Psalms 2

¿POR qué se amotinan las gentes, Y los pueblos piensan vanidad?

[] Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

Estarán los reyes de la tierra, Y príncipes consultarán unidos Contra JEHOVÁ, y contra su ungido, diciendo:

Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB’be ve meshettiği krala karşı.

Rompamos sus coyundas, Y echemos de nosotros sus cuerdas.

“Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

El que mora en los cielos se reirá; El Señor se burlará de ellos.

Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

Entonces hablará á ellos en su furor, Y turbarálos con su ira.

Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

Yo empero he puesto mi rey Sobre Sión, monte de mi santidad.

Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon’a oturttum” diyor.

Yo publicaré el decreto: JEHOVÁ me ha dicho: Mi hijo eres tú; Yo te engendré hoy.

[] RAB’bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

Pídeme, y te daré por heredad las gentes, Y por posesión tuya los términos de la tierra.

Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

Quebrantarlos has con vara de hierro: Como vaso de alfarero los desmenuzarás.

[] Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

Y ahora, reyes, entended: Admitid corrección, jueces de la tierra.

Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

Servid á JEHOVÁ con temor, Y alegraos con temblor.

RAB’be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

Besad al Hijo, porque no se enoje, y perezcáis en el camino, Cuando se encendiere un poco su furor. Bienaventurados todos los que en él confían.

Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O’na sığınanlara!