Proverbs 14

Bilge kadın evini yapar, Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar.

Ženska mudrost sagradi kuću, a ludost je rukama razgrađuje.

Doğru yolda yürüyen, RAB’den korkar, Yoldan sapan, RAB’bi hor görür.

Tko živi s poštenjem, boji se Jahve, a tko ide stranputicom, prezire ga.

Ahmağın sözleri sırtına kötektir, Ama bilgenin dudakları kendisini korur.

U luđakovim je ustima šiba za oholost njegovu, a mudre štite vlastite usne.

Öküz yoksa yemlik boş kalır, Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür.

Gdje nema volova, prazne su jasle, a obilna je žetva od snage bikove.

Güvenilir tanık yalan söylemez, Yalancı tanıksa yalan solur.

Istinit svjedok ne laže, a krivi svjedok širi laž.

Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz, Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır.

Podsmjevač traži mudrost i ne nalazi je, a razumni lako dolazi do znanja.

Akılsız kişiden uzak dur, Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok.

Idi od čovjeka bezumna jer nećeš upoznati usne što zbore znanje.

İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır.

Mudrost je pametna čovjeka u tom što pazi na svoj put, a bezumnička ludost prijevara je.

Ahmaklar suç sunusuyla alay eder, Dürüstler ise iyi niyetlidir.

Luđacima je grijeh šala, a milost je Božja s poštenima.

Yürek kendi acısını bilir, Sevinciniyse kimse paylaşmaz.

Srce poznaje svoj jad, i veselje njegovo ne može dijeliti nitko drugi.

Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.

Dom opakih propast će, a šator će pravednika procvasti.

[] Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür.

Neki se put učini čovjeku prav, a na koncu vodi k smrti.

Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir.

I u smijehu srce osjeća bol, a poslije veselja dolazi tuga.

Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.

Otpadnik se siti svojim prestupcima, a dobar čovjek svojim radom.

Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.

Glupan vjeruje svakoj riječi, a pametan pazi na korak svoj.

Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.

Mudar se boji i oda zla se uklanja, a bezuman se raspaljuje i bez straha je.

Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder.

Nagao čovjek čini ludosti, a razborit ih podnosi.

Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.

Glupaci baštine ludost, a mudre ovjenčava znanje.

Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.

Zli padaju ničice pred dobrima i opaki pred vratima pravednikovim.

Komşusu bile yoksulu sevmez, Oysa zenginin dostu çoktur.

I svom prijatelju mrzak je siromah, a bogataš ima mnogo ljubitelja.

Komşuyu hor görmek günahtır, Ne mutlu mazluma lütfedene!

Griješi tko prezire bližnjega svoga, a blago onomu tko je milostiv ubogima.

Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı? Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.

Koji snuju zlo, ne hode li stranputicom, a zar nisu dobrota i vjernost s onima koji snuju dobro?

Her emek kazanç getirir, Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.

U svakom trudu ima probitka, a pusto brbljanje samo je na siromaštvo.

Bilgelerin tacı servetleridir, Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır.

Mudrima je vijenac bogatstvo njihovo, a bezumnima kruna - njihova ludost.

Dürüst tanık can kurtarır, Yalancı tanık aldatıcıdır.

Istinit svjedok izbavlja duše, a tko laži širi, taj je varalica.

RAB’den korkan tam güvenliktedir, RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.

U strahu je Gospodnjem veliko pouzdanje i njegovim je sinovima utočište.

RAB korkusu yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.

Strah Gospodnji izvor je života: on izbavlja od zamke smrti.

Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır, Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.

Mnoštvo je naroda ponos kralju, a bez puka knez propada.

Geç öfkelenen akıllıdır, Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.

Tko se teško srdi, velike je razboritosti, a nabusit duhom pokazuje ludost.

Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır, Hırs ise insanı için için yer bitirir.

Mirno je srce život tijelu, a ljubomor je gnjilež u kostima.

Muhtacı ezen, Yaradanı’nı hor görüyor demektir. Yoksula acıyansa Yaradan’ı yüceltir.

Tko tlači siromaha huli na stvoritelja, a časti ga tko je milostiv ubogomu.

Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır, Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.

Opaki propada zbog vlastite pakosti, a pravednik i u samoj smrti nalazi utočište.

Bilgelik akıllı kişinin yüreğinde barınır, Akılsızlar arasında bile kendini belli eder.

U razumnu srcu mudrost počiva, a što je u bezumnome, to se i pokaže.

Doğruluk bir ulusu yüceltir, Oysa günah herhangi bir halk için utançtır.

Pravednost uzvisuje narod, a grijeh je sramota pucima.

Kral sağduyulu kulunu beğenir, Utanç getirene öfkelenir.

Kralju je mio razborit sluga, a na sramotna se srdi.