Psalms 88

Canción: Salmo para los hijos de Coré: al Músico principal: para cantar sobre Mahalath; Masquil de Hemán Ezrahíta. OH JEHOVÁ, Dios de mi salud, Día y noche clamo delante de ti.
Ho Eternulo, Dio de mia savo! Tage kaj nokte mi krias antaŭ Vi.
Entre mi oración en tu presencia: Inclina tu oído á mi clamor.
Mia preĝo venu antaŭ Vian vizaĝon; Klinu Vian orelon al mia ploro.
Porque mi alma está harta de males, Y mi vida cercana al sepulcro.
Ĉar mia animo trosatiĝis de malbonoj Kaj mia vivo atingis Ŝeolon.
Soy contado con los que descienden al hoyo, Soy como hombre sin fuerza:
Mi similiĝis al la forirantoj en la tombon; Mi fariĝis kiel viro sen fortoj,
Libre entre los muertos, Como los matados que yacen en el sepulcro, Que no te acuerdas más de ellos, Y que son cortados de tu mano.
Etendita inter mortintoj; Kiel mortigitoj, kuŝantaj en la tombo, Kiujn Vi jam ne rememoras Kaj kiuj estas forigitaj for de Via mano.
Hasme puesto en el hoyo profundo, En tinieblas, en honduras.
Vi metis min en la plej profundan foson, En mallumon, en abismon.
Sobre mí se ha acostado tu ira, Y me has afligido con todas tus ondas. (Selah.)
Pezas sur mi Via furiozo, Kaj per ĉiuj Viaj ondoj Vi min premas. Sela.
Has alejado de mí mis conocidos: Hasme puesto por abominación á ellos: Encerrado estoy, y no puedo salir.
Vi malproksimigis de mi miajn konatojn, Vi faris min abomenaĵo por ili; Mi estas enŝlosita, kaj mi ne povas eliri.
Mis ojos enfermaron á causa de mi aflicción: Hete llamado, oh JEHOVÁ, cada día; He extendido á ti mis manos.
Mia okulo mallumiĝis de malĝojo; Mi vokas Vin, ho Eternulo, ĉiutage, Mi etendas al Vi miajn manojn.
¿Harás tú milagro á los muertos? ¿Levantaránse los muertos para alabarte? (Selah.)
Ĉu por mortintoj Vi faros miraklojn? Ĉu malvivuloj leviĝos kaj gloros Vin? Sela.
¿Será contada en el sepulcro tu misericordia, Ó tu verdad en la perdición?
Ĉu en la tombo estos rakontata Via boneco, Kaj fidindeco en la abismo?
¿Será conocida en las tinieblas tu maravilla, Ni tu justicia en la tierra del olvido?
Ĉu en la mallumo estos konataj Viaj mirakloj, Kaj Via justeco en la lando de forgeso?
Mas yo á ti he clamado, oh JEHOVÁ; Y de mañana mi oración te previno.
Sed mi vokas al Vi, ho Eternulo, Kaj matene mia preĝo Vin renkontas.
¿Por qué, oh JEHOVÁ, desechas mi alma? ¿Por qué escondes de mí tu rostro?
Kial, ho Eternulo, Vi forpuŝas mian animon? Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon de mi?
Yo soy afligido y menesteroso: Desde la mocedad he llevado tus terrores, he estado medroso.
Mi estas mizera kaj senforta detempe de la juneco; Mi portas Viajn terurojn, mi konsumiĝas.
Sobre mí han pasado tus iras; Tus espantos me han cortado.
Venis sur min Via furiozo, Viaj timigoj min dispremas.
Hanme rodeado como aguas de continuo; Hanme cercado á una.
Ili ĉirkaŭas min, kiel akvo, ĉiutage; Ili tute min ĉirkaŭsieĝas.
Has alejado de mí el enemigo y el compañero; Y mis conocidos se esconden en la tiniebla.
Vi malproksimigis de mi amanton kaj amikon; Miaj konatoj estas en mallumo.