Psalms 65

Al Músico principal: Salmo: Cántico de David. Á TI es plácida la alabanza en Sión, oh Dios: Y á ti se pagarán los votos.

Vin oni fidas kaj gloras, ho Dio, en Cion; Kaj al Vi oni plenumas promesojn.

Tú oyes la oración: Á ti vendrá toda carne.

Al Vi, kiu aŭskultas preĝon, Venas ĉiu karno.

Palabras de iniquidades me sobrepujaron: Mas nuestras rebeliones tú las perdonarás.

Krimaĵoj min premas; Niajn pekojn Vi pardonos.

Dichoso el que tú escogieres, é hicieres llegar á ti, Para que habite en tus atrios: Seremos saciados del bien de tu casa, De tu santo templo.

Feliĉa estas tiu, kiun Vi elektas kaj alproksimigas al Vi, Ke li loĝu en Viaj kortoj. Ni satiĝu per la bonaĵoj de Via domo, De Via sankta templo.

Con tremendas cosas, en justicia, nos responderás tú, Oh Dios de nuestra salud, Esperanza de todos los términos de la tierra, Y de los más remotos confines de la mar.

Per timindaĵoj Vi respondas al ni en justeco, Ho Dio de nia savo, Espero de ĉiuj finoj de la tero kaj de malproksimaj maroj,

Tú, el que afirma los montes con su potencia, Ceñido de valentía:

Vi, kiu fortigas montojn per Sia forto, Kiu estas zonita per potenco,

El que amansa el estruendo de los mares, el estruendo de sus ondas, Y el alboroto de las gentes.

Kiu kvietigas la bruadon de maroj, la bruadon de iliaj ondoj, Kaj la tumulton de popoloj.

Por tanto los habitadores de los fines de la tierra temen de tus maravillas. Tú haces alegrar las salidas de la mañana y de la tarde.

Kaj ektimos pro Viaj mirakloj la loĝantoj de la limoj; La lokojn de la sunleviĝo kaj sunsubiro Vi ĝojigas.

Visitas la tierra, y la riegas: En gran manera la enriqueces Con el río de Dios, lleno de aguas: Preparas el grano de ellos, cuando así la dispones.

Vi memoras pri la tero, Kaj Vi donas al ĝi akvon, kaj Vi forte ĝin riĉigas; La torento de Dio estas plena de akvo; Vi pretigas ĝian panon, ĉar tiel Vi ĝin aranĝis.

Haces se empapen sus surcos, Haces descender sus canales: Ablándasla con lluvias, Bendices sus renuevos.

Vi donas trinkon al ĝiaj sulkoj, Vi ebenigas ĝiajn bulojn; Per pluvego Vi ĝin moligas, Vi benas ĝiajn kreskaĵojn.

Tú coronas el año de tus bienes; Y tus nubes destilan grosura.

Vi kronas la jaron per Via bono; Kaj la signoj de Viaj piedoj gutas per graso.

Destilan sobre las estancias del desierto; Y los collados se ciñen de alegría.

La stepoj de dezerto grasiĝas, Kaj la montetoj zoniĝas per ĝojo.

Vístense los llanos de manadas, Y los valles se cubren de grano: Dan voces de júbilo, y aun cantan.

La herbejoj kovriĝas per brutaroj, Kaj la kampoj vestiĝas per greno; Ili ĝojas kaj kantas.