Ecclesiastes 3

PARA todas las cosas hay sazón, y todo lo que se quiere debajo del cielo, tiene su tiempo:

Każda rzecz ma swój czas, i każde przedsięwzięcie ma swój czas pod niebem.

Tiempo de nacer, y tiempo de morir; tiempo de plantar, y tiempo de arrancar lo plantado;

Jest czas rodzenia i czas umierania; czas sadzenia, i czas wycinania tego, co sadzono;

Tiempo de matar, y tiempo de curar; tiempo de destruir, y tiempo de edificar;

Czas zabijania, i czas leczenia; czas rozwalania, i czas budowania;

Tiempo de llorar, y tiempo de reír; tiempo de endechar, y tiempo de bailar;

Czas płaczu, i czas śmiechu; czas smutku, i czas skakania;

Tiempo de esparcir las piedras, y tiempo de allegar las piedras; tiempo de abrazar, y tiempo de alejarse de abrazar;

Czas rozrzucania kamieni, i czas zbierania kamieni; czas obłapiania, i czas oddalenia się od obłapiania;

Tiempo de agenciar, y tiempo de perder; tiempo de guardar, y tiempo de arrojar;

Czas szukania, i czas stracenia; czas chowania, i czas odrzucenia;

Tiempo de romper, y tiempo de coser; tiempo de callar, y tiempo de hablar;

Czas rozdzierania, i czas zszywania; czas milczenia, i czas mówienia;

Tiempo de amar, y tiempo de aborrecer; tiempo de guerra, y tiempo de paz.

Czas miłowania, i czas nienawidzenia; czas wojny, i czas pokoju.

¿Qué provecho tiene el que trabaja en lo que trabaja?

Cóż tedy ma ten, co pracuje, z tego, około czego pracuje?

Yo he visto el trabajo que Dios ha dado á los hijos de los hombres para que en él se ocupasen.

Widziałem pracę, którą dał Bóg synom ludzkim, aby się nią bawili.

Todo lo hizo hermoso en su tiempo: y aun el mundo dió en su corazón, de tal manera que no alcance el hombre la obra de Dios desde el principio hasta el cabo.

Wszystko dobrze czyni czasu swego; owszem i żądość świata dał do serca ich, choć człowiek dzieła tego, które Bóg sprawuje, ani początku, ani końca nie dochodzi.

Yo he conocido que no hay mejor para ellos, que alegrarse, y hacer bien en su vida:

Stąd wiem, że nic lepszego nie mają, jedno aby się weselili, a czynili dobrze za żywota swego.

Y también que es don de Dios que todo hombre coma y beba, y goce el bien de toda su labor.

Acz i to, gdy każdy człowiek je i pije, i używa dobrze wszystkiej pracy swojej, jest dar Boży.

He entendido que todo lo que Dios hace, eso será perpetuo: sobre aquello no se añadirá, ni de ello se disminuirá; y hácelo Dios, para que delante de él teman los hombres.

Wiem i to, że cokolwiek Bóg czyni, trwa na wieki; i że się do tego nic nie może przydać, ani z tego co ująć; a czyni to Bóg, aby się bali oblicza jego.

Aquello que fué, ya es: y lo que ha de ser, fué ya; y Dios restaura lo que pasó.

To, co było, teraz jest, a co będzie, już było; albowiem Bóg odnawia to, co przeminęło.

Vi más debajo del sol: en lugar del juicio, allí la impiedad; y en lugar de la justicia, allí la iniquidad.

Nadtom jeszcze widział pod słońcem na miejscu sądu niepobożność, a na miejscu sprawiedliwości niesprawiedliwość.

Y dije yo en mi corazón: Al justo y al impío juzgará Dios; porque allí hay tiempo á todo lo que se quiere y sobre todo lo que se hace.

I rzekłem w sercu swem: Sprawiedliwego i niezbożnego Bóg sądzić będzie; bo czas każdemu przedsięwzięciu i każdej sprawy tam będzie.

Dije en mi corazón, en orden á la condición de los hijos de los hombres, que Dios los probaría, para que así echaran de ver ellos mismos que son semejantes á las bestias.

Nadto rzekłem w sercu swem o sprawie synów ludzkich, że im Bóg okazał, aby wiedzieli, że są podobni bydłu.

Porque el suceso de los hijos de los hombres, y el suceso del animal, el mismo suceso es: como mueren los unos, así mueren los otros; y una misma respiración tienen todos; ni tiene más el hombre que la bestia: porque todo es vanidad.

Bo przypadek synów ludzkich, i przypadek bydła, jest przypadek jednaki. Jako umiera ono, tak umiera i ten, i ducha jednakiego wszyscy mają, a nie ma człowiek nic więcej nad bydlę; bo wszystko jest marność.

Todo va á un lugar: todo es hecho del polvo, y todo se tornará en el mismo polvo.

Wszystko to idzie na jedno miejsce; a wszystko jest z prochu, i wszystko się zaś w proch obraca.

¿Quién sabe que el espíritu de los hijos de los hombres suba arriba, y que el espíritu del animal descienda debajo de la tierra?

A któż wie, że duch synów ludzkich wstępuje w górę? a duch bydlęcy, że zstępuje pod ziemię?

Así que he visto que no hay cosa mejor que alegrarse el hombre con lo que hiciere; porque ésta es su parte: porque ¿quién lo llevará para que vea lo que ha de ser después de él?

Przetoż obaczyłem, że człowiekowi niemasz nic lepszego, jedno weselić się z pracy swej, gdyż to jest dział jego; albowiem któż go do tego przywiedzie, aby poznał to, co ma być po nim?