Job 13

HE AQUÍ que todas estas cosas han visto mis ojos, Y oído y entendido de por sí mis oídos.
Nana, kua kitea katoatia tenei e toku kanohi, kua rongo toku taringa, kua mohio.
Como vosotros lo sabéis, lo sé yo; No soy menos que vosotros.
Ko ta koutou e mohio na, ko taku ano tena e mohio nei: kahore hoki ahau i hoki iho i a koutou.
Mas yo hablaría con el Todopoderoso, Y querría razonar con Dios.
Ina, e whai kupu ano ahau ki te Kaha Rawa: a e hiahia ana ki te korerorero ki te Atua.
Que ciertamente vosotros sois fraguadores de mentira; Sois todos vosotros médicos nulos.
Ko koutou ia, he hunga tito i te teka, he rata horihori noa koutou katoa.
Ojalá callarais del todo, Porque os fuera sabiduría.
Te pai na, me i mutu rawa a koutou korero! Ko to koutou whakaaro nui hoki tena.
Oíd ahora mi razonamiento, Y estad atentos á los argumentos de mis labios.
Tena ra, whakarongo mai ki taku tautohe, maharatia nga whawhai a oku ngutu.
¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿Habéis de hablar por él engaño?
Me tautoko ta te Atua ki te kupu kino? me tautoko ranei tana ki te tinihanga?
¿Habéis de hacer acepción de su persona? ¿Habéis de pleitear vosotros por Dios?
Ka whakapai kanohi koia koutou ki a ia? Ma koutou ranei ta te Atua tautohe?
¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿Os burlaréis de él como quien se burla de algún hombre?
He pai ranei kia rapua ta koutou e ia? E maminga ranei koutou ki a ia, e pera me tetahi ka maminga nei ki te tangata?
Él os reprochará de seguro, Si solapadamente hacéis acepción de personas.
He pono ka whakahe ia ki a koutou ki te whakapai puku koutou i te kanohi.
De cierto su alteza os había de espantar, Y su pavor había de caer sobre vosotros.
E kore ranei koutou e mataku ki tona nui? E kore ranei te wehi ki a ia e tau ki a koutou?
Vuestras memorias serán comparadas á la ceniza, Y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.
Ko a koutou pepeha nunui he whakatauki no te pungarehu, ko o koutou parepare he parepare paru.
Escuchadme, y hablaré yo, Y véngame después lo que viniere.
Kati te korero, waiho noa iho ahau, kia korero ai ahau, ahakoa pa mai te aha ki ahau.
¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, Y pondré mi alma en mi mano?
He aha oku kikokiko i ngaua ai e oku niho? He aha toku wairua i waiho ai e ahau i roto i toku ringa?
He aquí, aunque me matare, en él esperaré; Empero defenderé delante de él mis caminos.
Ahakoa whakamate noa ia i ahau, ka tatari tonu ahau ki a ia: otiia ka mau tonu ahau ki oku ara i tona aroaro.
Y él mismo me será salud, Porque no entrará en su presencia el hipócrita.
Ko tenei hoki hei oranga moku; e kore hoki te tangata atuakore e tae mai ki tona aroaro.
Oíd con atención mi razonamiento, Y mi denunciación con vuestros oídos.
Ata whakarongo ki aku korero: kia anga mai o koutou taringa ki taku e whakapuaki nei.
He aquí ahora, si yo me apercibiere á juicio, Sé que seré justificado.
Na kua takoto taku mo te whakawa; e mohio ana ahau he tika ahau.
¿Quién es el que pleiteará conmigo? Porque si ahora yo callara, fenecería.
Ko wai ia hei totohe ki ahau? Ka whakarongo puku hoki ahau aianei, a ka hemo ahau.
Á lo menos dos cosas no hagas conmigo; Entonces no me esconderé de tu rostro:
Engari kaua nga mea e rua e meatia mai ki ahau; katahi ahau ka kore e huna i ahau i tou mata.
Aparta de mí tu mano, Y no me asombre tu terror.
Kia matara atu tou ringa ki tawhiti i ahau; a kaua ahau e whakawehia e te mataku ki a koe.
Llama luego, y yo responderé; Ó yo hablaré, y respóndeme tú.
Ko reira, mau e karanga, a maku e whakao atu; maku ranei e korero, a mau e whakahoki kupu mai ki ahau.
¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? Hazme entender mi prevaricación y mi pecado.
Ka hia ra oku kino, oku hara? Meinga ahau kia matau ki toku he me toku hara.
¿Por qué escondes tu rostro, Y me cuentas por tu enemigo?
He aha tou mata i huna ai e koe? He aha ahau i kiia ai e koe he hoariri?
¿Á la hoja arrebatada has de quebrantar? ¿Y á una arista seca has de perseguir?
E kapokapohia ranei e koe te pakawha e puhia haeretia ana? E whaia ranei e koe te papapa maroke?
¿Por qué escribes contra mí amarguras, Y me haces cargo de los pecados de mi mocedad?
Kei te tuhituhi na hoki koe i nga mea kawa moku, e mea ana hoki kia riro mai i ahau nga he o toku taitamarikitanga.
Pones además mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, Imprimiéndolo á las raíces de mis pies.
Karapitia iho e koe oku waewae ki te rakau, he mea tohu nau oku ara katoa, a he mea tuhi nau oku takahanga waewae tawhio noa:
Y el cuerpo mío se va gastando como de carcoma, Como vestido que se come de polilla.
Ahakoa toku rite kei te mea pirau, e memeha noa ana, kei te kakahu e kainga ana e te purehurehu.