Job 16

Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
respondens autem Iob dixit
Muchas veces he oído cosas como éstas: Consoladores molestos sois todos vosotros.
audivi frequenter talia consolatores onerosi omnes vos estis
¿Tendrán fin las palabras ventosas? Ó ¿qué te animará á responder?
numquid habebunt finem verba ventosa aut aliquid tibi molestum est si loquaris
También yo hablaría como vosotros. Ojalá vuestra alma estuviera en lugar de la mía, Que yo os tendría compañía en las palabras, Y sobre vosotros movería mi cabeza.
poteram et ego similia vestri loqui atque utinam esset anima vestra pro anima mea
Mas yo os alentaría con mis palabras, Y la consolación de mis labios apaciguaría el dolor vuestro.
consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum super vos roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis
Si hablo, mi dolor no cesa; Y si dejo de hablar, no se aparta de mí.
sed quid agam si locutus fuero non quiescet dolor meus et si tacuero non recedet a me
Empero ahora me ha fatigado: Has tú asolado toda mi compañía.
nunc autem oppressit me dolor meus et in nihili redacti sunt omnes artus mei
Tú me has arrugado; testigo es mi flacura, Que se levanta contra mí para testificar en mi rostro.
rugae meae testimonium dicunt contra me et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi
Su furor me destrizó, y me ha sido contrario: Crujió sus dientes contra mí; Contra mí aguzó sus ojos mi enemigo.
collegit furorem suum in me et comminans mihi infremuit contra me dentibus suis hostis meus terribilibus oculis me intuitus est
Abrieron contra mí su boca; Hirieron mis mejillas con afrenta; Contra mí se juntaron todos.
aperuerunt super me ora sua exprobrantes percusserunt maxillam meam satiati sunt poenis meis
Hame entregado Dios al mentiroso, Y en las manos de los impíos me hizo estremecer.
conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradidit
Próspero estaba, y desmenuzóme: Y arrebatóme por la cerviz, y despedazóme, Y púsome por blanco suyo.
ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum
Cercáronme sus flecheros, Partió mis riñones, y no perdonó: Mi hiel derramó por tierra.
circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non pepercit et effudit in terra viscera mea
Quebrantóme de quebranto sobre quebranto; Corrió contra mí como un gigante.
concidit me vulnere super vulnus inruit in me quasi gigans
Yo cosí saco sobre mi piel, Y cargué mi cabeza de polvo.
saccum consui super cutem meam et operui cinere cornu meum
Mi rostro está enlodado con lloro, Y mis párpados entenebrecidos:
facies mea intumuit a fletu et palpebrae meae caligaverunt
Á pesar de no haber iniquidad en mis manos, Y de haber sido mi oración pura.
haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem mundas ad Deum preces
¡Oh tierra! no cubras mi sangre, Y no haya lugar á mi clamor.
terra ne operias sanguinem meum neque inveniat locum in te latendi clamor meus
Mas he aquí que en los cielos está mi testigo, Y mi testimonio en las alturas.
ecce enim in caelo testis meus et conscius meus in excelsis
Disputadores son mis amigos: Mas á Dios destilarán mis ojos.
verbosi mei amici mei ad Deum stillat oculus meus
¡Ojalá pudiese disputar el hombre con Dios, Como con su prójimo!
atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo
Mas los años contados vendrán, Y yo iré el camino por donde no volveré.
ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non revertar ambulo