Job 40

ENTONCES respondió JEHOVÁ á Job desde la oscuridad, y dijo:
Kaj la Eternulo plue parolis al Ijob, kaj diris:
Cíñete ahora como varón tus lomos; Yo te preguntaré, y explícame.
Ĉu povas blasfemanto disputi kun la Plejpotenculo? La mallaŭdanto de Dio tion respondu.
¿Invalidarás tú también mi juicio? ¿Me condenarás á mí, para justificarte á ti?
Kaj Ijob respondis al la Eternulo, kaj diris:
¿Tienes tú brazo como Dios? ¿Y tronarás tú con voz como él?
Jen mi estis facilanima; kion mi povas respondi al Vi? Mi metas mian manon sur mian buŝon.
Atavíate ahora de majestad y de alteza: Y vístete de honra y de hermosura.
Unu fojon mi parolis, kaj mi ne respondos; Tion mi ne faros duan fojon.
Esparce furores de tu ira: Y mira á todo soberbio, y abátelo.
Kaj la Eternulo respondis al Ijob el la ventego, kaj diris:
Mira á todo soberbio, y humíllalo, Y quebranta á los impíos en su asiento.
Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.
Encúbrelos á todos en el polvo, Venda sus rostros en la oscuridad;
Ĉu vi volas senvalorigi Mian verdikton, Akuzi Min, por ke vi montriĝu prava?
Y yo también te confesaré Que podrá salvarte tu diestra.
Se vi havas tian brakon, kiel Dio, Kaj se vi povas tondri per voĉo simile al Li,
He aquí ahora behemoth, al cual yo hice contigo; Hierba come como buey.
Tiam ornamu vin per majesto, kaj altiĝu, Vestu vin per gloro kaj belegeco;
He aquí ahora que su fuerza está en sus lomos, Y su fortaleza en el ombligo de su vientre.
Elverŝu la furiozon de via kolero; Ekrigardu ĉion fieran kaj humiligu ĝin;
Su cola mueve como un cedro, Y los nervios de sus genitales son entretejidos.
Ekrigardu ĉiun fierulon kaj konfuzu lin; Kaj frakasu la malpiulojn sur ilia loko;
Sus huesos son fuertes como bronce, Y sus miembros como barras de hierro.
Kaŝu ilin ĉiujn en la tero; Ilian vizaĝon kovru per mallumo.
Él es la cabeza de los caminos de Dios: El que lo hizo, puede hacer que su cuchillo á él se acerque.
Tiam Mi gloros vin, Se via dekstra mano vin helpos.
Ciertamente los montes producen hierba para él: Y toda bestia del campo retoza allá.
Vidu la hipopotamon, kiun Mi kreis apud vi; Herbon ĝi manĝas, kiel bovo.
Echaráse debajo de las sombras, En lo oculto de las cañas, y de los lugares húmedos.
Vidu, ĝia forto estas en ĝiaj lumboj, Kaj ĝia fortikeco estas en la muskoloj de ĝia ventro.
Los árboles sombríos lo cubren con su sombra; Los sauces del arroyo lo cercan.
Ĝi streĉas sian voston kiel cedron, La tendenoj de ĝiaj femuroj estas interplektitaj.
He aquí que él tomará el río sin inmutarse: Y confíase que el Jordán pasará por su boca.
Ĝiaj ostoj estas kiel kupraj tuboj, Ĝiaj ostoj estas kiel feraj stangoj.
¿Tomarálo alguno por sus ojos en armadijos, Y horadará su nariz?
Ĝi estas la komenco de la vojoj de Dio; Ĝia Kreinto donis al ĝi ĝian glavon.
La montoj alportas al ĝi manĝaĵon, Kaj ĉiuj bestoj de la kampo tie ludas.
Sub ombroriĉaj arboj ĝi kuŝas, Sub kovro de kanoj kaj en ŝlimo.
Ombroriĉaj arboj ŝirmas ĝin per sia ombro, Ĉirkaŭas ĝin salikoj apud torentoj.
Se la rivero tumultas, ĝi ne konfuziĝas; Ĝi staras trankvile, se eĉ Jordan enverŝiĝus en ĝian buŝon.
Ĉu iu povas preni ĝin antaŭ ĝiaj okuloj, Ĉu iu povas trabori per ŝnuroj ĝian nazon?