Proverbs 1

LOS proverbios de Salomón, hijo de David, rey de Israel:
Παροιμιαι Σολομωντος, υιου του Δαβιδ, βασιλεως του Ισραηλ,
Para entender sabiduría y doctrina; Para conocer las razones prudentes;
δια να γνωριση τις σοφιαν και παιδειαν, δια να νοηση λογους φρονησεως,
Para recibir el consejo de prudencia, Justicia, y juicio y equidad;
δια να λαβη διδασκαλιαν συνεσεως, δικαιοσυνης και κρισεως και ευθυτητος,
Para dar sagacidad á los simples, Y á los jóvenes inteligencia y cordura.
δια να δωση νοησιν εις τους απλους, και εις τον νεον μαθησιν και διαγνωσιν.
Oirá el sabio, y aumentará el saber; Y el entendido adquirirá consejo;
Ο σοφος ακουων θελει γεινει σοφωτερος, και ο νοημων θελει αποκτησει επιστημην κυβερνησεως
Para entender parábola y declaración; Palabras de sabios, y sus dichos oscuros.
ωστε να εννοη παροιμιαν και σκοτεινον λογον, ρησεις σοφων και αινιγματα αυτων.
El principio de la sabiduría es el temor de JEHOVÁ: Los insensatos desprecian la sabiduría y la enseñanza.
Αρχη σοφιας φοβος Κυριου οι αφρονες καταφρονουσι την σοφιαν και την διδασκαλιαν.
Oye, hijo mío, la doctrina de tu padre, Y no desprecies la dirección de tu madre:
Ακουε, υιε μου, την διδασκαλιαν του πατρος σου, και μη απορριψης τον νομον της μητρος σου.
Porque adorno de gracia serán á tu cabeza, Y collares á tu cuello.
Διοτι ταυτα θελουσιν εισθαι στεφανος χαριτων εις την κορυφην σου και περιδεραιον περι τον τραχηλον σου.
Hijo mío, si los pecadores te quisieren engañar, No consientas.
Υιε μου, εαν θελησωσιν οι αμαρτωλοι να σε δελεασωσι, μη θελησης
Si dijeren: Ven con nosotros, Pongamos asechanzas á la sangre, Acechemos sin motivo al inocente;
εαν ειπωσιν, Ελθε μεθ ημων, ας ενεδρευσωμεν δι αιμα, ας επιβουλευθωμεν αναιτιως τον αθωον,
Los tragaremos vivos como el sepulcro, Y enteros, como los que caen en sima;
Ας καταπιωμεν αυτους ζωντας, ως ο αδης, και ολοκληρους ως τους καταβαινοντας εις τον λακκον
Hallaremos riquezas de todas suertes, Henchiremos nuestras casas de despojos;
θελομεν ευρει παν πολυτιμον αγαθον, θελομεν γεμισει τους οικους ημων απο λαφυρων
Echa tu suerte entre nosotros; Tengamos todos una bolsa:
θες τον κληρον σου μεταξυ ημων, εν βαλαντιον ας ηναι εις παντας ημας
Hijo mío, no andes en camino con ellos; Aparta tu pie de sus veredas:
υιε μου, μη περιπατησης εν οδω μετ αυτων απεχε τον ποδα σου απο των τριβων αυτων
Porque sus pies correrán al mal, É irán presurosos á derramar sangre.
διοτι οι ποδες αυτων τρεχουσιν εις το κακον, και σπευδουσιν εις το να χυσωσιν αιμα.
Porque en vano se tenderá la red Ante los ojos de toda ave;
Διοτι ματαιως εξαπλονεται δικτυον εμπροσθεν των οφθαλμων παντος πτερωτου.
Mas ellos á su propia sangre ponen asechanzas, Y á sus almas tienden lazo.
Διοτι ουτοι ενεδρευουσι κατα του ιδιου αυτων αιματος, επιβουλευονται τας εαυτων ψυχας
Tales son las sendas de todo el que es dado á la codicia, La cual prenderá el alma de sus poseedores.
Τοιαυται ειναι αι οδοι παντος πλεονεκτου η πλεονεξια αφαιρει την ζωην των κυριευομενων υπ αυτης.
La sabiduría clama de fuera, Da su voz en las plazas:
Η σοφια φωναζει εξω, εκπεμπει την φωνην αυτης εν ταις πλατειαις
Clama en los principales lugares de concurso; En las entradas de las puertas de la ciudad dice sus razones:
Κραζει επι κεφαλης των αγορων, εν ταις εισοδοις των πυλων απαγγελλει τους λογους αυτης δια της πολεως, λεγουσα,
¿Hasta cuándo, oh simples, amaréis la simpleza, Y los burladores desearán el burlar, Y los insensatos aborrecerán la ciencia?
Εως ποτε, μωροι, θελετε αγαπα την μωριαν, και οι χλευασται θελουσιν ηδυνεσθαι εις τους χλευασμους αυτων, και οι αφρονες θελουσι μισει την γνωσιν;
Volveos á mi reprensión: He aquí yo os derramaré mi espíritu, Y os haré saber mis palabras.
Επιστρεψατε προς τους ελεγχους μου ιδου, εγω θελω εκχεει το πνευμα μου εφ υμας, θελω σας καμει να νοησητε τους λογους μου.
Por cuanto llamé, y no quisisteis: Extendí mi mano, y no hubo quien escuchase;
Επειδη εγω εκραζον, και σεις δεν υπηκουετε εξετεινον την χειρα μου, και ουδεις προσειχεν
Antes desechasteis todo consejo mío, Y mi reprensión no quisisteis:
Αλλα κατεφρονειτε πασας τας συμβουλας μου και τους ελεγχους μου δεν εδεχεσθε
También yo me reiré en vuestra calamidad, Y me burlaré cuando os viniere lo que teméis;
δια τουτο και εγω θελω επιγελασει εις τον ολεθρον σας θελω καταχαρη, οταν επελθη ο φοβος σας.
Cuando viniere como una destrucción lo que teméis, Y vuestra calamidad llegare como un torbellino; Cuando sobre vosotros viniere tribulación y angustia.
Οταν ο φοβος σας επελθη ως ερημωσις και η καταστροφη σας εφορμηση ως ανεμοστροβιλος, οταν η θλιψις και η στενοχωρια ελθωσιν εφ υμας
Entonces me llamarán, y no responderé; Buscarme han de mañana, y no me hallarán:
τοτε θελουσι με επικαλεσθη, αλλα δεν θελω αποκριθη επιμονως θελουσι με εκζητησει, αλλα δεν θελουσι με ευρει.
Por cuanto aborrecieron la sabiduría, Y no escogieron el temor de JEHOVÁ,
Διοτι εμισησαν την γνωσιν και τον φοβον του Κυριου δεν εξελεξαν
Ni quisieron mi consejo, Y menospreciaron toda reprensión mía:
δεν ηθελησαν τας συμβουλας μου κατεφρονησαν παντας τους ελεγχους μου
Comerán pues del fruto de su camino, Y se hartarán de sus consejos.
δια τουτο θελουσι φαγει απο των καρπων της οδου αυτων και θελουσι χορτασθη απο των κακοβουλιων αυτων.
Porque el reposo de los ignorantes los matará, Y la prosperidad de los necios los echará á perder.
Διοτι η αποστασια των μωρων θελει θανατωσει αυτους, και η αμεριμνησια των αφρονων θελει αφανισει αυτους.
Mas el que me oyere, habitará confiadamente, Y vivirá reposado, sin temor de mal.
Οστις ομως ακουει εμου, θελει κατοικησει εν ασφαλεια και θελει ησυχαζει, μη φοβουμενος κακον.