Psalms 102

Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.

(По слав. 101) Молитва на скърбящия, когато е съкрушен и излива жалбата си пред ГОСПОДА. ГОСПОДИ, послушай молитвата ми и викането ми нека дойде до Теб!

Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.

Не скривай лицето Си от мен в деня на бедствието ми, приклони към мен ухото Си! В деня, когато Те призовавам, бързо ми отговори,

Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

защото дните ми изчезват като дим и костите ми са нажежени като огън.

Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.

Сърцето ми е поразено и изсъхнало като трева, така че забравям да ям хляба си.

Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.

Поради гласа на стенанието ми костите ми прилепват към кожата ми.

Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.

Заприличал съм на пеликан в пустиня, станал съм като бухал в развалини.

Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.

Лежа буден и съм като самотно врабче на покрива.

Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.

Враговете ми цял ден ми се присмиват; онези, които свирепеят против мен, кълнат в името ми.

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

Защото ядох пепел като хляб и смесих питието си със сълзи,

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

заради Твоя гняв и Твоето негодувание — защото си ме вдигнал и долу си ме хвърлил.

Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.

Дните ми са като удължена сянка и аз като трева изсъхвам.

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.

Но Ти, ГОСПОДИ, оставаш вечно и споменът Ти — през всички поколения.

Kalkıp Siyon’a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

Ти ще станеш и ще се смилиш над Сион, защото е време да му окажеш милост, защото определеното време дойде.

Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.

Защото слугите Ти милеят за камъните му и жалеят за развалините му.

Uluslar RAB’bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.

Така народите ще се боят от Името на ГОСПОДА и всичките земни царе — от славата Ти.

Çünkü RAB Siyon’u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.

Защото ГОСПОД ще съгради Сион и ще се яви в славата Си,

Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.

ще се обърне към молитвата на оставените и няма да презре молитвата им.

Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB’be övgüler sunsun.

Това ще се запише за бъдещото поколение и народ, който ще се създаде, ще хвали ГОСПОДА.

RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,

Защото Той надникна от височината на Своето светилище, от небето ГОСПОД погледна към земята,

Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.

за да чуе стенанието на затворника, да освободи обречените на смърт,

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

за да провъзгласяват Името на ГОСПОДА в Сион и хвалата Му в Ерусалим,

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

когато се съберат заедно народите и царствата, за да служат на ГОСПОДА.

RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.

Той отслаби силата ми в пътя, съкрати дните ми.

“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!

Аз казах: Боже мой, не ме вземай в половината на дните ми! Твоите години са през всички поколения.

[] “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.

От древността Ти си основал земята и дело на Твоите ръце са небесата.

Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.

Те ще погинат, но Ти пребъдваш; те всички ще овехтеят като дреха, като одежда ще ги смениш и ще бъдат изменени.

Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.

Но Ти си същият и Твоите години няма да свършат.

Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”

Синовете на слугите Ти ще останат и потомството им ще се утвърди пред Теб.