Job 31

HICE pacto con mis ojos: ¿Cómo pues había yo de pensar en virgen?

Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

Porque ¿qué galardón me daría de arriba Dios, Y qué heredad el Omnipotente de las alturas?

Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

¿No hay quebrantamiento para el impío, Y extrañamiento para los que obran iniquidad?

Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

¿No ve él mis caminos, Y cuenta todos mis pasos?

Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

Si anduve con mentira, Y si mi pie se apresuró á engaño,

Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

Péseme Dios en balanzas de justicia, Y conocerá mi integridad.

Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

Si mis pasos se apartaron del camino, Y si mi corazón se fué tras mis ojos, Y si algo se apegó á mis manos,

Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

Siembre yo, y otro coma, Y mis verduras sean arrancadas.

Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

Si fué mi corazón engañado acerca de mujer, Y si estuve acechando á la puerta de mi prójimo:

Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

Muela para otro mi mujer, Y sobre ella otros se encorven.

Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

Porque es maldad é iniquidad, Que han de castigar los jueces.

Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

Porque es fuego que devoraría hasta el sepulcro, Y desarraigaría toda mi hacienda.

Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

Si hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, Cuando ellos pleitearan conmigo,

Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

¿Qué haría yo cuando Dios se levantase? Y cuando él visitara, ¿qué le respondería yo?

(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

El que en el vientre me hizo á mí, ¿no lo hizo á él? ¿Y no nos dispuso uno mismo en la matriz?

Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

Si estorbé el contento de los pobres, É hice desfallecer los ojos de la viuda;

Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

Y si comí mi bocado solo, Y no comió de él el huérfano;

Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

(Porque desde mi mocedad creció conmigo como con padre, Y desde el vientre de mi madre fuí guía de la viuda;)

(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

Si he visto que pereciera alguno sin vestido, Y al menesteroso sin cobertura;

Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

Si no me bendijeron sus lomos, Y del vellón de mis ovejas se calentaron;

Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

Si alcé contra el huérfano mi mano, Aunque viese que me ayudarían en la puerta;

Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

Mi espalda se caiga de mi hombro, Y mi brazo sea quebrado de mi canilla.

Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

Porque temí el castigo de Dios, Contra cuya alteza yo no tendría poder.

Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

Si puse en oro mi esperanza, Y dije al oro: Mi confianza eres tú;

Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

Si me alegré de que mi hacienda se multiplicase, Y de que mi mano hallase mucho;

Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

Si he mirado al sol cuando resplandecía, Y á la luna cuando iba hermosa,

Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

Y mi corazón se engañó en secreto, Y mi boca besó mi mano:

I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

Esto también fuera maldad juzgada; Porque habría negado al Dios soberano.

I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

Si me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, Y me regocijé cuando le halló el mal;

Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

(Que ni aun entregué al pecado mi paladar, Pidiendo maldición para su alma;)

(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

Cuando mis domésticos decían: ¡Quién nos diese de su carne! nunca nos hartaríamos.

Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

El extranjero no tenía fuera la noche; Mis puertas abría al caminante.

Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

Si encubrí, como los hombres mis prevaricaciones, Escondiendo en mi seno mi iniquidad;

Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

Porque quebrantaba á la gran multitud, Y el menosprecio de las familias me atemorizó, Y callé, y no salí de mi puerta:

I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

¡Quién me diera quien me oyese! He aquí mi impresión es que el Omnipotente testificaría por mí, Aunque mi adversario me hiciera el proceso.

Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

Ciertamente yo lo llevaría sobre mi hombro, Y me lo ataría en lugar de corona.

Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

Yo le contaría el número de mis pasos, Y como príncipe me llegaría á él.

Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

Si mi tierra clama contra mí, Y lloran todos sus surcos;

Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

Si comí su sustancia sin dinero, Ó afligí el alma de sus dueños;

Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

En lugar de trigo me nazcan abrojos, Y espinas en lugar de cebada.

Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.