Job 16

Y RESPONDIÓ Job, y dijo:

من این سخنان را بسیار شنیده‌ام. تسلّی شما مرا زیادتر عذاب می‌دهد.

Muchas veces he oído cosas como éstas: Consoladores molestos sois todos vosotros.

من این سخنان را بسیار شنیده‌ام. تسلّی شما مرا زیادتر عذاب می‌دهد.

¿Tendrán fin las palabras ventosas? Ó ¿qué te animará á responder?

تا به کی به این حرفهای بیهوده ادامه می‌دهید؟ آیا شما باید همیشه حرف آخر را بزنید؟

También yo hablaría como vosotros. Ojalá vuestra alma estuviera en lugar de la mía, Que yo os tendría compañía en las palabras, Y sobre vosotros movería mi cabeza.

اگر من هم به جای شما بودم می‌توانستم چنین سخنانی بگویم و به عنوان اعتراض سر خود را تکان بدهم.

Mas yo os alentaría con mis palabras, Y la consolación de mis labios apaciguaría el dolor vuestro.

امّا من شما را نصیحت می‌کردم و با سخنان گرم، شما را تسلّی می‌دادم.

Si hablo, mi dolor no cesa; Y si dejo de hablar, no se aparta de mí.

هرچه بگویم، از درد و رنج من کاسته نمی‌شود و اگر هم ساکت بمانم، دردم دوا نخواهد شد.

Empero ahora me ha fatigado: Has tú asolado toda mi compañía.

زیرا تو ای خدا، مرا از زندگی خسته کرده‌ای و خانواده‌ام را از بین برده‌ای.

Tú me has arrugado; testigo es mi flacura, Que se levanta contra mí para testificar en mi rostro.

تو عرصه را بر من تنگ کردی و دشمن من شدی. من لاغر و استخوانی شده‌ام و مردم این را نتیجهٔ گناهان من می‌دانند.

Su furor me destrizó, y me ha sido contrario: Crujió sus dientes contra mí; Contra mí aguzó sus ojos mi enemigo.

تو با خشم خود، گوشت بدنم را پاره کرده‌ای، با دیدهٔ نفرت به من نگاه می‌کنی و مرا دشمن خود می‌پنداری.

Abrieron contra mí su boca; Hirieron mis mejillas con afrenta; Contra mí se juntaron todos.

مردم مرا مسخره می‌کنند و به دور من جمع شده به روی من سیلی می‌زنند.

Hame entregado Dios al mentiroso, Y en las manos de los impíos me hizo estremecer.

خدا مرا به دست مردم ظالم و شریر سپرده است.

Próspero estaba, y desmenuzóme: Y arrebatóme por la cerviz, y despedazóme, Y púsome por blanco suyo.

من زندگی آرام و آسوده‌ای داشتم، امّا او گلوی مرا گرفت و مرا تکه‌تکه کرد. حالا هم مرا هدف خود قرار داده،

Cercáronme sus flecheros, Partió mis riñones, y no perdonó: Mi hiel derramó por tierra.

تیرهای خود را از هر سو به سوی من پرتاب می‌کند، مرا زخمی می‌کند و رحمی نشان نمی‌دهد.

Quebrantóme de quebranto sobre quebranto; Corrió contra mí como un gigante.

او مانند یک جنگجو حمله می‌کند و پی‌در‌پی مرا زخمی می‌کند.

Yo cosí saco sobre mi piel, Y cargué mi cabeza de polvo.

لباس سوگواری پوشیده و در خاک ذلّت نشسته‌ام.

Mi rostro está enlodado con lloro, Y mis párpados entenebrecidos:

از بس گریه کرده‌ام، چشمانم سرخ شده و دیدگانم را تاریکی فراگرفته است.

Á pesar de no haber iniquidad en mis manos, Y de haber sido mi oración pura.

امّا من شخص شریری نیستم و دعای من از صمیم قلب است.

¡Oh tierra! no cubras mi sangre, Y no haya lugar á mi clamor.

ای زمین، خون مرا مپوشان و مگذار فریاد عدالت‌خواهی من خاموش گردد.

Mas he aquí que en los cielos está mi testigo, Y mi testimonio en las alturas.

شاهد من در آسمان است و برای من شفاعت می‌کند.

Disputadores son mis amigos: Mas á Dios destilarán mis ojos.

دوستان من مسخره‌ام می‌کنند، امّا من سیل اشک را در حضور خدا جاری می‌سازم

¡Ojalá pudiese disputar el hombre con Dios, Como con su prójimo!

و پیش او التماس می‌کنم که به عنوان یک دوست به من گوش بدهد و حرفهای مرا بشنود.

Mas los años contados vendrán, Y yo iré el camino por donde no volveré.

زیرا بزودی می‌میرم و به جایی می‌روم که از آنجا امید بازگشت نیست.