Job 30

MAS ahora los más mozos de días que yo, se ríen de mí; Cuyos padres yo desdeñara ponerlos con los perros de mi ganado.
Fa ankehitriny kosa dia mihomehy ahy na dia izay tokon-jandriko aza, dia zanak'ireo izay nolaviko tsy ho isan'ny amboa miandry ny ondriko akory aza.
Porque ¿para qué yo habría menester la fuerza de sus manos, En los cuales había perecido con el tiempo?
Eny, mampaninona ahy ny herin'ny tànan'ireo. Izay efa very fahatanjahana?
Por causa de la pobreza y del hambre andaban solos; Huían á la soledad, á lugar tenebroso, asolado y desierto.
Manjenjena noho ny tsi-fisian-kanina sy ny mosary izy; Homankomana foana any an-tany karankaina izy, dia eo an-katoky ny loza sy ny fandringanana.
Que cogían malvas entre los arbustos, Y raíces de enebro para calentarse.
Mitsongo anambodihena eo amin'ny kirihitrala izy, ary ny fakan'ny anjavidy no fihinany.
Eran echados de entre las gentes, Y todos les daban grita como al ladrón.
Roahina tsy ho eo amin'ny olona izy sady akoraina toy ny mpangalatra.
Habitaban en las barrancas de los arroyos, En las cavernas de la tierra, y en las rocas.
Any an-dohasaha mahatsiravina no tsy maintsy itoerany, dia ao an-dava-tany sy an-dava-bato.
Bramaban entre las matas, Y se reunían debajo de las espinas.
Minananana eny amin'ny kirihitrala izy ary mitangorona eo ambanin'ny amiana.
Hijos de viles, y hombres sin nombre, Más bajos que la misma tierra.
Zanaky ny adala izy sady zanaky ny tsy manan-kaja, ka roahina tsy ho eo amin'ny tany.
Y ahora yo soy su canción, Y he sido hecho su refrán.
Ary ankehitriny efa ataony an-kira aho. Eny, efa ambentinteniny aho.
Abomínanme, aléjanse de mí, Y aun de mi rostro no detuvieron su saliva.
Ataony toy ny zava-betaveta aho ka halaviriny, ary tsy menatra handrora ny tavako izy.
Porque Dios desató mi cuerda, y me afligió, Por eso se desenfrenaron delante de mi rostro.
Fa noketrahin'Andriamanitra ny kofehiko, ka nampietreny aho; Ka dia mba nesorin'iretsy kosa teo anatrehako ny lamboridiny.
Á la mano derecha se levantaron los jóvenes; Empujaron mis pies, Y sentaron contra mí las vías de su ruina.
Misy androvolahy mitsangana eo ankavanako; Manosika ny tongotro hiala izy ary manandratra tovon-tany hampidirany loza amiko.
Mi senda desbarataron, Aprovecháronse de mi quebrantamiento, Contra los cuales no hubo ayudador.
Mandrava ny lalako sy manararaotra ny andravana ahy izy, nefa ny tenany tsy manan-kamonjy,
Vinieron como por portillo ancho, Revolviéronse á mi calamidad.
Toy ny fiditra eo amin'ny banga lehibe no fihaviny, ka avy ao amin'ny voarava no imaonany.
Hanse revuelto turbaciones sobre mí; Combatieron como viento mi alma, Y mi salud pasó como nube
Voatodika hamely ahy ny fampitahorana: Manenjika ny voninahitro tahaka ny rivotra izy, ka levona tahaka ny rahona ny famonjena ahy
Y ahora mi alma está derramada en mí; Días de aflicción me han aprehendido.
Ary ankehitriny, raraka ato anatiko ny fanahiko. Fenjàn'ny andro fahoriana aho.
De noche taladra sobre mí mis huesos, Y mis pulsos no reposan.
Ny alina mampahalò ny taolako ho afaka amiko, ary tsy mitsahatra ireo manotahota ahy ireo.
Con la grande copia de materia mi vestidura está demudada; Cíñeme como el cuello de mi túnica.
Noho ny haben'ny hery dia tonga tsy antonona ny akanjoko, manenda ahy tahaka ny vozon-dobaka izany.
Derribóme en el lodo, Y soy semejante al polvo y á la ceniza.
Eny, nanary ahy teo amin'ny fotaka Izy, ka efa tahaka ny vovoka sy ny lavenona aho
Clamo á ti, y no me oyes; Preséntome, y no me atiendes.
Mitaraina aminao aho, nefa tsy mihaino ahy Hianao; Mijoro eo aho, nefa ierenao foana.
Haste tornado cruel para mí: Con la fortaleza de tu mano me amenazas.
Efa manjary lozabe amiko Hianao; Ny herin'ny tananao no andrafianao ahy.
Levantásteme, é hicísteme cabalgar sobre el viento, Y disolviste mi sustancia.
Aingainao ho eny amin'ny rivotra aho ka alefanao handeha, ary levoninao amin'ny tafio-drivotra mifofofofo ho tsinontsinona aho.
Porque yo conozco que me reduces á la muerte; Y á la casa determinada á todo viviente.
Fa fantatro fa hampodinao any amin'ny fahafatesana aho, dia any amin'ny trano fivorian'ny olombelona rehetra.
Mas él no extenderá la mano contra el sepulcro; ¿Clamarán los sepultados cuando él los quebrantare?
Kanefa tsy manainga ny tànany va ny olona, raha ianjeran'ny rava? Ary tsy mitaraina va izy, raha tratry ny loza?
¿No lloré yo al afligido? Y mi alma ¿no se entristeció sobre el menesteroso?
Tsy nitomany ny ory va aho? Tsy nangorakoraka ny malahelo va ny fanahiko?
Cuando esperaba yo el bien, entonces vino el mal; Y cuando esperaba luz, la oscuridad vino.
Fa niandry ny soa aho, kanjo tonga ny ratsy; Ary nanantena ny mazava aho, kanjo avy ny maizina.
Mis entrañas hierven, y no reposan; Días de aflicción me han sobrecogido.
Nandevilevy ny tsinaiko ka tsy nanam-pitsaharana; Nitsena ahy ny andro fahoriana.
Denegrido ando, y no por el sol: Levantádome he en la congregación, y clamado.
Mitsaitsaika mitafy lamba fisaonana aho sady tsy mahita masoandro; Mitsangana aho ka mitaraina eo ampivorian'ny olona.
He venido á ser hermano de los dragones, Y compañero de los búhos.
Rahalahin'ny amboadia aho Ary naman'ny ostritsa.
Mi piel está denegrida sobre mí, Y mis huesos se secaron con ardentía.
Efa mainty ny hoditro sady miendakendaka, ary efa karankaina noho ny hafanana ny taolako.
Y hase tornado mi arpa en luto, Y mi órgano en voz de lamentadores.
Nanjary fisaonana ny lokangako. Ary feon'ny mitomany ny sodiko.