Job 29

Eyüp yine anlatmaya başladı:

约伯又接著说：

“Keşke geçen aylar geri gelseydi, Tanrı’nın beni kolladığı,

惟愿我的景况如从前的月份，如　神保守我的日子。

Kandilinin başımın üstünde parladığı, Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler,

那时他的灯照在我头上；我借他的光行过黑暗。

Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi, Tanrı’nın çadırımı dostça koruduğu,

我愿如壮年的时候：那时我在帐棚中，　神待我有密友之情；

Her Şeye Gücü Yeten’in henüz benimle olduğu, Çocuklarımın çevremde bulunduğu,

全能者仍与我同在；我的儿女都环绕我。

Yollarımın sütle yıkandığı, Yanımdaki kayanın zeytinyağı akıttığı günler!

奶多可洗我的脚；磐石为我出油成河。

“Kent kapısına gidip Kürsümü meydana koyduğumda,

我出到城门，在街上设立座位；

Gençler beni görüp gizlenir, Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı;

少年人见我而回避，老年人也起身站立；

Önderler konuşmaktan çekinir, Elleriyle ağızlarını kaparlardı;

王子都停止说话，用手摀口；

Soyluların sesi kesilir, Dilleri damaklarına yapışırdı.

首领静默无声，舌头贴住上膛。

Beni duyan kutlar, Beni gören överdi;

耳朵听我的，就称我有福；眼睛看我的，便称讚我；

Çünkü yardım isteyen yoksulu, Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.

因我拯救哀求的困苦人和无人帮助的孤儿。

Ölmekte olanın hayır duasını alır, Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.

将要灭亡的为我祝福；我也使寡妇心中欢乐。

Doğruluğu giysi gibi giyindim, Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.

我以公义为衣服，以公平为外袍和冠冕。

Körlere göz, Topallara ayaktım.

我为瞎子的眼，瘸子的脚。

Yoksullara babalık eder, Garibin davasını üstlenirdim.

我为穷乏人的父；素不认识的人，我查明他的案件。

Haksızın çenesini kırar, Avını dişlerinin arasından kapardım.

我打破不义之人的牙床，从他牙齿中夺了所抢的。

“ ‘Son soluğumu yuvamda vereceğim’ diye düşünüyordum, ‘Günlerim kum taneleri kadar çok.

我便说：我必死在家中（原文是窝中），必增添我的日子，多如尘沙。

Köküm sulara erişecek, Çiy geceyi dallarımda geçirecek.

我的根长到水边；露水终夜霑在我的枝上。

Aldığım övgüler tazelenecek, Elimdeki yay yenilenecek.’

我的荣耀在身上增新；我的弓在手中日强。

“İnsanlar beni saygıyla dinler, Öğüdümü sessizce beklerlerdi.

人听见我而仰望，静默等候我的指教。

Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı, Sözlerim üzerlerine damlardı.

我说话之后，他们就不再说；我的言语像雨露滴在他们身上。

Yağmuru beklercesine beni bekler, Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi.

他们仰望我如仰望雨，又张开口如切慕春雨。

Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.

他们不敢自信，我就向他们含笑；他们不使我脸上的光改变。

Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum, Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum, Yaslıları avutan biri gibiydim.

我为他们选择道路，又坐首位；我如君王在军队中居住，又如吊丧的安慰伤心的人。