Psalms 129

Cántico gradual. MUCHO me han angustiado desde mi juventud, Puede decir ahora Israel;
He waiata; he pikitanga. He ki tenei ma Iharaira, Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake;
Mucho me han angustiado desde mi juventud; Mas no prevalecieron contra mí.
Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake; heoi kihai ahau i taea e ratou.
Sobre mis espaldas araron los aradores: Hicieron largos surcos.
I parautia toku tuara e nga kaiparau; he roa a ratou parautanga.
JEHOVÁ es justo; Cortó las coyundas de los impíos.
He tika ta Ihowa: motu pu i a ia nga aho a te hunga kino.
Serán avergonzados y vueltos atrás Todos los que aborrecen á Sión.
Kia whakama, kia whakahokia ki muri, te hunga katoa e kino nei ki Hiona.
Serán como la hierba de los tejados, Que se seca antes que crezca:
Kia rite ratou ki te tarutaru i nga tuanui, e memenge nei i te mea kiano i tupu ake.
De la cual no hinchió segador su mano, Ni sus brazos el que hace gavillas.
E kore nei e ki te ringa o te kaikoti, te uma hoki o te kaipaihere.
Ni dijeron los que pasaban: Bendición de JEHOVÁ sea sobre vosotros; Os bendecimos en el nombre de JEHOVÁ.
E kore ano te hunga e haere ana i te taha e mea, Kia tau ki a koutou te manaaki a Ihowa: ko ta matou manaaki tenei ki a koutou i runga i te ingoa o Ihowa.