John 10

“Size doğrusunu söyleyeyim, koyun ağılına kapıdan girmeyip başka yoldan giren kişi hırsız ve hayduttur.

Истина, истина ви казвам: който не влиза в кошарата на овцете през вратата, а прескача от другаде, той е крадец и разбойник.

Kapıdan giren ise koyunların çobanıdır.

А който влиза през вратата, е овчар на овцете.

Kapıyı bekleyen ona kapıyı açar. Koyunlar çobanın sesini işitirler, o da kendi koyunlarını adlarıyla çağırır ve onları dışarı götürür.

На него вратарят отваря и овцете слушат гласа му, и той вика своите овце по име и ги извежда.

Kendi koyunlarının hepsini dışarı çıkarınca önlerinden gider, koyunlar da onu izler. Çünkü onun sesini tanırlar.

И когато е изкарал всичките свои овце, върви пред тях и овцете го следват, защото познават гласа му.

Bir yabancının peşinden gitmezler, ondan kaçarlar. Çünkü yabancıların sesini tanımazlar.”

Но чужд човек няма да следват, а ще побягнат от него, защото не познават гласа на чуждите.

İsa onlara bu örneği anlattıysa da, ne demek istediğini anlamadılar.

Тази притча им каза Иисус, но те не разбраха какво им говореше.

Bunun için İsa yine, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi, “Ben koyunların kapısıyım.

Тогава Иисус пак каза: Истина, истина ви казвам: Аз съм вратата на овцете.

Benden önce gelenlerin hepsi hırsız ve hayduttu, ama koyunlar onları dinlemedi.

Всички, които са идвали преди Мен, са крадци и разбойници; но овцете не ги послушаха.

Kapı Ben’im. Bir kimse benim aracılığımla içeri girerse kurtulur. Girer, çıkar ve otlak bulur.

Аз съм вратата: ако някой влезе през Мен, ще бъде спасен и ще влиза, и ще излиза, и ще намира паша.

Hırsız ancak çalıp öldürmek ve yok etmek için gelir. Bense insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim.

Крадецът влиза само за да открадне, да убие и да погуби. Аз дойдох, за да имат живот и да го имат изобилно.

Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir.

Аз съм добрият пастир; добрият пастир дава живота Си за овцете.

Koyunların çobanı ve sahibi olmayan ücretli adam, kurdun geldiğini görünce koyunları bırakıp kaçar. Kurt da onları kapar ve dağıtır.

Но който е наемник, а не овчар, и не е стопанин на овцете, вижда, че идва вълкът, и като оставя овцете, бяга, и вълкът ги разграбва и разпръсва;

Adam kaçar. Çünkü ücretlidir ve koyunlar için kaygı duymaz.

защото е наемник и не го е грижа за овцете.

[] Ben iyi çobanım. Benimkileri tanırım. Baba beni tanıdığı, ben de Baba’yı tanıdığım gibi, benimkiler de beni tanır. Ben koyunlarımın uğruna canımı veririm.

Аз съм добрият пастир и познавам Моите, и Моите познават Мен,

[] Ben iyi çobanım. Benimkileri tanırım. Baba beni tanıdığı, ben de Baba’yı tanıdığım gibi, benimkiler de beni tanır. Ben koyunlarımın uğruna canımı veririm.

както Отец познава Мен и Аз познавам Отца; и Аз давам живота Си за овцете.

Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım var. Onları da getirmeliyim. Benim sesimi işitecekler ve tek sürü, tek çoban olacak.

И други овце имам, които не са от тази кошара, и тях трябва да доведа; и те ще чуят гласа Ми и ще бъде едно стадо, с един пастир.

Canımı, tekrar geri almak üzere veririm. Bunun için Baba beni sever.

Затова Ме люби Отец, защото Аз давам живота Си, за да го взема пак.

Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm. Onu vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var. Bu buyruğu Babam’dan aldım.”

Никой не Ми го отнема, а Аз от Себе Си го давам. Имам право да го дам и имам право пак да го взема. Тази заповед получих от Своя Отец.

Bu sözlerden dolayı Yahudiler arasında yine ayrılık doğdu.

Поради тези думи пак възникна разцепление между юдеите.

Birçoğu, “O’nu cin çarpmış, delidir. Niçin O’nu dinliyorsunuz?” diyordu.

Мнозина от тях казваха: Има демон и е луд. Защо Го слушатЕ?

Başkaları ise, “Bunlar, cin çarpmış bir adamın sözleri değil” dediler. “Cin, körlerin gözlerini açabilir mi?”

Други казваха: Тези думи не са на човек, обзет от демон. Може ли демон да отваря очи на слепи?

O sırada Yeruşalim’de Tapınağın Açılışını Anma Bayramı kutlanıyordu. Mevsim kıştı.

И настъпи в Ерусалим празникът Освещение на храма. Беше зима.

İsa tapınağın avlusunda, Süleyman’ın Eyvanı’nda yürüyordu.

И Иисус ходеше в Соломоновата зала на храма.

Yahudi yetkililer O’nun çevresini sararak, “Bizi daha ne kadar zaman kuşkuda bırakacaksın?” dediler. “Eğer Mesih isen, bize açıkça söyle.”

Тогава юдеите Го наобиколиха и Му казаха: Докога ще ни държиш в напрежение? Ако Ти си Христос, кажи ни ясно.

İsa onlara şu karşılığı verdi: “Size söyledim, ama iman etmiyorsunuz. Babam’ın adıyla yaptığım işler bana tanıklık ediyor.

Иисус им отговори: Казах ви и не вярвате. Делата, които върша в Името на Своя Отец, те свидетелстват за Мен.

Ama siz iman etmiyorsunuz. Çünkü benim koyunlarımdan değilsiniz.

Но вие не вярвате, защото не сте от Моите овце, както ви казах.

Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da beni izler.

Моите овце слушат гласа Ми и Аз ги познавам, и те Ме следват.

Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz.

И Аз им давам вечен живот; и те никога няма да загинат и никой няма да ги грабне от ръката Ми.

Onları bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları Baba’nın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez.

Моят Отец, който Ми ги даде, е по-голям от всичко; и никой не може да ги грабне от ръката на Отца.

Ben ve Baba biriz.”

Аз и Отец сме едно.

Yahudi yetkililer O’nu taşlamak için yerden yine taş aldılar.

Тогава юдеите пак взеха камъни, за да Го убият.

İsa onlara, “Size Baba’dan kaynaklanan birçok iyi işler gösterdim” dedi. “Bu işlerden hangisi için beni taşlıyorsunuz?”

Иисус им отговори: Много добри дела ви показах от Отца; за кое от тези дела искате да Ме убиете с камъни?

[] Şöyle yanıt verdiler: “Seni iyi işlerden ötürü değil, küfrettiğin için taşlıyoruz. İnsan olduğun halde Tanrı olduğunu ileri sürüyorsun.”

Юдеите Му отговориха: Не за добро дело Те замеряме с камъни, а за богохулство и защото Ти, бидейки Човек, правиш Себе Си Бог.

[] İsa şu karşılığı verdi: “Yasanızda, ‘Siz ilahlarsınız, dedim’ diye yazılı değil mi?

Иисус им отговори: Не е ли писано във вашия закон: ?Аз казах: Богове сте вие“?

Tanrı, kendilerine sözünü gönderdiği kimseleri ilahlar diye adlandırır. Kutsal Yazı da geçerliliğini yitirmez.

Ако Той нарече ?богове“ онези, към които дойде Божието слово – а Писанието не може да се отмени –

Baba beni kendine ayırıp dünyaya gönderdi. Öyleyse ‘Tanrı’nın Oğlu’yum’ dediğim için bana nasıl ‘Küfrediyorsun’ dersiniz?

то на Този ли, когото Бог освети и прати на света, вие казвате: Богохулстваш; защото казах: Аз съм Божи Син?

Eğer Babam’ın işlerini yapmıyorsam, bana iman etmeyin.

Ако не върша делата на Своя Отец, не Ми вярвайте;

Ama yapıyorsam, bana iman etmeseniz bile, yaptığım işlere iman edin. Öyle ki, Baba’nın bende, benim de Baba’da olduğumu bilesiniz ve anlayasınız.”

но ако ги върша, макар и да не вярвате на Мен, вярвайте на делата, за да разберете и повярвате, че Отец е в Мен и Аз в Него.

O’nu yine yakalamaya çalıştılarsa da, ellerinden sıyrılıp kurtuldu.

Тогава пак искаха да Го хванат, но Той избяга от ръката им.

[] Tekrar Şeria Irmağı’nın karşı yakasına, Yahya’nın başlangıçta vaftiz ettiği yere gitti ve orada kaldı.

И отиде отвъд Йордан, на мястото, където Йоан по-преди кръщаваше, и остана там.

Birçokları, “Yahya hiç mucize yapmadı, ama bu adam için söylediklerinin hepsi doğru çıktı” diyerek İsa’ya geldiler.

И мнозина дойдоха при Него и казаха: Йоан не извърши никакво знамение, но всичко, което Йоан каза за този Човек, беше истинно.

Ve orada birçokları O’na iman etti.

И там мнозина повярваха в Него.