Psalms 17

Oración de David. OYE, oh JEHOVÁ, justicia; está atento á mi clamor; Escucha mi oración hecha sin labios de engaño.
Молитва Давидова. Вислухай, Господи, правду мою, послухай благання моє! Почуй молитву мою із уст необлудних!
De delante de tu rostro salga mi juicio; Vean tus ojos la rectitud.
Від Твого лиця нехай вирок мій вийде, а очі Твої нехай бачать мою правоту!
Tú has probado mi corazón, hasme visitado de noche; Me has apurado, y nada inicuo hallaste: Heme propuesto que mi boca no ha de propasarse.
Ти випробував моє серце, навістив уночі, перетопив Ти мене, й не знайшов чогось злого. і роздумував я, щоб лихе з моїх уст не виходило,
Para las obras humanas, por la palabra de tus labios Yo me he guardado de las vías del destructor.
а в людських ділах, за словом уст Твоїх, я стерігся доріг гнобителя.
Sustenta mis pasos en tus caminos, Porque mis pies no resbalen.
Зміцняй стопи мої на дорогах Твоїх, щоб кроки мої не хиталися!
Yo te he invocado, por cuanto tú me oirás, oh Dios: Inclina á mí tu oído, escucha mi palabra.
Я кличу до Тебе, бо відповіси мені, Боже, нахили Своє ухо до мене, вислухай мову мою,
Muestra tus estupendas misericordias, tú que salvas á los que en ti confían. De los que se levantan contra tu diestra.
покажи дивну милість Свою, Спасителю тих, хто вдається до Тебе від заколотників проти правиці Твоєї.
Guárdame como lo negro de la niñeta del ojo, Escóndeme con la sombra de tus alas,
Хорони Ти мене, як зіницю Свою, дочку ока, у тіні Своїх крил заховай Ти мене
De delante de los malos que me oprimen, De mis enemigos que me cercan por la vida.
від безбожних, що гублять мене, смертельні мої вороги оточили мене!
Cerrados están con su grosura; Con su boca hablan soberbiamente.
Товщем замкнули вони своє серце, уста їхні говорять бундючно.
Nuestros pasos nos han cercado ahora: Puestos tienen sus ojos para echar nos por tierra.
Вороги оточили тепер наші кроки, наставили очі свої, щоб мене повалити на землю...
Parecen al león que desea hacer presa, Y al leoncillo que está escondido.
із них кожен подібний до лева, що шарпати прагне, й як левчук, що сидить в укритті...
Levántate, oh JEHOVÁ; Prevén su encuentro, póstrale: Libra mi alma del malo con tu espada;
Устань же, о Господи, його попередь, кинь його на коліна! Мечем Своїм душу мою збережи від безбожного,
De los hombres con tu mano, oh JEHOVÁ, De los hombres de mundo, cuya parte es en esta vida, Y cuyo vientre hinches de tu tesoro: Hartan sus hijos, Y dejan el resto á sus chiquitos.
від людей рукою Своєю, Господи, від людей цього світу, що частка їхня в цьому житті, що Ти скарбом Своїм наповняєш їхнє черево! Ситі їхні сини, останок же свій для дітей вони лишать.
Yo en justicia veré tu rostro: Seré saciado cuando despertare á tu semejanza.
А я в правді побачу обличчя Твоє, і, збудившись, насичусь Твоєю подобою!