1. Home
  2. Pair
  3. SpaRV
  4. Esperanto
  5. Prov.14

Proverbs 14

14:1
LA mujer sabia edifica su casa: Mas la necia con sus manos la derriba.
Saĝa virino konstruas sian domon; Sed malsaĝa detruas ĝin per siaj manoj.
14:2
El que camina en su rectitud teme á JEHOVÁ: Mas el pervertido en sus caminos lo menosprecia.
Kiu iras la ĝustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malĝustan, tiu Lin malestimas.
14:3
En la boca del necio está la vara de la soberbia: Mas los labios de los sabios los guardarán.
En la buŝo de malsaĝulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la buŝo de saĝuloj ilin gardas.
14:4
Sin bueyes el granero está limpio: Mas por la fuerza del buey hay abundancia de pan.
Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.
14:5
El testigo verdadero no mentirá: Mas el testigo falso hablará mentiras.
Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.
14:6
Busca el escarnecedor la sabiduría, y no la halla: Mas la sabiduría al hombre entendido es fácil.
Mokanto serĉas saĝecon kaj ĝin ne trovas; Sed por saĝulo la sciado estas facila.
14:7
Vete de delante del hombre necio, Porque en él no advertirás labios de ciencia.
Foriru de homo malsaĝa; Ĉar vi ne aŭdos parolon de saĝo.
14:8
La ciencia del cuerdo es entender su camino: Mas la indiscreción de los necios es engaño.
La saĝeco de saĝulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsaĝeco de malsaĝuloj estas trompiĝado.
14:9
Los necios se mofan del pecado: Mas entre los rectos hay favor.
Malsaĝuloj ŝercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.
14:10
El corazón conoce la amargura de su alma; Y extraño no se entrometerá en su alegría.
Koro scias sian propran malĝojon; Kaj en ĝia ĝojo ne partoprenas fremdulo.
14:11
La casa de los impíos será asolada: Mas florecerá la tienda de los rectos.
Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.
14:12
Hay camino que al hombre parece derecho; Empero su fin son caminos de muerte.
Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.
14:13
Aun en la risa tendrá dolor el corazón; Y el término de la alegría es congoja.
Ankaŭ dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de ĝojo estas malĝojo.
14:14
De sus caminos será harto el apartado de razón: Y el hombre de bien estará contento del suyo.
Laŭ siaj agoj manĝos homo malbonkora; Kaj homo bona satiĝos per siaj faroj.
14:15
El simple cree á toda palabra: Mas el avisado entiende sus pasos.
Naivulo kredas ĉiun vorton; Sed saĝulo estas atenta pri sia vojo.
14:16
El sabio teme, y se aparta del mal: Mas el necio se arrebata, y confía.
Saĝulo timas, kaj forkliniĝas de malbono; Sed malsaĝulo estas incitiĝema kaj memfidema.
14:17
El que presto se enoja, hará locura: Y el hombre malicioso será aborrecido.
Malpacienculo faras malsaĝaĵojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.
14:18
Los simples heredarán necedad: Mas los cuerdos se coronarán de sabiduría.
Naivuloj akiras malsaĝecon; Sed saĝuloj estas kronataj de klereco.
14:19
Los malos se inclinarán delante de los buenos, Y los impíos á las puertas del justo.
Malbonuloj humiliĝos antaŭ bonuloj; Kaj malvirtuloj estos antaŭ la pordego de virtulo.
14:20
El pobre es odioso aun á su amigo: Pero muchos son los que aman al rico.
Malriĉulo estas malamata eĉ de sia proksimulo; Sed riĉulo havas multe da amikoj.
14:21
Peca el que menosprecia á su prójimo: Mas el que tiene misericordia de los pobres, es bienaventurado.
Kiu malŝatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malriĉulojn, tiu estas feliĉa.
14:22
¿No yerran los que piensan mal? Misericordia empero y verdad alcanzarán los que piensan bien.
Ĉu ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas ĉe tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.
14:23
En toda labor hay fruto: Mas la palabra de los labios solamente empobrece.
De ĉiu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.
14:24
Las riquezas de los sabios son su corona: Mas es infatuación la insensatez de los necios.
Propra riĉeco estas krono por la saĝuloj; Sed la malsaĝeco de la malsaĝuloj restas malsaĝeco.
14:25
El testigo verdadero libra las almas: Mas el engañoso hablará mentiras.
Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.
14:26
En el temor de JEHOVÁ está la fuerte confianza; Y esperanza tendrán sus hijos.
En la timo antaŭ la Eternulo estas forta fortikaĵo; Kaj Li estos rifuĝejo por Siaj infanoj.
14:27
El temor de JEHOVÁ es manantial de vida, Para apartarse de los lazos de la muerte.
La timo antaŭ la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
14:28
En la multitud de pueblo está la gloria del rey: Y en la falta de pueblo la flaqueza del príncipe.
Grandeco de popolo estas gloro por reĝo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.
14:29
El que tarde se aira, es grande de entendimiento: Mas el corto de espíritu engrandece el desatino.
Pacienculo havas multe da saĝo; Sed malpacienculo elmontras malsaĝecon.
14:30
El corazón apacible es vida de las carnes: Mas la envidia, pudrimiento de huesos.
Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.
14:31
El que oprime al pobre, afrenta á su Hacedor: Mas el que tiene misericordia del pobre, lo honra.
Kiu premas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malriĉulon.
14:32
Por su maldad será lanzado el impío: Mas el justo en su muerte tiene esperanza.
Pro sia malboneco malvirtulo estos forpuŝita; Sed virtulo eĉ mortante havas esperon.
14:33
En el corazón del cuerdo reposa la sabiduría; Y es conocida en medio de los necios.
En la koro de saĝulo ripozas saĝo; Kaj kio estas en malsaĝuloj, tio elmontriĝas.
14:34
La justicia engrandece la nación: Mas el pecado es afrenta de las naciones.
Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.
14:35
La benevolencia del rey es para con el ministro entendido: Mas su enojo contra el que lo avergüenza.
Favoron de la reĝo havas sklavo saĝa; Sed kontraŭ malbonkonduta li koleras.

© bibleglot.com