Proverbs 8

¿NO clama la sabiduría, Y da su voz la inteligencia?

Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?

En los altos cabezos, junto al camino, Á las encrucijadas de las veredas se para;

Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.

En el lugar de las puertas, á la entrada de la ciudad, Á la entrada de las puertas da voces:

Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:

Oh hombres, á vosotros clamo; Y mi voz es á los hijos de los hombres.

Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:

Entended, simples, discreción; Y vosotros, locos, entrad en cordura.

Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.

Oíd, porque hablaré cosas excelentes; Y abriré mis labios para cosas rectas.

Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.

Porque mi boca hablará verdad, Y la impiedad abominan mis labios.

Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.

En justicia son todas las razones de mi boca; No hay en ellas cosa perversa ni torcida.

Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.

Todas ellas son rectas al que entiende, Y razonables á los que han hallado sabiduría.

Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.

Recibid mi enseñanza, y no plata; Y ciencia antes que el oro escogido.

Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.

Porque mejor es la sabiduría que las piedras preciosas; Y todas las cosas que se pueden desear, no son de comparar con ella.

Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.

Yo, la sabiduría, habito con la discreción, Y hallo la ciencia de los consejos.

Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.

El temor de JEHOVÁ es aborrecer el mal; La soberbia y la arrogancia, y el mal camino Y la boca perversa, aborrezco.

Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.

Conmigo está el consejo y el ser; Yo soy la inteligencia; mía es la fortaleza.

De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.

Por mí reinan los reyes, Y los príncipes determinan justicia.

Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.

Por mí dominan los príncipes, Y todos los gobernadores juzgan la tierra.

Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.

Yo amo á los que me aman; Y me hallan los que madrugando me buscan.

Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.

Las riquezas y la honra están conmigo; Sólidas riquezas, y justicia.

Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.

Mejor es mi fruto que el oro, y que el oro refinado; Y mi rédito mejor que la plata escogida.

Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.

Por vereda de justicia guiaré, Por en medio de sendas de juicio;

Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;

Para hacer heredar á mis amigos el ser, Y que yo hincha sus tesoros.

Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.

JEHOVÁ me poseía en el principio de su camino, Ya de antiguo, antes de sus obras.

La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.

Eternalmente tuve el principado, desde el principio, Antes de la tierra.

Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.

Antes de los abismos fuí engendrada; Antes que fuesen las fuentes de las muchas aguas.

Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.

Antes que los montes fuesen fundados, Antes de los collados, era yo engendrada:

Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;

No había aún hecho la tierra, ni las campiñas, Ni el principio del polvo del mundo.

Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.

Cuando formaba los cielos, allí estaba yo; Cuando señalaba por compás la sobrefaz del abismo;

Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,

Cuando afirmaba los cielos arriba, Cuando afirmaba las fuentes del abismo;

Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,

Cuando ponía á la mar su estatuto, Y á las aguas, que no pasasen su mandamiento; Cuando establecía los fundamentos de la tierra;

Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:

Con él estaba yo ordenándolo todo; Y fuí su delicia todos los días, Teniendo solaz delante de él en todo tiempo.

Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.

Huélgome en la parte habitable de su tierra; Y mis delicias son con los hijos de los hombres.

Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.

Ahora pues, hijos, oídme: Y bienaventurados los que guardaren mis caminos.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.

Atended el consejo, y sed sabios, Y no lo menospreciéis.

Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.

Bienaventurado el hombre que me oye, Velando á mis puertas cada día, Guardando los umbrales de mis entradas.

Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.

Porque el que me hallare, hallará la vida, Y alcanzará el favor de JEHOVÁ.

Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.

Mas el que peca contra mí, defrauda su alma: Todos los que me aborrecen, aman la muerte.

Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.