Psalms 132

Ya RAB, Davut’un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup’un güçlü Tanrısı’na adak adadığını anımsa:

(По слав. 131) Песен на изкачванията. Спомни си, ГОСПОДИ, на Давид всичките му усилия:

Ya RAB, Davut’un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup’un güçlü Tanrısı’na adak adadığını anımsa:

как се закле на ГОСПОДА и обеща на Силния Яковов:

“Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,

Наистина няма да вляза в шатрата на дома си, няма да се кача на постелката на леглото си,

Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,

няма да дам сън на очите си, нито дрямка на клепачите си,

RAB’be bir yer, Yakup’un güçlü Tanrısı’na bir konut buluncaya dek.”

докато не намеря място за ГОСПОДА, обиталища за Силния Яковов!

[] Antlaşma Sandığı’nın Efrata’da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.

Ето, ние чухме за него в Ефрата, намерихме го в полетата на Яар.

“RAB’bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.

Нека влезем в Неговите обиталища, нека се поклоним при подножието на краката Му!

Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.

Стани, ГОСПОДИ, и влез в покоя Си — Ти и ковчегът на Твоята сила!

Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.

Нека свещениците Ти бъдат облечени с правда и светиите Ти нека ликуват!

Kulun Davut’un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.

Заради слугата Си Давид не отхвърляй лицето на помазаника Си!

[] RAB Davut’a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.

ГОСПОД се закле на Давид в истина и няма да се отвърне от нея: Ще поставя на престола ти от плода на тялото ти.

Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”

Ако синовете ти пазят завета Ми и свидетелствата Ми, които ще ги науча, и техните синове ще седят на престола ти навеки.

Çünkü RAB Siyon’u seçti, Onu konut edinmek istedi.

Защото ГОСПОД избра Сион, пожела го за Свое обиталище:

“Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.

Това е Моят покой навеки, тук ще обитавам, защото го пожелах.

Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.

Ще благословя изобилно храната му, ще наситя бедните му с хляб.

Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.

Ще облека и свещениците му в спасение и светиите му ще ликуват.

[] Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.

Там ще направя да изникне рог на Давид; приготвил съм светилник за помазаника Си.

Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”

Враговете му ще облека с позор, а на него ще блести короната му.