Job 24

PUESTO que no son ocultos los tiempos al Todopoderoso, ¿Por qué los que le conocen no ven sus días?

Czemuż od Wszechmocnego nie są zakryte czasy? a którzy go znają, nie widzą dni jego?

Traspasan los términos, Roban los ganados, y apaciéntanlos.

Niezbożni granice przenoszą, trzody zabierają i pasą.

Llévanse el asno de los huérfanos; Prenden el buey de la viuda.

Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.

Hacen apartar del camino á los menesterosos: Y todos los pobres de la tierra se esconden.

Spychają ubogich z drogi; spólnie się muszą nędzni kryć na ziemi.

He aquí, como asnos monteses en el desierto, Salen á su obra madrugando para robar; El desierto es mantenimiento de sus hijos.

Oto jako leśne osły w puszczach wychodzą na robotę swoję, wstawając rano na łupiestwo; pustynia jest chlebem ich, i dzieci ich.

En el campo siegan su pasto, Y los impíos vendimian la viña ajena.

Na polu ubogiego pożynają zboże, a niepobożni z winnic zbierają.

Al desnudo hacen dormir sin ropa, Y que en el frío no tenga cobertura.

Nagich nocować przymuszają bez odzienia, którzy się nie mają czem nakryć na zimnie.

Con las avenidas de los montes se mojan, Y abrazan las peñas sin tener abrigo.

Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.

Quitan el pecho á los huérfanos, Y de sobre el pobre toman la prenda.

Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.

Al desnudo hacen andar sin vestido, Y á los hambrientos quitan los hacecillos.

Nagiemu dopuszczają chodzić bez odzienia, a o głodzie chowają tych, którzy ich snopy noszą.

De dentro de sus paredes exprimen el aceite, Pisan los lagares, y mueren de sed.

A ci, którzy między murami ich wyciskają oliwę i prasy tłoczą, pragną.

De la ciudad gimen los hombres, Y claman las almas de los heridos de muerte: Mas Dios no puso estorbo.

Ludzie w mieście wzdychają, a dusze zabitych wołają, a Bóg temu wstrętu nie czyni.

Ellos son los que, rebeldes á la luz, Nunca conocieron sus caminos, Ni estuvieron en sus veredas.

Cić to są, którzy się sprzeciwiają światłości, a nie znają dróg jej, ani stanęli na ścieszkach jej.

Á la luz se levanta el matador, mata al pobre y al necesitado, Y de noche es como ladrón.

Raniuczko wstaje mężobójca, zabija ubogiego i niedostatecznego, a w nocy jest jako złodziej.

El ojo del adúltero está aguardando la noche, Diciendo: No me verá nadie: Y esconde su rostro.

Oko cudzołożnika pilnuje zmierzku, mówiąc: Nie ujrzy mię nikt; i zakrywa oblicze swe.

En las tinieblas minan las casas, Que de día para sí señalaron; No conocen la luz.

Podkopywają w ciemności domy, które sobie naznaczyli, i nienawidzą światła.

Porque la mañana es á todos ellos como sombra de muerte; Si son conocidos, terrores de sombra de muerte los toman.

Ale zaranek jest im jako cień śmierci; jeźli ich kto pozna, przypada na nich strach cienia śmierci.

Son instables más que la superficie de las aguas; Su porción es maldita en la tierra; No andarán por el camino de las viñas.

Lekkimi są na wodach; przeklęty dział ich na ziemi; nie patrzą na drogę wolną.

La sequía y el calor arrebatan las aguas de la nieve; Y el sepulcro á los pecadores.

Jako susza i gorącość trawią wody śnieżne, tak grób grzeszników.

Olvidaráse de ellos el seno materno; de ellos sentirán los gusanos dulzura; Nunca más habrá de ellos memoria, Y como un árbol serán los impíos quebrantados.

Zapomina go żywot matki jego, a robak słodkość z niego czuje; niemasz więcej pamiątki jego, a nieprawość połamana jest jako drzewo.

Á la mujer estéril que no paría, afligió; Y á la viuda nunca hizo bien.

Roztrąca niepłodną, która nierodziła, a wdowie nie czyni dobrze.

Mas á los fuertes adelantó con su poder: Levantóse, y no se da por segura la vida.

Pociąga też mocarzy możnością swoją: a gdy na nich powstał, zwątpili o żywocie swoim.

Le dieron á crédito, y se afirmó: Sus ojos están sobre los caminos de ellos.

Daje mu Bóg, na czemby bezpiecznie spolegać mógł: wszakże oczy jego patrzą na drogi ich.

Fueron ensalzados por un poco, mas desaparecen, Y son abatidos como cada cual: serán encerrados, Y cortados como cabezas de espigas.

Na chwilę wywyższeni są, alić ich niemasz; zniżeni i ściśnieni będą jako inni wszyscy, a jako wierzch kłosa ścięci będą.

Y si no, ¿quién me desmentirá ahora, Ó reducirá á nada mis palabras?

A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?