Psalms 107

ALABAD á JEHOVÁ, porque es bueno; Porque para siempre es su misericordia.

Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:

Digan lo los redimidos de JEHOVÁ, Los que ha redimido del poder del enemigo,

Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

Y los ha congregado de las tierras, Del oriente y del occidente, Del aquilón y de la mar.

Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

Anduvieron perdidos por el desierto, por la soledad sin camino, No hallando ciudad de población.

Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;

Hambrientos y sedientos, Su alma desfallecía en ellos.

Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.

Habiendo empero clamado á JEHOVÁ en su angustia, Librólos de sus aflicciones:

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Y dirigiólos por camino derecho, Para que viniesen á ciudad de población.

Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.

Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Porque sació al alma menesterosa, Y llenó de bien al alma hambrienta.

Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.

Los que moraban en tinieblas y sombra de muerte, Aprisionados en aflicción y en hierros;

Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

Por cuanto fueron rebeldes á las palabras de JEHOVÁ, Y aborrecieron el consejo del Altísimo.

Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.

Por lo que quebrantó él con trabajo sus corazones, Cayeron y no hubo quien los ayudase;

Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

Luego que clamaron á JEHOVÁ en su angustia, Librólos de sus aflicciones.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Sacólos de las tinieblas y de la sombra de muerte, Y rompió sus prisiones.

Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.

Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Porque quebrantó las puertas de bronce, Y desmenuzó los cerrojos de hierro.

Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

Los insensatos, á causa del camino de su rebelión Y á causa de sus maldades, fueron afligidos.

La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

Su alma abominó toda vianda, Y llegaron hasta las puertas de la muerte.

Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

Mas clamaron á JEHOVÁ en su angustia, Y salvólos de sus aflicciones.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Envió su palabra, y curólos, Y librólos de su ruina.

Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres:

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Y sacrifiquen sacrificios de alabanza, Y publiquen sus obras con júbilo.

Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

Los que descienden á la mar en navíos, Y hacen negocio en las muchas aguas,

Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

Ellos han visto las obras de JEHOVÁ, Y sus maravillas en el profundo.

Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

Él dijo , é hizo saltar el viento de la tempestad, Que levanta sus ondas.

Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:

Suben á los cielos, descienden á los abismos: Sus almas se derriten con el mal.

Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;

Tiemblan, y titubean como borrachos, Y toda su ciencia es perdida.

Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.

Claman empero á JEHOVÁ en su angustia, Y líbralos de sus aflicciones.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

Hace parar la tempestad en sosiego, Y se apaciguan sus ondas.

Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.

Alégranse luego porque se reposaron; Y él los guía al puerto que deseaban.

Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

Alaben la misericordia de JEHOVÁ, Y sus maravillas para con los hijos de los hombres.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Y ensálcenlo en la congregación del pueblo; Y en consistorio de ancianos lo alaben.

Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.

Él vuelve los ríos en desierto, Y los manantiales de las aguas en secadales;

Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;

La tierra fructífera en salados, Por la maldad de los que la habitan.

Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.

Vuelve el desierto en estanques de aguas, Y la tierra seca en manantiales.

Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

Y allí aposenta á los hambrientos, Y disponen ciudad para habitación;

Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.

Y siembran campos, y plantan viñas, Y rinden crecido fruto.

Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

Y los bendice, y se multiplican en gran manera; Y no disminuye sus bestias.

Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

Y luego son menoscabados y abatidos Á causa de tiranía, de males y congojas.

Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

Él derrama menosprecio sobre los príncipes, Y les hace andar errados, vagabundos, sin camino:

Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

Y levanta al pobre de la miseria, Y hace multiplicar las familias como rebaños de ovejas.

Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.

Vean los rectos, y alégrense; Y toda maldad cierre su boca.

La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.

¿Quién es sabio y guardará estas cosas, Y entenderá las misericordias de JEHOVÁ?

Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.