Job 32

Böylece bu üç kişi Eyüp’e yanıt vermekten vazgeçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi.

Тогава тези трима мъже престанаха да отговарят на Йов, защото той беше праведен в собствените си очи.

Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüp’e çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrı’dan haklı görüyordu.

Тогава пламна гневът на вузеца Елиу, сина на Варахиил, от рода на Рам. Гневът му пламна против Йов, защото оправдаваше себе си повече от Бога.

Elihu Eyüp’ün üç arkadaşına da öfkelendi, çünkü Eyüp’ü suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı.

Гневът му пламна и против тримата му приятели, защото, без да намерят отговор, бяха осъдили Йов.

Elihu Eyüp’le konuşmak için sırasını beklemişti, çünkü ötekiler yaşça kendisinden büyüktü.

А Елиу беше чакал Йов да говори, защото те бяха по-стари от него на дни.

Bu üç kişinin başka bir şey söyleyemeyeceğini görünce öfkesi alevlendi.

И когато Елиу видя, че в устата на тримата мъже нямаше отговор, гневът му пламна.

Bûzlu Barakel oğlu Elihu şöyle konuştu: “Ben yaşça küçüğüm, sizse yaşlısınız. Bu yüzden çekindim, bildiğimi söylemekten korktum.

И вузецът Елиу, синът на Варахиил, заговори и каза: Аз съм млад на дни, а вие сте стари, затова се посвених — не смеех да явя, каквото зная.

‘Çok gün görenler konuşsun’ dedim, ‘Çok yıl yaşayanlar bilgeliği öğretsin.’

Аз казах: Нека дните да говорят и многото години на мъдрост да учат.

Oysa insana ruh, Her Şeye Gücü Yeten’in soluğu akıl verir.

Но в човека има дух и дъхът на Всемогъщия му дава разум.

Akıl yaşta değil baştadır. Adaleti anlamak yaşa bakmaz.

Не винаги големите са мъдри и старите разбират правосъдие.

“Bu yüzden, ‘Beni dinleyin’ diyorum, Ben de bildiğimi söyleyeyim.

Затова казвам: Слушайте ме, и аз ще изявя, каквото зная.

Siz konuşurken ben bekledim, Siz ne diyeceğinizi araştırırken Düşüncelerinizi dinledim.

Ето, аз чаках да говорите вие, слушах разсъжденията ви, докато търсехте думи.

Bütün dikkatimi size çevirdim. Ama hiçbiriniz Eyüp’ün haksızlığını kanıtlayamadı, Onun söylediklerine karşılık veremedi.

Слушах ви много внимателно, и ето, никой от вас не обори Йов, нито отговори на думите му.

‘Biz bilgeliğe eriştik, Bırakın Tanrı onu haksız çıkarsın, insan değil’ demeyin.

Само да не кажете: Намерихме мъдрост! Бог ще го изобличи, а не човек.

Ama Eyüp’ün sözlerinin hedefi ben değildim, Bu yüzden onu sizin sözlerinizle yanıtlamayacağım.

Но той към мен не е отправил думи и аз няма да му отговоря с вашите речи.

“Onlar yıldı, yanıt veremiyorlar artık, Söyleyecek şeyleri kalmadı.

Те са смаяни и не отговарят вече, убягнаха им думите.

Onlar konuşmuyor diye ben beklemeli miyim, Duruyor, yanıt vermiyorlar diye?

А аз да чакам ли, понеже не говорят, понеже спряха и не отговарят вече?

Benim de söyleyecek sözüm var, Ben de bildiğimi söyleyeceğim.

И аз, от своя страна, ще отговоря; и аз ще изявя, каквото зная,

Çünkü içim dolu, İçimdeki ruh beni zorluyor.

защото съм изпълнен с думи, духът ми вътре в мен ме принуждава.

İçim açılmamış şarap gibi, Yeni şarap tulumları gibi patlamak üzere.

Ето, вътрешността ми е като неотворено вино, ще се пръсне като нови мехове.

Konuşup rahatlamalıyım, Ağzımı açıp yanıtlamalıyım.

Ще проговоря, за да си отдъхна, ще отворя устните си и ще отговоря.

Kimseye ayrıcalık göstermeyecek, Kimseye yaltaklanmayacağım.

Само да не бъда към никого пристрастен и човек да не лаская —

Çünkü yaltaklanmayı bilsem, Yaratıcım beni hemen yok ederdi.

защото не зная да лаская, иначе Създателят ми скоро би ме махнал.