Psalms 10

¿POR qué estás lejos, oh JEHOVÁ, Y te escondes en el tiempo de la tribulación?
Ya RAB, neden uzak duruyorsun, Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?
Con arrogancia el malo persigue al pobre: Serán cogidos en los artificios que han ideado.
Kötüler gururla mazlumları avlıyor, Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.
Por cuanto se alaba el malo del deseo de su alma, Y bendice al codicioso ó quien JEHOVÁ aborrece.
Kötü insan içindeki isteklerle övünür, Açgözlü insan RAB’be lanet okur, O’nu hor görür.
El malo, por la altivez de su rostro, no busca á Dios: No hay Dios en todos sus pensamientos.
Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı’ya yönelmez, Hep, “Tanrı yok!” diye düşünür.
Sus caminos son viciosos en todo tiempo: Tus juicios los tiene muy lejos de su vista: Echa bocanadas en orden á todos sus enemigos.
Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür. Öyle yücedir ki senin yargıların, Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.
Dice en su corazón: No seré movido en ningún tiempo, Ni jamás me alcanzará el infortunio.
İçinden, “Ben sarsılmam” der, “Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.”
Llena está su boca de maldición, y de engaños y fraude: Debajo de su lengua, vejación y maldad.
[] Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu, Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.
Está en las guaridas de las aldeas: En los escondrijos mata al inocente: Sus ojos están acechando al pobre.
Köylerin çevresinde pusu kurar, Masumu gizli yerlerde öldürür, Çaresizi sinsice gözler.
Acecha en oculto, como el león desde su cama: Acecha para arrebatar al pobre: Arrebata al pobre trayéndolo á su red.
Gizli yerlerde pusuya yatar Çalılıktaki aslan gibi, Kapmak için mazlumu bekler Ve ağına düşürüp yakalar.
Encógese, agáchase, Y caen en sus fuerzas muchos desdichados.
Kurbanları çaresiz çöker, Saldıranın üstün gücü altında ezilir.
Dice en su corazón: Dios está olvidado, Ha encubierto su rostro; nunca lo verá.
Kötü insan içinden, “Tanrı unuttu” der, “Örttü yüzünü, asla göremez.”
Levántate, oh JEHOVÁ Dios, alza tu mano, No te olvides de los pobres.
Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı! Mazlumları unutma!
¿Por qué irrita el malo á Dios? En su corazón ha dicho que no lo inquirirás.
Neden kötü insan seni hor görsün, İçinden, “Tanrı hesap sormaz” desin?
Tú lo tienes visto: porque tú miras el trabajo, y la vejación, para vengar le por tu mano: Á ti se acoge el pobre, Tú eres el amparo del huérfano.
Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün, Yardım etmek için onları izlersin; Çaresizler sana dayanır, Öksüzün yardımcısı sensin.
Quebranta el brazo del malo: Del maligno buscarás su maldad, hasta que ninguna halles.
Kötünün, haksızın kolunu kır, Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.
JEHOVÁ, Rey eterno y perpetuo: De su tierra fueron destruídas las gentes.
RAB sonsuza dek kral kalacak, Uluslar O’nun ülkesinden temizlenecek.
El deseo de los humildes oíste, oh JEHOVÁ: Tú dispones su corazón, y haces atento tu oído;
Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB, Yüreklendirirsin onları, Kulağın hep üzerlerinde;
Para juzgar al huérfano y al pobre, Á fin de que no vuelva más á hacer violencia el hombre de la tierra.
Öksüze, düşküne hakkını vermek için, Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.