Proverbs 26

COMO la nieve en el verano, y la lluvia en la siega, Así conviene al necio la honra.

Yaz ortasında kar, hasatta yağmur uygun olmadığı gibi, Akılsıza da onur yakışmaz.

Como el gorrión en su vagar, y como la golondrina en su vuelo, Así la maldición sin causa nunca vendrá.

Öteye beriye uçuşan serçe Ve kırlangıç gibi, Hak edilmemiş lanet de tutmaz.

El látigo para el caballo, y el cabestro para el asno, Y la vara para la espalda del necio.

Ata kırbaç, eşeğe gem, Akılsızın sırtına da değnek gerek.

Nunca respondas al necio en conformidad á su necedad, Para que no seas tú también como él.

Akılsıza ahmaklığına göre karşılık verme, Yoksa sen de onun düzeyine inersin.

Responde al necio según su necedad, Porque no se estime sabio en su opinión.

Akılsıza ahmaklığına uygun karşılık ver, Yoksa kendini bilge sanır.

Como el que se corta los pies y bebe su daño, Así es el que envía algo por mano de un necio.

Akılsızın eliyle haber gönderen, Kendi ayaklarını kesen biri gibi, Kendine zarar verir.

Alzar las piernas del cojo. Así es el proverbio en la boca del necio.

Akılsızın ağzında özdeyiş, Kötürümün sarkan bacakları gibidir.

Como quien liga la piedra en la honda, Así hace el que al necio da honra.

Akılsızı onurlandırmak, Taşı sapana bağlamak gibidir.

Espinas hincadas en mano del embriagado, Tal es el proverbio en la boca de los necios.

Sarhoşun elindeki dikenli dal ne ise, Akılsızın ağzında özdeyiş de odur.

El grande cría todas las cosas; y da la paga al insensato, Y la da á los transgresores.

Oklarını gelişigüzel fırlatan okçu neyse, Yoldan geçen akılsızı ya da sarhoşu ücretle tutan da öyledir.

Como perro que vuelve á su vómito, Así el necio que repite su necedad.

[] Ahmaklığını tekrarlayan akılsız, Kusmuğuna dönen köpek gibidir.

¿Has visto hombre sabio en su opinión? Más esperanza hay del necio que de él.

Kendini bilge gören birini tanıyor musun? Akılsız bile ondan daha umut vericidir.

Dice el perezoso: El león está en el camino; El león está en las calles.

Tembel, “Yolda aslan var, Sokaklarda aslan dolaşıyor” der.

Las puertas se revuelven en sus quicios: Así el perezoso en su cama.

Menteşeleri üzerinde dönen kapı gibi, Tembel de yatağında döner durur.

Esconde el perezoso su mano en el seno; Cánsase de tornarla á su boca.

Tembel elini sahana daldırır, Yeniden ağzına götürmeye üşenir.

Á su ver es el perezoso más sabio Que siete que le den consejo.

Tembel kendini, Akıllıca yanıt veren yedi kişiden daha bilge sanır.

El que pasando se deja llevar de la ira en pleito ajeno, Es como el que toma al perro por las orejas.

Kendini ilgilendirmeyen bir kavgaya bulaşan kişi, Yoldan geçen köpeği kulaklarından tutana benzer.

Como el que enloquece, y echa llamas Y saetas y muerte,

Ateşli ve öldürücü oklar savuran bir deli neyse, Komşusunu aldatıp, “Şaka yapıyordum” Diyen de öyledir.

Tal es el hombre que daña á su amigo, Y dice: Ciertamente me chanceaba.

Ateşli ve öldürücü oklar savuran bir deli neyse, Komşusunu aldatıp, “Şaka yapıyordum” Diyen de öyledir.

Sin leña se apaga el fuego: Y donde no hay chismoso, cesa la contienda.

Odun bitince ateş söner, Dedikoducu yok olunca kavga diner.

El carbón para brasas, y la leña para el fuego: Y el hombre rencilloso para encender contienda.

Kor için kömür, ateş için odun neyse, Çekişmeyi alevlendirmek için kavgacı da öyledir.

Las palabras del chismoso parecen blandas; Mas ellas entran hasta lo secreto del vientre.

Dedikodu tatlı lokma gibidir, İnsanın ta içine işler.

Como escoria de plata echada sobre el tiesto, Son los labios enardecidos y el corazón malo.

Okşayıcı dudaklarla kötü yürek, Sırlanmış toprak kaba benzer.

Otro parece en los labios al que aborrece; Mas en su interior pone engaño.

Yüreği nefret dolu kişi sözleriyle niyetini gizlemeye çalışır, Ama içi hile doludur.

Cuando hablare amigablemente, no le creas; Porque siete abominaciones hay en su corazón.

Güzel sözlerine kanma, Çünkü yüreğinde yedi iğrenç şey vardır.

Encúbrese el odio con disimulo; Mas su malicia será descubierta en la congregación.

Nefretini hileyle örtse bile, Kötülüğü toplumun önünde ortaya çıkar.

El que cavare sima, caerá en ella: Y el que revuelva la piedra, á él volverá.

Başkasının kuyusunu kazan içine kendi düşer, Taşı yuvarlayan altında kalır.

La falsa lengua atormenta al que aborrece: Y la boca lisonjera hace resbaladero.

Yalancı dil incittiği kişilerden nefret eder, Yaltaklanan ağızdan yıkım gelir.