Mark 15

Y LUEGO por la mañana, habiendo tenido consejo los príncipes de los sacerdotes con los ancianos, y con los escribas, y con todo el concilio, llevaron á Jesús atado, y le entregaron á Pilato.

Tuj matene la ĉefpastroj, farinte interkonsilon kun la pliaĝuloj kaj skribistoj kaj la tuta sinedrio, ligis Jesuon kaj forkondukis lin kaj transdonis lin al Pilato.

Y Pilato le preguntó: ¿Eres tú el Rey de los Judíos? Y respondiendo él, le dijo: Tú lo dices.

Kaj Pilato demandis lin: Ĉu vi estas la Reĝo de la Judoj? Kaj responde li diris al li: Vi diras.

Y los príncipes de los sacerdotes le acusaban mucho.

Kaj la ĉefpastroj multe lin akuzis.

Y le preguntó otra vez Pilato, diciendo: ¿No respondes algo? Mira de cuántas cosas te acusan.

Kaj Pilato denove lin demandis: Ĉu vi respondas nenion? vidu, pri kiom da aferoj oni vin akuzas.

Mas Jesús ni aun con eso respondió; de modo que Pilato se maravillaba.

Sed Jesuo ankoraŭ nenion respondis, tiel ke Pilato miris.

Empero en el día de la fiesta les soltaba un preso, cualquiera que pidiesen.

Ĉe tiu festo li kutimis liberigi al ili unu malliberulon, iun ajn, kiun ili pripetis.

Y había uno, que se llamaba Barrabás, preso con sus compañeros de motín que habían hecho muerte en una revuelta.

Kaj estis unu, nomata Barabas, katenita kun la ribelintoj, kiuj en la ribelo faris mortigon.

Y viniendo la multitud, comenzó á pedir hiciese como siempre les había hecho.

Kaj suprenveninte, la homamaso komencis peti lin pri tio, kion li kutimis fari por ili.

Y Pilato les respondió, diciendo: ¿Queréis que os suelte al Rey de los Judíos?

Kaj Pilato respondis al ili, dirante: Ĉu vi volas, ke mi liberigu al vi la Reĝon de la Judoj?

Porque conocía que por envidia le habían entregado los príncipes de los sacerdotes.

Ĉar li eksciis, ke pro envio la ĉefpastroj transdonis lin.

Mas los príncipes de los sacerdotes incitaron á la multitud, que les soltase antes á Barrabás.

Sed la ĉefpastroj instigis la homamason, ke prefere li liberigu al ili Barabason.

Y respondiendo Pilato, les dice otra vez: ¿Qué pues queréis que haga del que llamáis Rey de los Judíos?

Kaj Pilato, denove respondante, diris al ili: Kion do mi faru al tiu, kiun vi nomas Reĝo de la Judoj?

Y ellos volvieron á dar voces: Crucifícale.

Kaj ili denove ekkriis: Krucumu lin.

Mas Pilato les decía: ¿Pues qué mal ha hecho? Y ellos daban más voces: Crucifícale.

Kaj Pilato diris al ili: Kial? kian malbonon li faris? Sed ili des pli ekkriis: Krucumu lin.

Y Pilato, queriendo satisfacer al pueblo, les soltó á Barrabás, y entregó á Jesús, después de azotarle, para que fuese crucificado.

Kaj Pilato, volante kontentigi la homamason, liberigis al ili Barabason, kaj, skurĝinte Jesuon, transdonis lin, por esti krucumita.

Entonces los soldados le llevaron dentro de la sala, es á saber al Pretorio; y convocan toda la cohorte.

Kaj la soldatoj forkondukis lin en la korton, kiu estas la Pretorio, kaj kunvokis la tutan kohorton.

Y le visten de púrpura; y poniéndole una corona tejida de espinas,

Kaj ili vestis lin per purpuro, kaj plektinte dornan kronon, surmetis ĝin al li;

Comenzaron luego á saludarle: ¡Salve, Rey de los Judíos!

kaj ili komencis aklami lin: Saluton, Reĝo de la Judoj!

Y le herían en la cabeza con una caña, y escupían en él, y le adoraban hincadas las rodillas.

Kaj ili frapis lian kapon per kano, kaj kraĉis sur lin, kaj ekgenuinte, kliniĝis al li.

Y cuando le hubieron escarnecido, le desnudaron la púrpura, y le vistieron sus propios vestidos, y le sacaron para crucificarle.

Kaj mokinte lin, ili demetis de li la purpuran veston, kaj surmetis liajn proprajn vestojn. Kaj ili elkondukis lin, por krucumi lin.

Y cargaron á uno que pasaba, Simón Cireneo, padre de Alejandro y de Rufo, que venía del campo, para que llevase su cruz.

Kaj ili devigis al servado unu preterpasanton, venantan de la kamparo, Simonon, Kirenanon, patron de Aleksandro kaj Rufo, ke li portu lian krucon.

Y le llevan al lugar de Gólgotha, que declarado quiere decir: Lugar de la Calavera.

Kaj ili kondukis lin al la loko Golgota, tio estas, Loko de Kranio.

Y le dieron á beber vino mezclado con mirra; mas él no lo tomó.

Kaj ili donis al li vinon kun mirho enmiksita, sed li ne akceptis ĝin.

Y cuando le hubieron crucificado, repartieron sus vestidos, echando suertes sobre ellos, qué llevaría cada uno.

Kaj ili krucumis lin kaj dividis inter si liajn vestojn, ĵetante lotojn sur ili, kion ĉiu el ili ricevu.

Y era la hora de las tres cuando le crucificaron.

Kaj estis la tria horo, kaj ili krucumis lin.

Y el título escrito de su causa era: EL REY DE LOS JUDÍOS.

Kaj la surskribo de lia akuzo estis surskribita: LA REĜO DE LA JUDOJ.

Y crucificaron con él dos ladrones, uno á su derecha, y el otro á su izquierda.

Kaj kun li ili krucumis du rabistojn, unu dekstre kaj unu maldekstre de li.

Y se cumplió la Escritura, que dice: Y con los inicuos fué contado.

Kaj plenumiĝis la Skribo, kiu diras: Kaj li estis alkalkulita al krimuloj.

Y los que pasaban le denostaban, meneando sus cabezas, y diciendo: ¡Ah! tú que derribas el templo de Dios, y en tres días lo edificas,

Kaj la preterpasantoj insultis lin, balancante la kapon, kaj dirante: Ha, ha! vi, kiu detruas la sanktejon kaj konstruas ĝin en la daŭro de tri tagoj,

Sálvate á ti mismo, y desciende de la cruz.

savu vin, deirante de la kruco.

Y de esta manera también los príncipes de los sacerdotes escarneciendo, decían unos á otros, con los escribas: Á otros salvó, á sí mismo no se puede salvar.

Tiel same ankaŭ la ĉefpastroj, mokante inter si kun la skribistoj, diris: Aliajn li savis; sin mem li ne povas savi.

El Cristo, Rey de Israel, descienda ahora de la cruz, para que veamos y creamos. También los que estaban crucificados con él le denostaban.

La Kristo, la Reĝo de Izrael, deiru ja nun de la kruco, por ke ni vidu kaj kredu. Kaj tiuj, kiuj estis krucumitaj kun li, insultis lin.

Y cuando vino la hora de sexta, fueron hechas tinieblas sobre toda la tierra hasta la hora de nona.

Kaj kiam venis la sesa horo, fariĝis mallumo sur la tuta lando ĝis la naŭa horo.

Y á la hora de nona, exclamó Jesús á gran voz, diciendo: Eloi, Eloi, ¿lama sabachthani? que declarado, quiere decir: Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has desamparado?

Kaj je la naŭa horo Jesuo kriis per laŭta voĉo: Eloi, Eloi, lama sabaĥtani; tio estas: Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min?

Y oyéndole unos de los que estaban allí, decían: He aquí, llama á Elías.

Kaj iuj el la apudstarantoj, aŭdinte, diris: Jen li vokas Elijan.

Y corrió uno, y empapando una esponja en vinagre, y poniéndola en una caña, le dió á beber, diciendo: Dejad, veamos si vendrá Elías á quitarle.

Kaj unu kuris, kaj plenigis spongon per vinagro, kaj metinte ĝin sur kanon, donis al li trinki, dirante: Lasu; ni vidu, ĉu venos Elija, por depreni lin.

Mas Jesús, dando una grande voz, espiró.

Sed Jesuo, eliginte laŭtan krion, ellasis for la spiriton.

Entonces el velo del templo se rasgó en dos, de alto á bajo.

Kaj la kurteno de la sanktejo disŝiriĝis en du pecojn de supre ĝis malsupre.

Y el centurión que estaba delante de él, viendo que había espirado así clamando, dijo: Verdaderamente este hombre era el Hijo de Dios.

Kaj kiam la centestro, kiu apudstaris kontraŭ li, vidis, ke li tiamaniere ellasis for la spiriton, li diris: Vere ĉi tiu viro estis Filo de Dio.

Y también estaban algunas mujeres mirando de lejos; entre las cuales estaba María Magdalena, y María la madre de Jacobo el menor y de José, y Salomé;

Estis ankaŭ virinoj, rigardantaj de malproksime, inter kiuj estis Maria Magdalena, kaj Maria, la patrino de Jakobo la malgranda kaj de Joses, kaj Salome;

Las cuales, estando aún él en Galilea, le habían seguido, y le servían; y otras muchas que juntamente con él habían subido á Jerusalem.

kiuj sekvis lin, kiam li estis en Galileo, kaj servadis al li; kaj multaj aliaj virinoj, kiuj suprenvenis kun li en Jerusalemon.

Y cuando fué la tarde, porque era la preparación, es decir, la víspera del sábado,

Kaj kiam jam vesperiĝis, pro tio, ke estas la Preparado, tio estas, la tago antaŭ sabato,

José de Arimatea, senador noble, que también esperaba el reino de Dios, vino, y osadamente entró á Pilato, y pidió el cuerpo de Jesús.

venis Jozef el Arimateo, honorinda konsilanto, kiu mem atendadis la regnon de Dio; kaj li kuraĝe eniris al Pilato, kaj petis la korpon de Jesuo.

Y Pilato se maravilló que ya fuese muerto; y haciendo venir al centurión, preguntóle si era ya muerto.

Kaj Pilato miris, ĉu li jam mortis; kaj alvokinte la centestron, li demandis lin, ĉu li de longe estas mortinta.

Y enterado del centurión, dió el cuerpo á José.

Kaj sciiĝinte de la centestro, li donis al Jozef la korpon.

El cual compró una sábana, y quitándole, le envolvió en la sábana, y le puso en un sepulcro que estaba cavado en una peña, y revolvió una piedra á la puerta del sepulcro.

Kaj li aĉetis tolaĵon, kaj deprenis lin kaj envolvis lin en la tolaĵo, kaj metis lin en tombon, kiu estis elhakita el ŝtonego; kaj li alrulis ŝtonon al la enirejo de la tombo.

Y María Magdalena, y María madre de José, miraban donde era puesto.

Kaj Maria Magdalena, kaj Maria, la patrino de Joses, vidis, kien oni metis lin.