Psalms 120

Cántico gradual. Á JEHOVÁ llamé estando en angustia, Y él me respondió.
He waiata; he pikitanga. I tangi, ahau ki a Ihowa i toku matenga; a i whakahoki kupu mai ia ki ahau.
Libra mi alma, oh JEHOVÁ, de labio mentiroso, De la lengua fraudulenta.
E Ihowa, whakaorangia toku wairua i te ngutu teka, i te arero hianga.
¿Qué te dará, ó qué te aprovechará, Oh lengua engañosa?
Ko te aha e hoatu ki a koe? ko te aha hoki e tapiritia atu mau, e te arero hianga?
Agudas saetas de valiente, Con brasas de enebro.
Ko nga pere koi a te hunga nunui, me nga waro hunipa.
¡Ay de mí, que peregrino en Mesech, Y habito entre las tiendas de Kedar!
Aue, toku mate, to te manene i Meheke, toku hoki e noho nei i nga teneti o Kerara!
Mucho se detiene mi alma Con los que aborrecen la paz.
Kua roa te nohoanga tahitanga o toku wairua ki te tangata e kino ana ki te ata noho.
Yo soy pacífico: Mas ellos, así que hablo, me hacen guerra.
Mo te ata noho ahau, engari ka korero ahau, ka anga ratou ka whawhai.