1. Home
  2. Pair
  3. SpaRV
  4. TurNTB
  5. Prov.17

Proverbs 17

17:1
MEJOR es un bocado seco, y en paz, Que la casa de contienda llena de víctimas.
Huzur içinde kuru bir lokma, Kavga ve ziyafet dolu evden iyidir.
17:2
El siervo prudente se enseñoreará del hijo que deshonra, Y entre los hermanos partirá la herencia.
Sağduyulu köle, Ailesini utanca sokan oğula egemen olur Ve kardeşlerle birlikte mirastan pay alır.
17:3
El crisol para la plata, y la hornaza para el oro: Mas JEHOVÁ prueba los corazones.
Altın ocakta, gümüş potada arıtılır, Yüreği arıtansa RAB’dir.
17:4
El malo está atento al labio inicuo; Y el mentiroso escucha á la lengua detractora.
Kötü kişi fesat yüklü dudakları dinler, Yalancı da yıkıcı dile kulak verir.
17:5
El que escarnece al pobre, afrenta á su Hacedor: Y el que se alegra en la calamidad, no quedará sin castigo.
Yoksulla alay eden, onu yaratanı hor görür. Felakete sevinen cezasız kalmaz.
17:6
Corona de los viejos son los hijos de los hijos; Y la honra de los hijos, sus padres.
Torunlar yaşlıların tacıdır, Çocukların övüncü anne babalarıdır.
17:7
No conviene al necio la altilocuencia: ¡Cuánto menos al príncipe el labio mentiroso!
Kurumlu sözler ahmağa nasıl yakışmazsa, Soyluya da yalancı dudaklar hiç yakışmaz.
17:8
Piedra preciosa es el cohecho en ojos de sus dueños: Á donde quiera que se vuelve, da prosperidad.
Sahibinin gözünde rüşvet bir tılsımdır. Ne yapsa başarılı olur.
17:9
El que cubre la prevaricación, busca amistad: Mas el que reitera la palabra, aparta al amigo.
Sevgi isteyen kişi suçları bağışlar, Olayı diline dolayansa can dostları ayırır.
17:10
Aprovecha la reprensión en el entendido, Más que si cien veces hiriese en el necio.
Akıllı kişiyi azarlamak, Akılsıza yüz darbe vurmaktan etkilidir.
17:11
El rebelde no busca sino mal; Y mensajero cruel será contra él enviado.
Kötü kişi ancak başkaldırmaya eğilimlidir, Ona gönderilecek ulak acımasız olacaktır.
17:12
Mejor es se encuentre un hombre con una osa á la cual han robado sus cachorros, Que con un fatuo en su necedad.
Azgınlığı üstünde bir akılsızla karşılaşmak, Yavrularından edilmiş dişi ayıyla karşılaşmaktan beterdir.
17:13
El que da mal por bien, No se apartará el mal de su casa.
İyiliğin karşılığını kötülükle ödeyenin Evinden kötülük eksik olmaz.
17:14
El que comienza la pendencia es como quien suelta las aguas: Deja pues la porfía, antes que se enmarañe.
Kavganın başlangıcı su sızıntısına benzer, Bir patlamaya yol açmadan çekişmeyi bırak.
17:15
El que justifica al impío, y el que condena al justo, Ambos á dos son abominación á JEHOVÁ.
Kötüyü aklayan da, doğruyu mahkûm eden de RAB’bi tiksindirir.
17:16
¿De qué sirve el precio en la mano del necio para comprar sabiduría, No teniendo entendimiento?
Akılsız biri bilgelik satın almak için niye para harcasın? Zaten sağduyudan yoksun!
17:17
En todo tiempo ama el amigo; Y el hermano para la angustia es nacido.
Dost her zaman sever, Kardeş sıkıntılı günde belli olur.
17:18
El hombre falto de entendimiento toca la mano, Fiando á otro delante de su amigo.
Sağduyudan yoksun kişi el sıkışıp Başkasına kefil olur.
17:19
La prevaricación ama el que ama pleito; Y el que alza su portada, quebrantamiento busca.
Başkaldırıyı seven kavgayı sever, Kapısını yüksek yapan yıkımına davetiye çıkarır.
17:20
El perverso de corazón nunca hallará bien: Y el que revuelve con su lengua, caerá en mal.
Sapık yürekli kişi iyilik beklememeli. Diliyle aldatan da belaya düşer.
17:21
El que engendra al necio, para su tristeza lo engendra: Y el padre del fatuo no se alegrará.
Akılsız kendisini doğurana derttir, Ahmağın babası sevinç nedir bilmez.
17:22
El corazón alegre produce buena disposición: Mas el espíritu triste seca los huesos.
İç ferahlığı sağlık getirir, Ezik ruh ise bedeni yıpratır.
17:23
El impío toma dádiva del seno Para pervertir las sendas del derecho.
Kötü kişi adaleti saptırmak için Gizlice rüşvet alır.
17:24
En el rostro del entendido aparece la sabiduría: Mas los ojos del necio vagan hasta el cabo de la tierra.
Akıllı kişi gözünü bilgelikten ayırmaz, Akılsızın gözüyse hep sağda soldadır.
17:25
El hijo necio es enojo á su padre, Y amargura á la que lo engendró.
Akılsız çocuk babasına üzüntü, Annesine acı verir.
17:26
Ciertamente no es bueno condenar al justo, Ni herir á los príncipes que hacen lo recto.
Ne suçsuza ceza kesmek iyidir, Ne de görevliyi dürüst davrandığı için dövmek...
17:27
Detiene sus dichos el que tiene sabiduría: De prudente espíritu es el hombre entendido.
Bilgili kişi az konuşur, Akıllı kişi sakin ruhludur.
17:28
Aun el necio cuando calla, es contado por sabio: El que cierra sus labios es entendido.
Çenesini tutup susan ahmak bile Bilge ve akıllı sayılır.

© bibleglot.com