Psalms 106

ALELUYA. Alabad á JEHOVÁ, porque es bueno; Porque para siempre es su misericordia.

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

¿Quién expresará las valentías de JEHOVÁ? ¿Quién contará sus alabanzas?

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

Dichosos los que guardan juicio, Los que hacen justicia en todo tiempo.

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

Acuérdate de mí, oh JEHOVÁ, según tu benevolencia para con tu pueblo: Visítame con tu salud;

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

Para que yo vea el bien de tus escogidos, Para que me goce en la alegría de tu gente, Y me gloríe con tu heredad.

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

Pecamos con nuestros padres, Hicimos iniquidad, hicimos impiedad.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

Nuestros padres en Egipto no entendieron tus maravillas; No se acordaron de la muchedumbre de tus misericordias; Sino que se rebelaron junto á la mar, en el mar Bermejo.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

Salvólos empero por amor de su nombre, Para hacer notoria su fortaleza.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

Y reprendió al mar Bermejo, y secólo; É hízoles ir por el abismo, como por un desierto.

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

Y salvólos de mano del enemigo, Y rescatólos de mano del adversario.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

Y cubrieron las aguas á sus enemigos: No quedó uno de ellos.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

Entonces creyeron á sus palabras, Y cantaron su alabanza.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

Apresuráronse, olvidáronse de sus obras; No esperaron en su consejo.

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

Y desearon con ansia en el desierto; Y tentaron á Dios en la soledad.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

Y él les dió lo que pidieron; Mas envió flaqueza en sus almas.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

Tomaron después celo contra Moisés en el campo, Y contra Aarón el santo de JEHOVÁ.

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

Abrióse la tierra, y tragó á Dathán, Y cubrió la compañía de Abiram.

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

Y encendióse el fuego en su junta; La llama quemó los impíos.

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

Hicieron becerro en Horeb, Y encorváronse á un vaciadizo.

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

Así trocaron su gloria Por la imagen de un buey que come hierba.

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

Olvidaron al Dios de su salud, Que había hecho grandezas en Egipto;

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

Maravillas en la tierra de Châm, Cosas formidables sobre el mar Bermejo.

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

Y trató de destruirlos, Á no haberse puesto Moisés su escogido al portillo delante de él, Á fin de apartar su ira, para que no los destruyese.

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

Empero aborrecieron la tierra deseable: No creyeron á su palabra;

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

Antes murmuraron en sus tiendas, Y no oyeron la voz de JEHOVÁ.

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

Por lo que alzó su mano á ellos, En orden á postrarlos en el desierto,

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

Y humillar su simiente entre las gentes, Y esparcirlos por las tierras.

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

Allegáronse asimismo á Baalpeor, Y comieron los sacrificios de los muertos.

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

Y ensañaron á Dios con sus obras, Y desarrollóse la mortandad en ellos.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

Entonces se levantó Phinees, é hizo juicio; Y se detuvo la plaga.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

Y fuéle contado á justicia De generación en generación para siempre.

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

También le irritaron en las aguas de Meribah: É hizo mal á Moisés por causa de ellos;

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

Porque hicieron se rebelase su espíritu, Como lo expresó con sus labios.

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

No destruyeron los pueblos Que JEHOVÁ les dijo;

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

Antes se mezclaron con las gentes, Y aprendieron sus obras.

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

Y sirvieron á sus ídolos; Los cuales les fueron por ruina.

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

Y sacrificaron sus hijos y sus hijas á los demonios;

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

Y derramaron la sangre inocente, la sangre de sus hijos y de sus hijas, Que sacrificaron á los ídolos de Canaán: Y la tierra fué contaminada con sangre.

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

Contamináronse así con sus obras, Y fornicaron con sus hechos.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

Encendióse por tanto el furor de JEHOVÁ sobre su pueblo, Y abominó su heredad:

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

Y entrególos en poder de las gentes, Y enseñoreáronse de ellos los que los aborrecían.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

Y sus enemigos los oprimieron, Y fueron quebrantados debajo de su mano.

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

Muchas veces los libró; Mas ellos se rebelaron á su consejo, Y fueron humillados por su maldad.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

Él con todo, miraba cuando estaban en angustia, Y oía su clamor:

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

Y acordábase de su pacto con ellos, Y arrepentíase conforme á la muchedumbre de sus miseraciones.

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

Hizo asimismo tuviesen de ellos misericordia todos los que los tenían cautivos.

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

Sálvanos, JEHOVÁ Dios nuestro, Y júntanos de entre las gentes, Para que loemos tu santo nombre, Para que nos gloriemos en tus alabanzas.

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

Bendito JEHOVÁ Dios de Israel, Desde el siglo y hasta el siglo: Y diga todo el pueblo, Amén. Aleluya.

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!