Job 37

Á ESTO también se espanta mi corazón, Y salta de su lugar.

از این سبب دل من به لرزه می‌آید و بشدّت تکان می‌خورد.

Oíd atentamente su voz terrible, y el sonido que sale de su boca.

غرّش صدای خدا را بشنوید و به زمزمه‌ای که از دهان او خارج می‌شود گوش بدهید.

Debajo de todos los cielos lo dirige, Y su luz hasta los fines de la tierra.

او برق را به سراسر آسمان می‌فرستد و هر گوشهٔ زمین را روشن می‌کند.

Después de ella bramará el sonido, Tronará él con la voz de su magnificencia; Y aunque sea oída su voz, no los detiene.

بعد غرّش صدای او همچون آواز با هیبت رعد به گوش می‌رسد و با صدای او تیرهای برق پیاپی رها می‌شوند.

Tronará Dios maravillosamente con su voz; Él hace grandes cosas, que nosotros no entendemos.

به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ می‌دهد که عقل ما از درک آنها عاجز است.

Porque á la nieve dice: Desciende á la tierra; También á la llovizna, Y á los aguaceros de su fortaleza.

به برف امر می‌کند که بر زمین ببارد و وقتی‌که بارش باران بر زمین شروع می‌شود،

Así hace retirarse á todo hombre, Para que los hombres todos reconozcan su obra.

مردم دست از کار می‌کشند و متوجّه قدرت او می‌شوند.

La bestia se entrará en su escondrijo, Y estaráse en sus moradas.

حیوانات وحشی به بیشهٔ خود می‌شتابند و در آنجا پناه می‌برند.

Del mediodía viene el torbellino, Y el frío de los vientos del norte.

توفان از جنوب می‌آید و باد سرد از شمال.

Por el soplo de Dios se da el hielo, Y las anchas aguas son constreñidas.

خدا بر آب دریاهای وسیع می‌دمد و آن را منجمد می‌سازد.

Regando también llega á disipar la densa nube, Y con su luz esparce la niebla.

ابرها را از رطوبت پُر می‌کند و برق خود را به وسیلهٔ آنها به هر سو می‌فرستد.

Asimismo por sus designios se revuelven las nubes en derredor, Para hacer sobre la haz del mundo, En la tierra, lo que él les mandara.

به فرمان او به همه‌جا حرکت می‌کنند و آنچه را که خدا اراده می‌فرماید، بجا می‌آورند.

Unas veces por azote, otras pos causa de su tierra, Otras por misericordia las hará parecer.

او باران را برای مجازات مردم، یا به عنوان رحمت برای انسان و آبیاری زمین می‌فرستد.

Escucha esto, Job; Repósate, y considera las maravillas de Dios.

لحظه‌ای صبر کن و گوش بده و لحظه‌ای دربارهٔ کارهای عجیب خدا تأمل کن.

¿Supiste tú cuándo Dios las ponía en concierto, Y hacía levantar la luz de su nube?

آیا می‌دانی که خدا چگونه ارادهٔ خود را عملی می‌سازد و برق را در بین ابرها تولید می‌کند؟

¿Has tú conocido las diferencias de las nubes, Las maravillas del Perfecto en sabiduría?

آیا می‌دانی که چطور ابرها در هوا معلّق می‌مانند؟ اینها همه کارهای شگفت‌آور خدایی است که در دانش و حکمت کامل است.

¿Por qué están calientes tus vestidos Cuando se fija el viento del mediodía sobre la tierra?

وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ می‌شود و لباسهایت از گرمی به تنت می‌چسبند،

¿Extendiste tú con él los cielos, Firmes como un espejo sólido?

آیا می‌توانی خدا را کمک کنی که آسمان را گسترش بدهد و آن را مثل آهن صیقل داده شده، سخت بگرداند؟

Muéstranos qué le hemos de decir; Porque nosotros no podemos componer las ideas á causa de las tinieblas.

به ما یاد بده که به او چه بگوییم، زیرا فکر ما نارساست و نمی‌دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.

¿Será preciso contarle cuando yo hablaré? Por más que el hombre razone, quedará como abismado.

من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم، زیرا می‌ترسم که کشته شوم.

He aquí aún: no se puede mirar la luz esplendente en los cielos, Luego que pasa el viento y los limpia,

همان‌طور که نمی‌توانیم در آسمان صاف و بی‌ابر، به نور خورشید نگاه کنیم،

Viniendo de la parte del norte la dorada claridad. En Dios hay una majestad terrible.

همچنین نیز نمی‌توانیم به جلال با هیبت خدا، که با شکوه تمام بر ما می‌درخشد، خیره شویم.

Él es Todopoderoso, al cual no alcanzamos, grande en potencia; Y en juicio y en multitud de justicia no afligirá.

خدای قادر مطلق آن‌قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می‌کند و بر کسی ظلم نمی‌کند.

Temerlo han por tanto los hombres: Él no mira á los sabios de corazón.

بنابراین همهٔ انسانها از او می‌ترسند و او به کسانی‌که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.