Psalms 9

Al Músico principal: sobre Muth-labben: Salmo de David. TE alabaré, oh JEHOVÁ, con todo mi corazón; Contaré todas tus maravillas.

Mi gloros Vin, ho Eternulo, per mia tuta koro; Mi rakontos ĉiujn Viajn mirindaĵojn.

Alegraréme y regocijaréme en ti: Cantaré á tu nombre, oh Altísimo;

Mi ĝojos kaj triumfos pro Vi; Mi kantos Vian nomon, ho Vi Plejalta.

Por haber sido mis enemigos vueltos atrás: Caerán y perecerán delante de ti.

Ĉar miaj malamikoj turniĝas malantaŭen, Ili falas kaj pereas antaŭ Vi.

Porque has hecho mi juicio y mi causa: Sentástete en silla juzgando justicia.

Ĉar Vi faris por mi juĝon kaj plenumon de leĝo; Vi sidiĝis sur la trono, Vi justa juĝanto.

Reprendiste gentes, destruiste al malo, Raíste el nombre de ellos para siempre jamás.

Vi indignis kontraŭ la popoloj, Vi pereigis malpiulojn, Ilian nomon Vi ekstermis por ĉiam kaj eterne.

Oh enemigo, acabados son para siempre los asolamientos; Y las ciudades que derribaste, Su memoria pereció con ellas.

La malamikoj malaperis, ruiniĝis por ĉiam; Iliajn urbojn Vi renversis, La memoro pri ili pereis kune kun ili.

Mas JEHOVÁ permanecerá para siempre: Dispuesto ha su trono para juicio.

Sed la Eternulo restas eterne, Li pretigis Sian tronon por juĝo.

Y él juzgará el mundo con justicia; Y juzgará los pueblos con rectitud.

Kaj Li juĝos la mondon kun justeco, Li plenumos leĝojn inter la popoloj kun senpartieco.

Y será JEHOVÁ refugio al pobre, Refugio para el tiempo de angustia.

Kaj la Eternulo estos rifuĝo por la premato, Rifuĝo en la tempo de mizero.

Y en ti confiarán los que conocen tu nombre; Por cuanto tú, oh JEHOVÁ, no desamparaste á los que te buscaron.

Kaj esperos al Vi tiuj, kiuj konas Vian nomon, Ĉar Vi ne forlasas tiujn, kiuj serĉas Vin, ho Eternulo.

Cantad á JEHOVÁ, que habita en Sión: Noticiad en los pueblos sus obras.

Kantu al la Eternulo, kiu loĝas sur Cion, Rakontu inter la popoloj Liajn farojn.

Porque demandando la sangre se acordó de ellos: No se olvidó del clamor de los pobres.

Ĉar venĝante por la sango, Li memoras pri ili, Li ne forgesas la krion de malfeliĉuloj.

Ten misericordia de mí, JEHOVÁ: Mira mi aflicción que padezco de los que me aborrecen, Tú que me levantas de las puertas de la muerte;

Estu favora al mi, ho Eternulo; Vidu, kion mi suferas de miaj malamikoj, Vi, kiu suprenlevas min el la pordegoj de la morto,

Porque cuente yo todas tus alabanzas En las puertas de la hija de Sión, Y me goce en tu salud.

Por ke mi rakontu Vian tutan gloron En la pordegoj de la filino de Cion Kaj mi ĝoju pro Via savo.

Hundiéronse las gentes en la fosa que hicieron; En la red que escondieron fué tomado su pie.

Eniĝis la popoloj en la kavon, kiun ili elfosis; En la reton, kiun ili metis, enkaptiĝis ilia piedo.

JEHOVÁ fué conocido en el juicio que hizo; En la obra de sus manos fué enlazado el malo. (Higaion. Selah.)

Oni ekkonas la Eternulon laŭ la juĝo, kiun Li faris; Per la faroj de siaj manoj estas kaptita la malpiulo. Higajon. Sela.

Los malos serán trasladados al infierno, Todas las gentes que se olvidan de Dios.

La malbonuloj reiru en Ŝeolon, Ĉiuj popoloj, kiuj forgesas Dion.

Porque no para siempre será olvidado el pobre; Ni la esperanza de los pobres perecerá perpetuamente.

Ĉar ne por ĉiam malriĉulo estos forgesita, Kaj la espero de mizeruloj ne pereos por eterne.

Levántate, oh JEHOVÁ; no se fortalezca el hombre; Sean juzgadas las gentes delante de ti.

Leviĝu, ho Eternulo, ke homoj ne tro fortiĝu; La popoloj estu juĝataj antaŭ Via vizaĝo.

Pon, oh JEHOVÁ, temor en ellos: Conozcan las gentes que son no más que hombres. (Selah.)

Metu, ho Eternulo, timon sur ilin, La popoloj sciu, ke ili estas homoj. Sela.