Proverbs 6

HIJO mío, si salieres fiador por tu amigo, Si tocaste tu mano por el extraño,
Pitit mwen, si ou pwomèt pou ou reskonsab dèt yon zanmi ou fè, si ou bay pawòl ou pou lajan yon lòt moun prete,
Enlazado eres con las palabras de tu boca, Y preso con las razones de tu boca.
si yo pran pawòl ki soti nan bouch ou pou mele ou, si pwomès ou te fè yo tounen yon pèlen pou ou,
Haz esto ahora, hijo mío, y líbrate, Ya que has caído en la mano de tu prójimo: Ve, humíllate, y asegúrate de tu amigo.
ay, pitit mwen! men sa pou ou fè pou ou wete tèt ou nan traka sa a. Kouri al jwenn zanmi ou lan, kenbe l' kout.
No des sueño á tus ojos, Ni á tus párpados adormecimiento.
Pa dòmi sou sa. Pa kite sa trennen.
Escápate como el corzo de la mano del cazador, Y como el ave de la mano del parancero.
Degaje ou chape kò ou anba men l', tankou kabrit k'ap chape kò l' anba men kaptè, tankou zwazo k'ap bat pou l' sove nan men chasè.
Ve á la hormiga, oh perezoso Mira sus caminos, y sé sabio;
Ou menm parese, al pran leson nan men foumi yo. Ale wè jan y'ap viv pou ou manyè konprann lavi.
La cual no teniendo capitán, Ni gobernador, ni señor,
Yo pa bezwen moun pou di yo sa pou yo fè. Yo pa bezwen moun pou veye yo, ni pou ba yo lòd.
Prepara en el verano su comida Y allega en el tiempo de la siega su mantenimiento.
Men, yo pase mwa chalè ap fè pwovizyon. Nan tan rekòt, yo ranmase manje mete la.
Perezoso, ¿hasta cuándo has de dormir? ¿Cuándo te levantarás de tu sueño?
Parese, kilè w'a sispann pase tout jounen ou kouche sou do? Kilè w'a souke kò ou leve sot nan dòmi?
Un poco de sueño, un poco de dormitar, Y cruzar por un poco las manos para reposo:
W'ap di: Kite m' fè yon ti dòmi. Kite m' fè yon ti kabicha non. M'ap lonje kò m' pou m' pran yon ti repo.
Así vendrá tu necesidad como caminante, Y tu pobreza como hombre de escudo.
Antan w'ap dòmi an, san ou pa konnen, se pòv w'ap vin pi pòv. Grangou ap tonbe sou ou tankou yon vòlè nan gran chemen.
El hombre malo, el hombre depravado, Anda en perversidad de boca;
Mechan yo fin deprave. Y'ap mache bay manti toupatou.
Guiña de sus ojos, habla con sus pies, Indica con sus dedos;
Y'ap twenzi je yo sou moun, y'ap peze gwo zòtèy yo atè. Y'ap fè siy ak dwèt yo.
Perversidades hay en su corazón, anda pensando mal en todo tiempo; Enciende rencillas.
Se move lide ase ki nan kè yo, yo toujou sou plan. Kote yo pase y'ap pouse dife.
Por tanto su calamidad vendrá de repente; Súbitamente será quebrantado, y no habrá remedio.
Se poutèt sa, y'ap rete konsa y'ap fini, y'ap glise tonbe san yo p'ap ka leve ankò.
Seis cosas aborrece JEHOVÁ, Y aun siete abomina su alma:
Gen sis bagay Seyè a pa vle wè. Sa m'ap di la a: Gen menm sèt bagay li pa ka sipòte:
Los ojos altivos, la lengua mentirosa, Las manos derramadoras de sangre inocente,
Se moun k'ap gonfle lestonmak yo sou moun, se moun k'ap bay manti, se moun k'ap touye moun inonsan,
El corazón que maquina pensamientos inicuos, Los pies presurosos para correr al mal,
se moun k'ap fè move lide nan tèt yo pou fè mechanste, se moun ki toujou pare pou fè sa ki mal,
El testigo falso que habla mentiras, Y el que enciende rencillas entre los hermanos.
se fo temwen k'ap bay manti sou moun, se moun k'ap mete frè ak zanmi dozado.
Guarda, hijo mío, el mandamiento de tu padre, Y no dejes la enseñanza de tu madre:
Pitit mwen, toujou fè sa papa ou di ou fè. Pa janm bliye sa manman ou te moutre ou.
Átalos siempre en tu corazón, Enlázalos á tu cuello.
Kenbe pawòl yo nan kè ou, pa janm bliye yo. Mete yo nan kou ou tankou yon kolye.
Te guiarán cuando anduvieres; cuando durmieres te guardarán; Hablarán contigo cuando despertares.
Pawòl sa yo va moutre ou bon chemen nan tou sa w'ap fè. Y'ap pwoteje ou lè w'ap dòmi lannwit. Y'a ba ou konsèy lè je ou klè.
Porque el mandamiento es antorcha, y la enseñanza luz; Y camino de vida las reprensiones de la enseñanza:
Pawòl sa yo ap tankou yon lanp pou ou. Sa yo moutre ou ap tankou yon limyè nan lavi ou. Lè y'ap korije ou, lè y'ap rale zòrèy ou, se moutre y'ap moutre ou chemen lavi.
Para que te guarden de la mala mujer, De la blandura de la lengua de la extraña.
Y'ap fè ou rete lwen fanm k'ap twonpe mari yo, pou ou pa pran nan pawòl dous madan marye ki nan dezòd.
No codicies su hermosura en tu corazón, Ni ella te prenda con sus ojos:
Yo te mèt bèl kou yo bèl, pa kite yo pran tèt ou. Pa kite yo pran tèt ou lè y'ap fè je dou ba ou.
Porque á causa de la mujer ramera es reducido el hombre á un bocado de pan; Y la mujer caza la preciosa alma del varón.
Yon jennès ka koute yon kraze kòb. Men, yon fanm adiltè dèyè pou l' pran tou sa ou genyen.
¿Tomará el hombre fuego en su seno, Sin que sus vestidos se quemen?
Ou pa ka sere dife anndan rad sou ou pou rad la pa boule.
¿Andará el hombre sobre las brasas, Sin que sus pies se abrasen?
Ou pa ka mache sou chabon dife pou pye ou pa boule.
Así el que entrare á la mujer de su prójimo; No será sin culpa cualquiera que la tocare.
Konsa tou, se yon gwo danje pou ou kouri dèyè fanm yon lòt gason. Depi ou manyen yon fanm konsa, ou gen pou ou peye pou sa.
No tienen en poco al ladrón, cuando hurtare Para saciar su alma teniendo hambre:
Menm lè yon vòlò vòlò paske li grangou, se pa sa ki di li pa vòlò pou sa.
Empero tomado, paga las setenas, Da toda la sustancia de su casa.
Si yo bare l', y'ap fè l' peye sèt fwa lavalè sa l' pran an. Y'a fè l' bay tou sa li gen lakay li.
Mas el que comete adulterio con la mujer, es falto de entendimiento: Corrompe su alma el que tal hace.
Men, yon nonm ki fè adiltè, se moun fou li ye, se detwi l'ap detwi tèt li.
Plaga y vergüenza hallará; Y su afrenta nunca será raída.
L'ap pran baton. Y'ap pase l' anba kont betiz, l'ap toujou wont pou sa l' fè a.
Porque los celos son el furor del hombre, Y no perdonará en el día de la venganza.
Lè yon mari ap fè jalouzi pou madanm li, nanpwen move tankou l'. Jou li mete men sou nèg la, pa gen anyen li p'ap fè l'.
No tendrá respeto á ninguna redención; Ni querrá perdonar, aunque multipliques los dones.
Li p'ap asepte lajan. Nanpwen kado ki pou fè l' bliye sa.