Job 4

Y RESPONDIÓ Eliphaz el Temanita, y dijo:
Elifaz, moun Teman an, pran lapawòl, li di konsa:
Si probáremos á hablarte, serte ha molesto; Mas ¿quién podrá detener las palabras?
-Jòb, si m' pale avè ou, ou p'ap fache, vye frè? Mwen pa ka pa pale.
He aquí, tú enseñabas á muchos, Y las manos flacas corroborabas;
Yon lè, se ou ki te konn moutre moun anpil bagay, se ou ki te konn bay moun fòs lè yo fèb.
Al que vacilaba, enderezaban tus palabras, Y esforzabas las rodillas que decaían.
Pawòl nan bouch ou te yon ankourajman pou moun ki te dekouraje. Ou te ede yo kanpe sou de pye yo ankò.
Mas ahora que el mal sobre ti ha venido, te es duro; Y cuando ha llegado hasta ti, te turbas.
Koulye a, paske se tou pa ou, ou pèdi tèt ou. Malè tonbe sou ou, w'ap depale.
¿Es éste tu temor, tu confianza, Tu esperanza, y la perfección de tus caminos?
W'ap sèvi Bondye, ou fèt pou genyen l' konfyans. Ou mennen bak ou byen, ou pa fèt pou dekouraje.
Recapacita ahora, ¿quién que fuera inocente se perdiera? Y ¿en dónde los rectos fueron cortados?
Repase tèt ou byen. Ou janm konnen yon inonsan ki mouri mal? Ou janm wè yo touye yon moun ki mache dwat?
Como yo he visto, los que aran iniquidad Y siembran injuria, la siegan.
M'ap di sa m' wè ak je m': Moun ki kouve mechanste nan kè yo epi k'ap mache bay moun lapenn, se mechanste ak lapenn yo rekòlte.
Perecen por el aliento de Dios, Y por el espíritu de su furor son consumidos.
Lè Bondye fache, li soufle sou yo, yo mouri. Lè van tanpèt Bondye a leve, yo disparèt.
El bramido del león, y la voz del león, Y los dientes de los leoncillos son quebrantados.
Mechan yo rele kou lyon, yo gwonde kou bèt sovaj. Men, Bondye fèmen bouch yo, li kase dan nan bouch yo.
El león viejo perece por falta de presa, Y los hijos del león son esparcidos.
Yo mouri tankou lyon ki pa jwenn bèt pou yo manje. Tout pitit yo gaye nan bwa.
El negocio también me era á mí oculto; Mas mi oído ha percibido algo de ello.
Yon lè, mwen tande Bondye t'ap pale tou dousman nan zòrèy mwen. Mwen pa t' fin tande nèt sa li t'ap di.
En imaginaciones de visiones nocturnas, Cuando el sueño cae sobre los hombres,
Tankou yon move rèv nan mitan lannwit, li mete yon bann vye lide nan tèt mwen. M' pa ka dòmi tèlman mwen pè.
Sobrevínome un espanto y un temblor, Que estremeció todos mis huesos:
Mwen pran tranble, mwen santi yon frison mache nan tout kò m'. Tout zo nan kò m' ap krake.
Y un espíritu pasó por delante de mí, Que hizo se erizara el pelo de mi carne.
Yon souf pase bò figi m', tout cheve nan tèt mwen kanpe.
Paróse un fantasma delante de mis ojos, Cuyo rostro yo no conocí, Y quedo, oí que decía:
Mwen rete konsa mwen wè yon moun kanpe devan m'. Mwen pa t' rekonèt ki moun li ye. Men, fòm moun lan te la devan je m'. Mwen pa tande yon ti bri menm. Apre sa, mwen tande yon vwa ki t'ap pale tou dousman, li t'ap di:
¿Si será el hombre más justo que Dios? ¿Si será el varón más limpio que el que lo hizo?
Ki moun ki ka di li mache dwat devan Bondye? Ki moun ki san repwòch devan Bondye ki kreye l' la?
He aquí que en sus siervos no confía, Y notó necedad en sus ángeles
Bondye pa janm fin fye sèvitè l' yo nèt. Ata zanj li yo, li jwenn bagay pou l' repwoche yo.
¡Cuánto más en los que habitan en casas de lodo, Cuyo fundamento está en el polvo, Y que serán quebrantados de la polilla!
Ale wè atò pou moun ki fèt ak labou, pou moun ki soti nan pousyè tè, pou moun yo kapab kraze tankou poudbwa!
De la mañana á la tarde son quebrantados, Y se pierden para siempre, sin haber quien lo considere.
Yon sèl jou kont pou yo tounen pousyè, yo disparèt nèt. Pesonn pa wè sa.
¿Su hermosura, no se pierde con ellos mismos? Mueren, y sin sabiduría.
Yo rete konsa yo kase kòd. Yo mouri san yo pa janm rive fin gen bon konprann.