Lamentations 3

YO soy el hombre que ha visto aflicción en la vara de su enojo.
Ko ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.
Guióme y llevóme en tinieblas, mas no en luz.
I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.
Ciertamente contra mí volvió y revolvió su mano todo el día.
He pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.
Hizo envejecer mi carne y mi piel; quebrantó mis huesos.
Kua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.
Edificó contra mí, y cercóme de tósigo y de trabajo.
Kua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.
Asentóme en oscuridades, como los ya muertos de mucho tiempo.
Kua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.
Cercóme por todos lados, y no puedo salir; agravó mis grillos.
Kua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.
Aun cuando clamé y dí voces, cerro los oídos á mi oración.
Ae ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.
Cercó mis caminos con piedra tajada, torció mis senderos.
Kua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.
Como oso que acecha fué para mí, como león en escondrijos.
Ko tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.
Torció mis caminos, y depedazóme; tornóme asolado.
Whakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.
Su arco entesó, y púsome como blanco á la saeta.
Kua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.
Hizo entrar en mis riñones las saetas de su aljaba.
Kua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.
Fuí escarnio á todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.
Kua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.
Hartóme de amarguras, embriagóme de ajenjos.
Kua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.
Quebróme los dientes con cascajo, cubrióme de ceniza.
Kua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.
Y mi alma se alejó de la paz, olvidéme del bien.
Kua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.
Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza de JEHOVÁ.
Ki tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.
Acuérdate de mi aflicción y de mi abatimiento, del ajenjo y de la hiel.
Mahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.
Tendrálo aún en memoria mi alma, porque en mí está humillada.
Maharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.
Esto reduciré á mi corazón, por lo cual esperaré.
E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.
Es por la misericordia de JEHOVÁ que no somos consumidos, porque nunca decayeron sus misericordias.
He mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.
Nuevas son cada mañana; grande es tu fidelidad.
E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.
Mi parte es JEHOVÁ, dijo mi alma; por tanto en él esperaré.
Ko Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.
Bueno es JEHOVÁ á los que en él esperan, al alma que le buscare.
He pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.
Bueno es esperar callando en la salud de JEHOVÁ.
He pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.
Bueno es al hombre, si llevare el yugo desde su mocedad.
He pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.
Sentaráse solo, y callará, porque lo llevó sobre sí.
Me noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.
Pondrá su boca en el polvo, por si quizá hay esperanza.
Me tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.
Dará la mejilla al que le hiriere; hartaráse de afrenta.
Me hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.
Porque el Señor no desechará para siempre:
E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:
Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.
Ahakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.
Porque no aflige ni congoja de su corazón á los hijos de los hombres.
Kahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.
Desmenuzar bajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra,
Ko te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;
Hacer apartar el derecho del hombre ante la presencia del Altísimo,
Ko te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;
Trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.
Ko te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.
¿Quién será aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?
Ko wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?
¿De la boca del Altísimo no saldrá malo y bueno?
He teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?
¿Por qué murmura el hombre viviente, el hombre en su pecado?
He aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?
Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos á JEHOVÁ.
E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.
Levantemos nuestros corazones con las manos á Dios en los cielos.
Kia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.
Nosotros nos hemos rebelado, y fuimos desleales; tú no perdonaste.
I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.
Desplegaste la ira, y nos perseguiste; mataste, no perdonaste.
Kua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.
Te cubriste de nube, porque no pasase la oración nuestra.
Hipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.
Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.
Kua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.
Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.
Kua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.
Temor y lazo fué para nosotros, asolamiento y quebrantamiento.
Ko te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.
Ríos de aguas echan mis ojos, por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.
Kei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.
Mis ojos destilan, y no cesan, porque no hay alivio,
Maturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,
Hasta que JEHOVÁ mire y vea desde los cielos.
Kia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.
Mis ojos contristaron mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.
E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.
Mis enemigos me dieron caza como á ave, sin por qué.
Kua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.
Ataron mi vida en mazmorra, pusieron piedra sobre mí.
Ngaro iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.
Aguas de avenida vinieron sobre mi cabeza; yo dije: Muerto soy.
I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.
Invoqué tu nombre, oh JEHOVÁ, desde la cárcel profunda.
I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.
Oíste mi voz; no escondas tu oído á mi clamor, para mi respiro
I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.
Acercástete el día que te invoqué: dijiste: No temas.
I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.
Abogaste, Señor, la causa de mi alma; redimiste mi vida.
Kua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.
Tú has visto, oh JEHOVÁ, mi agravio; defiende mi causa.
Kua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.
Tú has visto toda su venganza; todos sus pensamientos contra mí.
Kua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.
Tú has oído el oprobio de ellos, oh JEHOVÁ, todas sus maquinaciones contra mí;
Kua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;
Los dichos de los que contra mí se levantaron, y su designio contra mí todo el día.
Ki nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.
Su sentarse, y su levantarse mira: yo soy su canción.
Tirohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.
Dales el pago, oh JEHOVÁ, según la obra de sus manos.
Hoatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.
Dales ansia de corazón, tu maldición á ellos.
Hoatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.
Persíguelos en tu furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, oh JEHOVÁ.
Whaia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.