Job 19

Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
Dia namaly Joba ka nanao hoe:
¿Hasta cuándo angustiaréis mi alma, Y me moleréis con palabras?
Mandra-pahoviana no hampalahelovanareo ny fanahiko sy hanorotoroanareo ahy amin'ny fiteny?
Ya me habéis vituperado diez veces: ¿No os avergonzáis de descomediros delante de mí?
Efa im-polo izay no nanaratsianareo ahy; Tsy misoroka izay hampahory ahy ianareo.
Sea así que realmente haya yo errado, Conmigo se quedará mi yerro.
Ary raha diso tokoa aho, dia izaho ihany no andrian'ny fa hadisoako.
Mas si vosotros os engrandeciereis contra mí, Y adujereis contra mí mi oprobio,
Raha mirehareha amiko kosa ianareo ka mampiaiky ahy ho nanao izay mahamenatra,
Sabed ahora que Dios me ha trastornado, Y traído en derredor su red sobre mí.
Dia aoka ho fantatrareo fa Andriamanitra no efa nampitanondrika ahy ka efa naningotra ahy tamin'ny fandrika haratony.
He aquí yo clamaré agravio, y no seré oído: Daré voces, y no habrá juicio.
Indro, miantso mafy aho hoe: Loza! nefa tsy misy mamaly ahy; Mitaraina aho, nefa tsy mahita rariny.
Cercó de vallado mi camino, y no pasaré; Y sobre mis veredas puso tinieblas.
Ny lalako dia nofefeny, ka tsy afa-mandroso aho; ary nasiany maizina teo amin'ny lalana alehako.
Hame despojado de mi gloria, Y quitado la corona de mi cabeza.
Ny voninahitro nalany tamiko, ary nesoriny ny satro-boninahitra teo an-dohako.
Arruinóme por todos lados, y perezco; Y ha hecho pasar mi esperanza como árbol arrancado.
Efa nandrava ahy manodidina Izy, ka efa ho faty aho; Ary efa nofongorany tahaka ny hazo ny fanantenako.
É hizo inflamar contra mí su furor, Y contóme para sí entre sus enemigos.
Dia nampirehetiny tamiko ny fahatezerany, ka nataony ho fahavalony aho.
Vinieron sus ejércitos á una, y trillaron sobre mí su camino, Y asentaron campo en derredor de mi tienda.
Miara-mandroso ny antokon'ny miaramilany ary manandratra tovon-tany hamelezany ahy izy ka mitoby manodidina ny laiko.
Hizo alejar de mí mis hermanos, Y positivamente se extrañaron de mí mis conocidos.
Ny rahalahiko efa nampanalaviriny ahy; Ary ny olona nahazatra ahy efa nihafahafa tamiko avokoa.
Mis parientes se detuvieron, Y mis conocidos se olvidaron de mí.
Efa tsy misy eto intsony ny havako, ary ny sakaizako efa nanadino ahy.
Los moradores de mi casa y mis criadas me tuvieron por extraño; Forastero fuí yo en sus ojos.
Ny vahiny izay mitoetra ao an-tranoko sy ny ankizivaviko aza samy manao ahy ho olon-kafa; Tonga olon-ko azy eo imasony aho.
Llamé á mi siervo, y no respondió; De mi propia boca le suplicaba.
Antsoiko ny mpanompoko, nefa tsy namaly ahy izy; Mifona aminy amin'ny vavako aho.
Mi aliento vino á ser extraño á mi mujer, Aunque por los hijos de mis entrañas le rogaba.
Ny fofonaiko mahaloiloy ny vadiko, ary maharikoriko ny zanak'ineny aho.
Aun los muchachos me menospreciaron: En levantándome, hablaban contra mí.
Eny, ny ankizilahy madinika aza mamingavinga ahy; Raha te-hitsangana aho, dia miteny mamely ahy ireny.
Todos mis confidentes me aborrecieron; Y los que yo amaba, se tornaron contra mí.
Na dia izay nifankazatra tamiko indrindra aza dia manao ahy ho zava-betaveta, ary izay olon-tiako dia mivadika ho fahavaloko.
Mi cuero y mi carne se pegaron á mis huesos; Y he escapado con la piel de mis dientes.
Ny taolako miraikitra amin'ny hoditro sy ny nofoko, ary ny akanjo-nifiko ihany no hany sisa azoko enti-mandositra.
Oh vosotros mis amigos, tened compasión de mí, tened compasión de mí; Porque la mano de Dios me ha tocado.
Mamindrà fo amiko, mamindrà fo amiko ianareo, ry sakaizako ô; fa ny tànan'Andriamanitra efa mikasika ahy.
¿Por qué me perseguís como Dios, Y no os hartáis de mis carnes?
Nahoana no manenjika ahy tahaka an'Andriamanitra koa ianareo ka tsy mety afa-po amin'ny nofoko?
¡Quién diese ahora que mis palabras fuesen escritas! ¡Quién diese que se escribieran en un libro!
Enga anie ka ho voasoratra ny teniko! Enga anie ka ho voatomboka eo amin'ny boky ireny!
¡Que con cincel de hierro y con plomo Fuesen en piedra esculpidas para siempre!
Enga anie ka ho voasoratra amin'ny vy fanoratana sady voasy firaka eo amin'ny vatolampy ho mandrakizay izy!
Yo sé que mi Redentor vive, Y al fin se levantará sobre el polvo:
Kanefa raha izaho, dia fantatro fa velona ny Mpanavotra ahy, ka hitsangana any am-parany eo ambonin'ny vovoka Izy.
Y después de deshecha esta mi piel, Aun he de ver en mi carne á Dios;
Ary rehefa levona ny hoditro, izao simba izao, sady afaka amin'ny nofoko aho, dia hahita an'Andriamanitra;
Al cual yo tengo de ver por mí, Y mis ojos lo verán, y no otro, Aunque mis riñones se consuman dentro de mí.
Eny, izaho no hahita Azy, ary ny masoko no hijery, fa tsy olon-kafa. Efa matim-paniriana ny saiko ato anatiko.
Mas debierais decir: ¿Por qué lo perseguimos? Ya que la raíz del negocio en mí se halla.
Raha hoy ianareo: Andeha hanenjika azy fatratra isika. Fa hita ao anatiny ny fototry ny mahameloka azy.
Temed vosotros delante de la espada; Porque sobreviene el furor de la espada á causa de las injusticias, Para que sepáis que hay un juicio.
Dia matahora ny sabatra ianareo; Fa ny fahatezerana dia heloka mendrika ny hovalian-tsabatra, mba ho fantatrareo fa misy fitsarana.