Isaiah 47

 Stig ned och sätt dig i stoftet,      du jungfru dotter Babel,  sätt dig på jorden utan tron,      du kaldéernas dotter;  ty man skall icke mer kalla dig      »den bortklemade och yppiga».
خداوند می‌گوید: «ای بابل از تختت فرود بیا و در خاک و خاکستر روی زمین بنشین. روزی تو مثل دختری باکره بودی، شهری تسخیر نشده، امّا دیگر ظریف و لطیف نیستی! اکنون تو یک برده‌ای!
 Tag till kvarnen och mal mjöl,      lägg av din slöja,  lyft upp släpet, blotta benet,      vada genom strömmarna.
سنگ آسیاب را بچرخان و گندم را آرد کُن. حجاب خود را بردار، و لباسهای نفیست را از تن درآور! دامن خود را بالا بزن و از رود عبور کن!
 Din blygd skall varda blottad,      och din skam skall ses.  Hämnd skall jag utkräva      och ej skona någon människa.
مردم تو را لخت خواهند دید، آنها تو را تحقیر شده و شرمسار خواهند دید. من انتقام خواهم گرفت و هیچ‌کس نمی‌تواند مانع من شود.»
 Vår förlossares namn är HERREN Sebaot,      Israels Helige!
خدای قدّوس اسرائیل، ما را آزاد می‌سازد، اسم او خدای متعال است.
 Sitt tyst och drag dig undan i mörkret,      du kaldéernas dotter;  ty du skall icke mer bliva kallad      »konungarikenas drottning».
خداوند به بابل می‌گوید: «در سکوت و ظلمت بنشین؛ دیگر کسی تو را ملکهٔ جهان نخواهد خواند!
 Jag förtörnades på mitt folk,      jag ohelgade min arvedel      och gav dem i din hand.  Och du visade dem intet förbarmande;      på gamla män      lät du ditt ok tynga hårt.
من نسبت به قوم خودم خشمگین بودم؛ با آنها چنان رفتاری کردم که گویی آنها دیگر قوم من نیستند. من آنها را به دست تو تسلیم کردم، تو به هیچ‌یک از آنها رحم نکردی؛ حتّی با پیران با خشونت رفتار کردی.
 Du tänkte: »Jag skall evinnerligen      förbliva en drottning»  därför ville du ej akta på      och tänkte ej på änden.
فکر می‌کردی که تو همیشه ملکه خواهی بود، به این چیزها توجهی نکردی و به عاقبت کار نیندیشیدی.
 Så hör nu detta, du som lever i vällust,      du som tronar så trygg,  du som säger i ditt hjärta:      »Jag och ingen annan;  aldrig skall jag sitta såsom änka,      aldrig veta av, vad barnlöshet är.»
«بشنو، ای عاشقِ لذّتها، و ای آن کسی‌که فکر می‌کنی در امن و امان هستی؛ تو ادّعا می‌کنی که به بزرگی خدا هستی، و هیچ‌کس مانند تو نیست. فکر می‌کردی که هیچ‌وقت بیوه نخواهی شد و غم از دست دادن فرزندانت را نخواهی دید.
 Se, båda dessa olyckor skola komma över dig med hast,      på en och samma dag:  både barnlöshet och änkestånd skola komma över dig      i fullaste mått,  trots myckenheten av dina trolldomskonster,      trots dina besvärjelsers starka kraft.
امّا در یک لحظه، تنها در یک روز، این هر دو برایت روی خواهد داد. با وجود تمام جادوگریهایت، شوهر و فرزندانت را از دست خواهی داد.
 Du kände dig trygg i din ondska, du tänkte:      »Ingen ser mig.»  Din vishet och din kunskap var det,      som förförde dig,  så att du så sade i ditt hjärta:      »Jag och ingen annan.»
«تو به خودت و به نیرنگهایت اطمینان داشتی، و فکر می‌کردی کسی نمی‌تواند تو را ببیند. حکمت و دانش تو، تو را گمراه کرد، تو به خودت می‌گفتی، 'من خدا هستم، دیگر کسی مثل من نیست.'
 Därför skall en olycka komma över dig,      som du ej förmår besvärja bort,  och ett fördärv skall falla över dig,      som du icke skall kunna avvända;  ja, plötsligt skall ödeläggelse komma över dig,      när du minst anar det.
بلا بر تو نازل می‌شود، و هیچ‌یک از جادوگریهای تو نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد. ناگهان چنان ویرانی‌ای بر تو خواهد آمد، که آن را در خواب هم ندیده‌ای.
 Träd fram med de besvärjelser och många trolldomskonster      som du har mödat dig med från din ungdom;  se till, om du så kan skaffa hjälp,      om du så kan skrämma bort faran.
تمام سحر و افسونهای جادویی خود را که از دوران جوانی‌ات به کار می‌بردی حفظ کن. شاید آنها به تو کمکی بکنند؛ شاید بتوانی دشمنان خودت را با آنها بترسانی.
 Du har arbetat dig trött med dina många rådslag.      Må de nu träda fram,  må de frälsa dig, dessa som avmäta himmelen      och spana i stjärnorna  och var nymånad kungöra, varifrån ditt öde      skall komma över dig.
با وجود تمام راهنمایی‌هایی که به تو می‌شود، فاقد قدرت هستی. بگذار منجّم‌ها و ستاره‌شناسان تو -آنهایی که می‌‌توانند ستاره‌ها را بررسی و مدارهای کهکشان را رسم، و هر ماه وقایع ماه بعد را پیشگویی کنند- بیایند و تو را از آنچه برایت اتّفاق می‌‌افتد، آگاه سازند.
 Men se, de äro att likna vid strå      som brännes upp i eld,  de kunna icke rädda sitt liv      ur lågornas våld.  Detta är ju ingen koleld att värma sig framför,      ingen brasa att sitta vid.
«آنها مانند پرکاهی هستند که آتش همهٔ آنها را خواهد سوزانید! آنها قادر نخواهند بود، حتّی خودشان را از شعله‌های سوزندهٔ آن نجات دهند. این آتش، آتش ملایم و مطلوبی نیست که بتوانند خودشان را با آن گرم کنند.
 Ja, så går det för dig med dem som du mödade dig för.  Och dina handelsvänner från ungdomstiden draga bort,      var och en åt sitt håll      och ingen finnes, som frälsar dig.
ستاره‌شناسان و طالع‌بینانی که در تمام عمرت تو را راهنمایی می‌کردند، دیگر جُز این نمی‌توانند کاری برای تو انجام دهند. تمام آنها تو را ترک می‌کنند و به راه خود خواهند رفت، و هیچ‌یک از آنها باقی نمی‌ماند که تو را رهایی دهد.»