Joshua 19

İkinci kura Şimon’a, boy sayısına göre Şimonoğulları oymağına düştü. Onların payı Yahudaoğulları’na düşen payın sınırları içinde kalıyordu.
Drugi ždrijeb izađe za Šimuna, za pleme sinova Šimunovih po porodicama njihovim: njihova je baština bila usred sinova Judinih.
[] Bu pay Beer-Şeva ya da Şeva, Molada,
Dodijeljena im je kao baština: Beer Šeba, Šeba, Molada;
Hasar-Şual, Bala, Esem,
Hasar Šual, Bala, Esem;
Eltolat, Betul, Horma,
Eltolad, Betul, Horma,
Ziklak, Beytmarkavot, Hasar-Susa,
Siklag, Bet-Hamarkabot, Hasar Susa,
Beytlevaot ve Şaruhen’i içeriyordu. Köyleriyle birlikte toplam on üç kent.
Bet-Lebaot i Šaruhen: trinaest gradova i njihova sela.
Ayin, Rimmon, Eter ve Aşan; köyleriyle birlikte dört kent.
Ajin, Rimon, Eter i Ašan: četiri grada s njihovim selima.
Baalat-Beer, yani Negev’deki Rama’ya kadar uzanan bu kentlerin çevresindeki bütün köyler de Şimonoğulları’na aitti. Boy sayısına göre Şimonoğulları oymağının payı buydu.
I sva naselja što su oko tih gradova, do Baalat Beera, Ramat Negeba. To je baština plemena sinova Šimunovih po porodicama njihovim.
Şimonoğulları’na verilen pay Yahudaoğulları’nın payından alınmıştı. Çünkü Yahudaoğulları’nın payı ihtiyaçlarından fazlaydı. Böylece Şimonoğulları’nın payı Yahuda oymağının sınırları içinde kalıyordu.
Baština je sinova Šimunovih bila od dijela sinova Judinih, jer dio dodijeljen sinovima Judinim bijaše za njih prevelik. Zato su sinovi Šimunovi dobili svoju baštinu usred njihova područja.
Üçüncü kura boy sayısına göre Zevulunoğulları’na düştü. Topraklarının sınırı Sarit’e kadar uzanıyordu.
Treći ždrijeb izađe za sinove Zebulunove po porodicama njihovim: njihovo je područje sezalo do Sarida,
Sınır batıda Marala’ya doğru çıkıyor, Dabbeşet’e erişip Yokneam karşısındaki vadiye uzanıyor,
odakle im se međa na zapadu penjala do Marale, doticala Dabešet i dopirala do potoka koji je nasuprot Jokneamu.
Sarit’ten doğuya, gün doğusuna, Kislot-Tavor sınırına dönüyor, oradan Daverat’a dayanıyor ve Yafia’ya çıkıyordu.
Od Sarida je međa okretala prema istoku, sve do međe Kislot Tabora, odakle je izlazila do Dabrata i uspinjala se do Jafije.
Buradan yine doğuya, Gat-Hefer ve Et-Kasin’e geçiyor, Rimmon’a uzanıyor, Nea’ya kıvrılıyordu.
A odatle je išla opet prema istoku, na Git Hefer i na Ita Kasin, izlazila na Rimon i vraćala se do Nee.
Kuzey sınırı buradan Hannaton’a dönüyor ve Yiftahel Vadisi’nde son buluyordu.
Onda je okretala sa sjevera oko Hanatona i završavala se u dolini Jiftah-Elu.
Kattat, Nahalal, Şimron, Yidala ve Beytlehem; köyleriyle birlikte on iki kentti.
Pa Katat, Nahalal, Šimron, Jidalu i Betlehem: dvanaest gradova s njihovim selima.
Boy sayısına göre Zevulunoğulları’nın payı köyleriyle birlikte bu kentlerdi.
To je bila baština sinova Zebulunovih po porodicama njihovim: ti gradovi s njihovim selima.
Dördüncü kura İssakar’a, boy sayısına göre İssakaroğulları’na düştü.
Četvrti je ždrijeb izašao za Jisakara, za sinove Jisakarove po njihovim porodicama.
Yizreel, Kesullot, Şunem,
A posjed im je bio: Jizreel, Hakesulot, Šunem;
Hafarayim, Şion, Anaharat,
Hafarajim, Šion, Anaharat;
Rabbit, Kişyon, Eves,
Harabit, Kišjon, Ebes;
Remet, Eyn-Gannim, Eyn-Hadda ve Beytpasses bu sınırların içinde kalıyordu.
Remet i En-Ganim, En-Hada i Bet-Pases.
Sınır Tavor, Şahasima ve Beytşemeş boyunca uzanarak Şeria Irmağı’nda son buluyordu. Köyleriyle birlikte on altı kentti.
Potom međa dotiče Tabor, Šahasimu i Bet-Šemeš i izlazi na Jordan: šesnaest gradova s njihovim selima.
Boy sayısına göre İssakaroğulları oymağının payı köyleriyle birlikte bu kentlerdi.
To je baština plemena sinova Jisakarovih po porodicama njihovim: ti gradovi s njihovim selima.
Beşinci kura boy sayısına göre Aşeroğulları oymağına düştü.
Peti ždrijeb iziđe za pleme sinova Ašerovih po njihovim porodicama.
Sınırları içindeki kentler Helkat, Hali, Beten, Akşaf,
Njihova je zemlja bila: Helkat, Hali, Beten, Akšaf,
Allammelek, Amat ve Mişal’dı. Sınır batıda Karmel ve Şihor-Livnat’a erişiyordu.
Alamelek, Amad, Mišal. Na zapadu je međa doticala Karmel i Šihor Libnat.
Buradan doğuya, Beytdagon’a dönüyor, Zevulun sınırı ve Yiftahel Vadisi boyunca uzanarak kuzeyde Beytemek ve Neiel’e ulaşıyordu. Kavul’un kuzeyinden,
Zatim je okretala prema sunčanom istoku do Bet-Dagona i doticala se Zebuluna i doline Jiftahela sa sjevera; protezala se dalje Bet-Haemekom i Neielom i dosezala slijeva Kabul,
Evron, Rehov, Hammon ve Kana’ya geçerek Büyük Sayda’ya kadar çıkıyordu.
pa Abdon, Rehob, Hamon i Kanu sve do Velikog Sidona.
Buradan Rama’ya dönüyor, sonra surlarla çevrili Sur Kenti’ne uzanıyor, Hosa’ya dönerek Akziv yöresinde, Akdeniz’de son buluyordu.
Međa je tada zavijala prema Rami i do tvrdoga grada Tira te je okretala prema Hosi i izlazila na more. Obuhvaćala je Mehaleb, Akzib,
Umma, Afek ve Rehov; köyleriyle birlikte yirmi iki kent,
Ako, Afek i Rehob: dvadeset i dva grada s njihovim selima.
boy sayısına göre Aşeroğulları oymağına verilen payın içinde kalıyordu.
To je baština plemena sinova Ašerovih po porodicama njihovim: ti gradovi i njihova sela.
Altıncı kura Naftali’ye, boy sayısına göre Naftalioğulları’na düştü.
Šesti ždrijeb izađe za sinove Naftalijeve po njihovim porodicama.
Sınırları Helef ve Saanannim’deki büyük meşe ağacından başlayarak Adami-Nekev ve Yavneel üzerinden Lakkum’a uzanıyor, Şeria Irmağı’nda son buluyordu.
Njihova međa ide od Helefa i od Hrasta u Saananimu, od Adami Hanekeba i Jabneela do Lakuma i izbija na Jordan.
Sınır buradan batıya yöneliyor, Aznot-Tavor’dan geçerek Hukok’a erişiyordu. Güneyde Zevulun toprakları, batıda Aşer toprakları, doğuda ise Şeria Irmağı vardı.
Potom međa okreće na zapad k Aznot Taboru i pruža se odande prema Hukoku; na jugu se dotiče Zebuluna, na zapadu Ašera, na istoku Jordana.
Surlu kentler şunlardı: Siddim, Ser, Hammat, Rakkat, Kinneret,
Utvrđeni gradovi bijahu Hasidim, Ser, Hamat, Rakat, Kineret;
Adama, Rama, Hasor,
Adama, Rama, Hasor,
Kedeş, Edrei, Eyn-Hasor,
Kedeš, Edrej, En-Hasor;
Yiron, Migdal-El, Horem, Beytanat, Beytşemeş; köyleriyle birlikte toplam on dokuz kent.
Jiron, Migdal-El, Horem, Bet-Anat, Bet-Šemeš: devetnaest gradova s njihovim selima.
Boy sayısına göre Naftalioğulları oymağının payı köyleriyle birlikte bu kentlerdi.
To je baština plemena Naftalijevih sinova po porodicama njihovim: ti gradovi i njihova sela.
Yedinci kura boy sayısına göre Danoğulları oymağına düştü.
Izađe sedmi ždrijeb za pleme sinova Danovih po porodicama njihovim.
Mülklerinin sınırı içinde kalan kentler şunlardı: Sora, Eştaol, İr-Şemeş,
Područje baštine njihove bilo je: Sora, Eštaol, Ir Šemeš,
Şaalabbin, Ayalon, Yitla,
Šaalabin, Ajalon, Jitla,
Elon, Timna, Ekron,
Elon, Timna, Ekron,
Elteke, Gibbeton, Baalat,
Elteke, Gibeton, Baalat,
Yehut, Bene-Berak, Gat-Rimmon,
Jehud, Bene-Berak, Gat-Rimon,
Me-Yarkon ve Yafa’nın karşısındaki topraklarla birlikte Rakkon.
Me-Hajarkon i Harakon s područjem prema Jafi.
[] Topraklarını yitiren Danoğulları gidip Leşem’e saldırdılar. Kenti alıp halkını kılıçtan geçirdikten sonra tümüyle işgal ederek oraya yerleştiler. Ataları Dan’ın anısına buraya Dan adını verdiler.
Ali područje sinova Danovih bilo je za njih pretijesno; zato udare Danovi sinovi na Lešem, osvoje ga i sve pobiju oštricom mača; zaposjednu grad, nastane se u njemu i Lešem prozovu Dan, po imenu Dana, oca svoga.
Boy sayısına göre Danoğulları oymağının payı köyleriyle birlikte bu kentlerdi.
To je baština plemena sinova Danovih po porodicama njihovim: ti im gradovi i sela njihova.
İsrailliler bölgelere göre toprakları bölüştürme işini bitirdikten sonra, kendi topraklarından Nun oğlu Yeşu’ya pay verdiler.
Kada završe diobu zemlje ždrijebom i utvrde njezine međe, dadu Izraelci Jošui, sinu Nunovu, baštinu u svojoj sredini.
RAB’bin buyruğu uyarınca, ona istediği kenti, Efrayim’in dağlık bölgesindeki Timnat-Serah’ı verdiler. Yeşu kenti onarıp oraya yerleşti.
Po zapovijedi Jahvinoj dali su mu grad koji je sebi želio: Timnat-Serah u Efrajimovoj gori; on utvrdi taj grad i nastani se u njemu.
Kâhin Elazar, Nun oğlu Yeşu ve İsrail oymaklarının boy başları tarafından Şilo’da RAB’bin önünde, Buluşma Çadırı’nın kapısında kura ile pay olarak bölüştürülen topraklar bunlardı. Böylece ülkeyi bölüştürme işini tamamladılar.
To su baštine koje su svećenik Eleazar i Jošua, sin Nunov, i glavari izraelskih plemena podijelili ždrijebom među plemena izraelska u Šilu, pred Jahvom, na vratima Šatora sastanka. Tako je zavšena razdioba zemlje.