Job 4

Y RESPONDIÓ Eliphaz el Temanita, y dijo:
Dia namaly Elifaza Temanita ka nanao hoe:
Si probáremos á hablarte, serte ha molesto; Mas ¿quién podrá detener las palabras?
Raha misy sahy miteny aminao, dia ho sosotra va ianao? Fa raha ny mamehy vava kosa, iza moa no mahazaka izany?
He aquí, tú enseñabas á muchos, Y las manos flacas corroborabas;
Indro, efa nananatra ny maro ianao. Ary ny tanana miraviravy efa nampaherezinao;
Al que vacilaba, enderezaban tus palabras, Y esforzabas las rodillas que decaían.
Ny teninao efa nanohana izay efa saiky lavo, ary ny lohalika malemy efa nampahatanjahinao
Mas ahora que el mal sobre ti ha venido, te es duro; Y cuando ha llegado hasta ti, te turbas.
Nefa ankehitriny mba manjo anao kosa izany, ka dia kivy ianao, Mihatra aminao izany, ka raiki-tahotra ianao
¿Es éste tu temor, tu confianza, Tu esperanza, y la perfección de tus caminos?
Tsy ny fivavahanao va no tokinao? Ary tsy fanantenanao va ny fahitsian'ny lalanao?
Recapacita ahora, ¿quién que fuera inocente se perdiera? Y ¿en dónde los rectos fueron cortados?
Masìna ianao, tsarovy fa iza moa no very tsy nanan-tsiny? Ary taiza no nisy olo-mahitsy naringana?
Como yo he visto, los que aran iniquidad Y siembran injuria, la siegan.
Araka izay efa hitako, dia izay miasa heloka sy mamafy fahoriana no mijinja izany.
Perecen por el aliento de Dios, Y por el espíritu de su furor son consumidos.
Ny fofonain'Andriamanitra no andringanana azy. Eny, ny fofonain'ny fahatezerany no mahalevona azy.
El bramido del león, y la voz del león, Y los dientes de los leoncillos son quebrantados.
Ny feon'ny olona, eny, ny feon'ny liona masiaka, ary ny nifin'ny liona tanora dia ombotana;
El león viejo perece por falta de presa, Y los hijos del león son esparcidos.
Mirenireny ny lion-dahy noho ny tsi-fahitany remby, ary miely ny zanaky ny liom-bavy.
El negocio también me era á mí oculto; Mas mi oído ha percibido algo de ello.
Nisy teny tonga tamiko mangingina, ary ny sofiko nahare siosio avy taminy,
En imaginaciones de visiones nocturnas, Cuando el sueño cae sobre los hombres,
Tamin'ny eritreritra avy amin'ny tsindrimandry alina, raha sondrian-tory ny olona,
Sobrevínome un espanto y un temblor, Que estremeció todos mis huesos:
Dia azon-tahotra sy hovotra aho, ka nampihorohoro ny taolako rehetra izany.
Y un espíritu pasó por delante de mí, Que hizo se erizara el pelo de mi carne.
Ary nisy fanahy nandalo teo anatrehako ka nampitsangam-bolo ny tenako.
Paróse un fantasma delante de mis ojos, Cuyo rostro yo no conocí, Y quedo, oí que decía:
Nijanona izy, nefa tsy nahafantatra ny tarehiny aho; Nisy endri-javatra teo anoloan'ny masoko; Nisy fanginana, dia nandre feo aho nanao hoe:
¿Si será el hombre más justo que Dios? ¿Si será el varón más limpio que el que lo hizo?
Ho marina noho Andriamanitra va ny zanak'olombelona? Ho madio noho ny Mpanao azy va ny olona?
He aquí que en sus siervos no confía, Y notó necedad en sus ángeles
Indro, tsy matoky ireo mpanompony aza Izy, eny, ny anjeliny aza ataony ho tsy tonga ohatra.
¡Cuánto más en los que habitan en casas de lodo, Cuyo fundamento está en el polvo, Y que serán quebrantados de la polilla!
Koa mainka izay mitoetra ao an-trano tany, sady avy tamin'ny vovoka no nihaviany, ary mora poritra noho ny kalalao izy;
De la mañana á la tarde son quebrantados, Y se pierden para siempre, sin haber quien lo considere.
Indray andro monja dia montsana izy; Tsy misy misaina azy, na dia levona mandrakizay aza izy.
¿Su hermosura, no se pierde con ellos mismos? Mueren, y sin sabiduría.
Tsy voaongotra va ny kofehin-dainy ao aminy? Maty izy, nefa tsy mbola nanam-pahendrena.