Psalms 107

ALABAD á JEHOVÁ, porque es bueno; Porque para siempre es su misericordia.
Δοξολογειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος, διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.
Digan lo los redimidos de JEHOVÁ, Los que ha redimido del poder del enemigo,
Ας λεγωσιν ουτως οι λελυτρωμενοι του Κυριου, τους οποιους ελυτρωσεν εκ χειρος του εχθρου
Y los ha congregado de las tierras, Del oriente y del occidente, Del aquilón y de la mar.
και συνηγαγεν αυτους εκ των χωρων, απο ανατολης και δυσεως απο βορρα και απο νοτου.
Anduvieron perdidos por el desierto, por la soledad sin camino, No hallando ciudad de población.
Περιεπλανωντο εν τη ερημω, εν οδω ανυδρω ουδε ευρισκον πολιν δια κατοικησιν.
Hambrientos y sedientos, Su alma desfallecía en ellos.
Ησαν πεινωντες και διψωντες η ψυχη αυτων απεκαμνεν εν αυτοις.
Habiendo empero clamado á JEHOVÁ en su angustia, Librólos de sus aflicciones:
Τοτε εβοησαν προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων και ηλευθερωσεν αυτους απο των αναγκων αυτων.
Y dirigiólos por camino derecho, Para que viniesen á ciudad de población.
Και ωδηγησεν αυτους δι ευθειας οδου, δια να υπαγωσιν εις πολιν κατοικιας.
Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων
Porque sació al alma menesterosa, Y llenó de bien al alma hambrienta.
Διοτι εχορτασε ψυχην διψωσαν, και ψυχην πεινωσαν ενεπλησεν απο αγαθων.
Los que moraban en tinieblas y sombra de muerte, Aprisionados en aflicción y en hierros;
Τους καθημενους εν σκοτει και σκια θανατου, τους δεδεμενους εν θλιψει και εν σιδηρω
Por cuanto fueron rebeldes á las palabras de JEHOVÁ, Y aborrecieron el consejo del Altísimo.
διοτι ηπειθησαν εις τα λογια του Θεου και την βουλην του Υψιστου κατεφρονησαν
Por lo que quebrantó él con trabajo sus corazones, Cayeron y no hubo quien los ayudase;
δια τουτο εταπεινωσε την καρδιαν αυτων εν κοπω επεσον, και δεν υπηρχεν ο βοηθων.
Luego que clamaron á JEHOVÁ en su angustia, Librólos de sus aflicciones.
Τοτε εβοησαν προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και εσωσεν αυτους απο των αναγκων αυτων
Sacólos de las tinieblas y de la sombra de muerte, Y rompió sus prisiones.
εξηγαγεν αυτους εκ του σκοτους και εκ της σκιας του θανατου και τα δεσμα αυτων συνετριψεν.
Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων
Porque quebrantó las puertas de bronce, Y desmenuzó los cerrojos de hierro.
διοτι συνετριψε πυλας χαλκινας και μοχλους σιδηρους κατεκοψεν.
Los insensatos, á causa del camino de su rebelión Y á causa de sus maldades, fueron afligidos.
Οι αφρονες βασανιζονται δια τας παραβασεις αυτων και δια τας ανομιας αυτων.
Su alma abominó toda vianda, Y llegaron hasta las puertas de la muerte.
Παν φαγητον βδελυττεται η ψυχη αυτων, και πλησιαζουσιν εως των πυλων του θανατου.
Mas clamaron á JEHOVÁ en su angustia, Y salvólos de sus aflicciones.
Τοτε βοωσι προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και σωζει αυτους απο των αναγκων αυτων
Envió su palabra, y curólos, Y librólos de su ruina.
αποστελλει τον λογον αυτου και ιατρευει αυτους και ελευθερονει απο της φθορας αυτων.
Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres:
Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου, και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων
Y sacrifiquen sacrificios de alabanza, Y publiquen sus obras con júbilo.
και ας θυσιαζωσι θυσιας αινεσεως και ας κηρυττωσι τα εργα αυτου εν αγαλλιασει.
Los que descienden á la mar en navíos, Y hacen negocio en las muchas aguas,
Οι καταβαινοντες εις την θαλασσαν με πλοια, καμνοντες εργασιας εν υδασι πολλοις,
Ellos han visto las obras de JEHOVÁ, Y sus maravillas en el profundo.
αυτοι βλεπουσι τα εργα του Κυριου και τα θαυμασια αυτου τα γινομενα εις τα βαθη
Él dijo , é hizo saltar el viento de la tempestad, Que levanta sus ondas.
Διοτι προσταζει, και εγειρεται ανεμος καταιγιδος, και υψονει τα κυματα αυτης.
Suben á los cielos, descienden á los abismos: Sus almas se derriten con el mal.
Αναβαινουσιν εως των ουρανων και καταβαινουσιν εως των αβυσσων η ψυχη αυτων τηκεται υπο της συμφορας.
Tiemblan, y titubean como borrachos, Y toda su ciencia es perdida.
Σειονται και κλονιζονται ως ο μεθυων, και πασα η σοφια αυτων χανεται.
Claman empero á JEHOVÁ en su angustia, Y líbralos de sus aflicciones.
Τοτε κραζουσι προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και εξαγει αυτους απο των αναγκων αυτων.
Hace parar la tempestad en sosiego, Y se apaciguan sus ondas.
Κατασιγαζει την ανεμοζαλην, και σιωπωσι τα κυματα αυτης.
Alégranse luego porque se reposaron; Y él los guía al puerto que deseaban.
Και ευφραινονται, διοτι ησυχασαν και οδηγει αυτους εις τον επιθυμητον λιμενα αυτων.
Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων
Y ensálcenlo en la congregación del pueblo; Y en consistorio de ancianos lo alaben.
και ας υψονωσιν αυτον εν τη συναξει του λαου, και εν τω συνεδριω των πρεσβυτερων ας αινωσιν αυτον.
Él vuelve los ríos en desierto, Y los manantiales de las aguas en secadales;
Μεταβαλλει ποταμους εις ερημον και πηγας υδατων εις ξηρασιαν
La tierra fructífera en salados, Por la maldad de los que la habitan.
την καρποφορον γην εις αλμυραν, δια την κακιαν των κατοικουντων εν αυτη.
Vuelve el desierto en estanques de aguas, Y la tierra seca en manantiales.
Μεταβαλλει την ερημον εις λιμνας υδατων και την ξηραν γην εις πηγας υδατων.
Y allí aposenta á los hambrientos, Y disponen ciudad para habitación;
Και εκει κατοικιζει τους πεινωντας, και συγκροτουσι πολεις εις κατοικησιν
Y siembran campos, y plantan viñas, Y rinden crecido fruto.
και σπειρουσιν αγρους και φυτευουσιν αμπελωνας, οιτινες καμνουσι καρπους γεννηματος.
Y los bendice, y se multiplican en gran manera; Y no disminuye sus bestias.
Και ευλογει αυτους, και πληθυνονται σφοδρα, και δεν ολιγοστευει τα κτηνη αυτων.
Y luego son menoscabados y abatidos Á causa de tiranía, de males y congojas.
Ολιγοστευουσιν ομως επειτα και ταπεινονονται, απο της στενοχωριας, της συμφορας και του πονου.
Él derrama menosprecio sobre los príncipes, Y les hace andar errados, vagabundos, sin camino:
Επιχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω.
Y levanta al pobre de la miseria, Y hace multiplicar las familias como rebaños de ovejas.
Τον δε πενητα υψονει απο της πτωχειας και καθιστα ως ποιμνια τας οικογενειας.
Vean los rectos, y alégrense; Y toda maldad cierre su boca.
Οι ευθεις βλεπουσι και ευφραινονται πασα δε ανομια θελει εμφραξει το στομα αυτης.
¿Quién es sabio y guardará estas cosas, Y entenderá las misericordias de JEHOVÁ?
Οστις ειναι σοφος ας παρατηρη ταυτα και θελουσιν εννοησει τα ελεη του Κυριου.