Job 28

Gümüş maden ocağından elde edilir, Altını arıtmak için de bir yer vardır.

"Da, srebro ima svoja nalazišta, a zlato mjesta gdje se pročišćava.

Demir topraktan çıkarılır, Bakırsa taştan.

Ruda željezna iz zemlje se vadi, a iz rudače rastaljene bakar.

İnsan karanlığa son verir, Koyu karanlığın, ölüm gölgesinin taşlarını Son sınırına kadar araştırır.

Ljudi tami postavljaju granice i kopaju do najvećih dubina za kamenom u mraku zakopanim.

Maden kuyusunu insanların oturduğu yerden uzakta açar, İnsan ayağının unuttuğu yerlerde, Herkesten uzak iplere sarılıp sallanır.

Čeljad iz tuđine rovove dube do kojih ljudska ne dopire noga, visi njišuć' se, daleko od ljudi.

Ekmek topraktan çıkar, Toprağın altı ise yanmış, altüst olmuştur.

Krilo zemlje iz kojeg kruh nam niče kao od vatre sve je razrovano.

Kayalarından laciverttaşı çıkar, Yüzeyi altın tozunu andırır.

Stijene njene safira su skrovišta, prašina zlatna krije se u njima.

Yırtıcı kuş yolu bilmez, Doğanın gözü onu görmemiştir.

Tih putova ne znaju grabljivice, jastrebovo ih oko ne opaža.

Güçlü hayvanlar oraya ayak basmamış, Aslan oradan geçmemiştir.

Zvijeri divlje njima nisu kročile niti je kada lav njima prošao.

Madenci elini çakmak taşına uzatır, Dağları kökünden altüst eder.

Ali na kamen diže čovjek ruku te iz korijena prevraća planine.

Kayaların içinden tüneller açar, Gözleri değerli ne varsa görür.

U kamenu prokopava prolaze, oko mu sve dragocjeno opaža.

Irmakların kaynağını tıkar, Gizli olanı ışığa çıkarır.

Žilama vode on tok zaustavlja; stvari skrivene nosi na vidjelo.

Ama bilgelik nerede bulunur? Aklın yeri neresi?

Ali otkuda nam Mudrost dolazi? Na kojemu mjestu Razum prebiva?

İnsan onun değerini bilmez, Yaşayanlar diyarında ona rastlanmaz.

Čovjek njezina ne poznaje puta, u zemlji živih nisu je otkrili.

Engin, “Bende değil” der, Deniz, “Yanımda değil.”

Bezdan govori: 'U meni je nema!' a more: 'Ne nalazi se kod mene!'

Onun bedeli saf altınla ödenmez, Değeri gümüşle ölçülmez.

Zlatom se čistim kupiti ne može, ni cijenu njenu srebrom odmjeriti;

Ona Ofir altınıyla, değerli oniksle, Laciverttaşıyla değer biçilmez.

ne mjeri se ona zlatom ofirskim, ni oniksom skupim pa ni safirom.

Ne altın ne cam onunla karşılaştırılabilir, Saf altın kaplara değişilmez.

Sa zlatom, staklom ne poređuje se, nit' se daje za sud od suha zlata.

Yanında mercanla billurun sözü edilmez, Bilgeliğin değeri mücevherden üstündür.

Čemu spominjat' prozirac, koralje, bolje je steći Mudrost no biserje.

Kûş topazı onunla denk sayılmaz, Saf altınla ona değer biçilmez.

Što je prema njoj topaz etiopski? Ni čistim zlatom ne procjenjuje se.

Öyleyse bilgelik nereden geliyor? Aklın yeri neresi?

Ali otkuda nam Mudrost dolazi? Na kojemu mjestu Razum prebiva?

O bütün canlıların gözünden uzaktır, Gökte uçan kuşlardan bile saklıdır.

Sakrivena je očima svih živih; ona izmiče pticama nebeskim.

Yıkım’la Ölüm: “Kulaklarımız ancak fısıltısını duydu” der.

Propast paklena i Smrt izjavljuju: 'Za slavu njenu mi smo samo čuli.'

Onun yolunu Tanrı anlar, Yerini bilen O’dur.

Jedino je Bog put njen proniknuo, on jedini znade gdje se nalazi.

Çünkü O yeryüzünün uçlarına kadar bakar, Göklerin altındaki her şeyi görür.

Jer pogledom granice zemlje hvata i opaža sve pod svodom nebeskim.

Rüzgara güç verdiği, Suları ölçtüğü,

Kad htjede vjetru odredit težinu i mjerilom svu vodu izmjeriti,

Yağmura kural koyduğu, Yıldırıma yol açtığı zaman,

kad je zakone daždu nametnuo i oblacima gromovnim putove,

Bilgeliği görüp değerini biçti, Onu onaylayıp araştırdı.

tad ju je vidio te izmjerio, učvrstio i do dna ispitao.

[] İnsana, “İşte Rab korkusu, bilgelik budur” dedi, “Kötülükten kaçınmak akıllılıktır.”

A potom je rekao čovjeku: Strah Gospodnji - eto što je mudrost; 'Zla se kloni' - to ti je razumnost."