Song of Solomon 1

CANCIÓN de canciones, la cual es de Salomón.

Alta kanto de Salomono.

¡Oh si él me besara con ósculos de su boca! Porque mejores son tus amores que el vino.

Ho, li kisu min per kisoj de sia buŝo! Ĉar via amo estas pli bona, ol vino.

Por el olor de tus suaves ungüentos, (Ungüento derramado es tu nombre,) Por eso las doncellas te amaron.

Ho, kiel bonodoras viaj aromaĵoj! Via nomo similas al elverŝita oleo; Tial la fraŭlinoj amas vin.

Llévame en pos de ti, correremos. Metióme el rey en sus cámaras: Nos gozaremos y alegraremos en ti; Acordarémonos de tus amores más que del vino: Los rectos te aman.

Altiru min; ni postkuros vin. La reĝo envenigu min en siajn ĉambrojn; Ho, ni ĝojos kaj gajiĝos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.

Morena soy, oh hijas de Jerusalem, Mas codiciable; Como las cabañas de Cedar, Como las tiendas de Salomón.

Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.

No miréis en que soy morena, Porque el sol me miró. Los hijos de mi madre se airaron contra mí, Hiciéronme guarda de viñas; Y mi viña, que era mía, no guardé.

Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraŭ mi; Ili faris min gardistino de la vinberĝardenoj; Mian propran vinberĝardenon mi ne gardis.

Hazme saber, ó tú á quien ama mi alma, Dónde repastas, dónde haces tener majada al medio día: Porque, ¿por qué había yo de estar como vagueando Tras los rebaños de tus compañeros?

Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi paŝtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino Ĉe la brutaroj de viaj kamaradoj?

Si tú no lo sabes, oh hermosa entre las mujeres, Sal, yéndote por las huellas del rebaño, Y apacienta tus cabritas junto á las cabañas de los pastores.

Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la paŝojn de la ŝafaro, Kaj paŝtu viajn kapridojn ĉe la tendoj de la paŝtistoj.

Á yegua de los carros de Faraón Te he comparado, amiga mía.

Al la ĉevalino en la ĉaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.

Hermosas son tus mejillas entre los pendientes, Tu cuello entre los collares.

Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la laĉoj de perloj.

Zarcillos de oro te haremos, Con clavos de plata.

Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun arĝentaj enkrustaĵoj.

Mientras que el rey estaba en su reclinatorio, Mi nardo dió su olor.

Dum la reĝo sidas ĉe la festotablo, Mia nardo bonodoras.

Mi amado es para mí un manojito de mirra, Que reposa entre mis pechos.

Kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, Estas al mi mia amato.

Racimo de copher en las viñas de Engadi Es para mí mi amado.

Kiel floraro de kofero estas por mi mia amato, En la vinberĝardenoj de En-Gedi.

He aquí que tú eres hermosa, amiga mía; He aquí que eres bella: tus ojos de paloma.

Ho, vi estas bela, mia amatino; ho, vi estas ja bela; Viaj okuloj estas kiel ĉe kolomboj.

He aquí que tú eres hermoso, amado mío, y suave: Nuestro lecho también florido.

Ho, vi estas bela, mia amato, kaj ĉarma; Nia lito estas kiel freŝaj herboj;

Las vigas de nuestra casa son de cedro, Y de ciprés los artesonados.

La traboj de nia domo estas cedraj, Niaj ĉevronoj estas abiaj.