Psalms 120

Cántico gradual. Á JEHOVÁ llamé estando en angustia, Y él me respondió.

Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

Libra mi alma, oh JEHOVÁ, de labio mentiroso, De la lengua fraudulenta.

Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

¿Qué te dará, ó qué te aprovechará, Oh lengua engañosa?

Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

Agudas saetas de valiente, Con brasas de enebro.

Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

¡Ay de mí, que peregrino en Mesech, Y habito entre las tiendas de Kedar!

Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

Mucho se detiene mi alma Con los que aborrecen la paz.

Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

Yo soy pacífico: Mas ellos, así que hablo, me hacen guerra.

Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.