Lamentations 5

ACUÉRDATE, oh JEHOVÁ, de lo que nos ha sucedido: Ve y mira nuestro oprobio.

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

Nuestra heredad se ha vuelto á extraños, Nuestras casas á forasteros.

Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

Huérfanos somos sin padre, Nuestras madres como viudas.

Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

Nuestra agua bebemos por dinero; Nuestra leña por precio compramos.

Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

Persecución padecemos sobre nuestra cerviz: Nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.

Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

Al Egipcio y al Asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.

Ekmek için Mısır’a, Asur’a el açtık.

Nuestros padres pecaron, y son muertos; Y nosotros llevamos sus castigos.

Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

Siervos se enseñorearon de nosotros; No hubo quien de su mano nos librase.

Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan Delante del cuchillo del desierto.

Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

Nuestra piel se ennegreció como un horno Á causa del ardor del hambre.

Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

Violaron á las mujeres en Sión, Á las vírgenes en las ciudades de Judá.

Siyon’da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

Á los príncipes colgaron por su mano; No respetaron el rostro de los viejos.

Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

Llevaron los mozos á moler, Y los muchachos desfallecieron en la leña.

Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

Los ancianos cesaron de la puerta, Los mancebos de sus canciones.

Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

Cesó el gozo de nuestro corazón; Nuestro corro se tornó en luto.

Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

Cayó la corona de nuestra cabeza: ¡Ay ahora de nosotros! porque pecamos.

Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

Por esto fué entristecido nuestro corazón, Por esto se entenebrecieron nuestro ojos:

Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

Por el monte de Sión que está asolado; Zorras andan en él.

Viran olan Siyon Dağı’nın üstünde Çakallar geziyor!

Mas tú, JEHOVÁ, permanecerás para siempre: Tu trono de generación en generación.

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, Y nos dejarás por largos días?

Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

Vuélvenos, oh JEHOVÁ, á ti, y nos volveremos: Renueva nuestros días como al principio.

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

Porque repeliendo nos has desechado; Te has airado contra nosotros en gran manera.

Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.