Psalms 77

Al Músico principal: para Jeduthún: Salmo de Asaph. CON mi voz clamé á Dios, Á Dios clamé, y él me escuchará.

Ako'y dadaing ng aking tinig sa Dios; sa Dios ng aking tinig; at kaniyang didinggin ako.

Al Señor busqué en el día de mi angustia: Mi mal corría de noche y no cesaba: Mi alma rehusaba consuelo.

Sa kaarawan ng aking kabagabagan ay hinahanap ko ang Panginoon: ang kamay ko'y nakaunat sa gabi, at hindi nangangalay; tumatangging maaliw ang kaluluwa ko.

Acordábame de Dios, y gritaba: Quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah.)

Naaalaala ko ang Dios, at ako'y nababalisa: ako'y nagdaramdam, at ang diwa ko'y nanglulupaypay. (Selah)

Tenías los párpados de mis ojos: Estaba yo quebrantado, y no hablaba.

Iyong pinupuyat ang mga mata ko: ako'y totoong nababagabag na hindi ako makapagsalita.

Consideraba los días desde el principio, Los años de los siglos.

Aking ginunita ang mga araw ng una, ang mga taon ng dating mga panahon.

Acordábame de mis canciones de noche; Meditaba con mi corazón, Y mi espíritu inquiría.

Aking inaalaala ang awit ko sa gabi: sumasangguni ako sa aking sariling puso; at ang diwa ko'y masikap na nagsiyasat.

¿Desechará el Señor para siempre, Y no volverá más á amar?

Magtatakuwil ba ang Panginoon magpakailan man? At hindi na baga siya lilingap pa?

¿Hase acabado para siempre su misericordia? ¿Hase acabado la palabra suya para generación y generación?

Ang kaniya bang kagandahang-loob ay lubos na nawala magpakailan man? Natapos na bang walang hanggan ang kaniyang pangako?

¿Ha olvidado Dios el tener misericordia? ¿Ha encerrado con ira sus piedades? (Selah.)

Nakalimot na ba ang Dios na magmaawain? Kaniya bang tinakpan ng kagalitan ang kaniyang malumanay na mga kaawaan? (Selah)

Y dije: Enfermedad mía es ésta; Traeré pues á la memoria los años de la diestra del Altísimo.

At aking sinabi, Ito ang sakit ko; nguni't aalalahanin ko ang mga taon ng kanan ng Kataastaasan.

Acordaréme de las obras de JAH: Sí, haré yo memoria de tus maravillas antiguas.

Babanggitin ko ang mga gawa ng Panginoon; sapagka't aalalahanin ko ang mga kabagabagan mo ng una.

Y meditaré en todas tus obras, Y hablaré de tus hechos.

Bubulayin ko ang lahat ng iyong gawa, at magmumuni tungkol sa iyong mga gawa.

Oh Dios, en santidad es tu camino: ¿Qué Dios grande como el Dios nuestro?

Ang iyong daan, Oh Dios, ay nasa santuario: sino ang dakilang dios na gaya ng Dios?

Tú eres el Dios que hace maravillas: Tú hiciste notoria en los pueblos tu fortaleza.

Ikaw ay Dios na gumagawa ng mga kagilagilalas: iyong ipinakilala ang kalakasan mo sa gitna ng mga tao.

Con tu brazo redimiste á tu pueblo, Á los hijos de Jacob y de José. (Selah.)

Iyong tinubos ng kamay mo ang iyong bayan, ang mga anak ng Jacob at ng Jose. (Selah)

Viéronte las aguas, oh Dios; Viéronte las aguas, temieron; Y temblaron los abismos.

Nakita ka ng tubig, Oh Dios; nakita ka ng tubig, sila'y nangatakot: ang mga kalaliman din naman ay nanginig.

Las nubes echaron inundaciones de aguas; Tronaron los cielos, Y discurrieron tus rayos.

Ang mga alapaap ay nangaglagpak ng tubig; ang langit ay humugong: ang mga pana mo naman ay nagsihilagpos.

Anduvo en derredor el sonido de tus truenos; Los relámpagos alumbraron el mundo; Estremecióse y tembló la tierra.

Ang tinig ng iyong kulog, ay nasa ipoipo; tinanglawan ng mga kidlat ang sanglibutan: ang lupa ay nayanig at umuga.

En la mar fué tu camino, Y tus sendas en las muchas aguas; Y tus pisadas no fueron conocidas.

Ang daan mo'y nasa dagat, at ang mga landas mo'y nasa malalawak na tubig, at ang bakas mo'y hindi nakilala.

Condujiste á tu pueblo como ovejas, Por mano de Moisés y de Aarón.

Iyong pinapatnubayan ang iyong bayan na parang kawan, sa pamamagitan ng kamay ni Moises at ni Aaron.