Job 23

Y RESPONDIÓ Job, y dijo:

Ijob respondis kaj diris:

Hoy también hablaré con amargura; Que es más grave mi llaga que mi gemido.

Eĉ hodiaŭ mia parolado restas maldolĉa; Mia suferado estas pli peza, ol miaj ĝemoj.

¡Quién me diera el saber dónde hallar á Dios! Yo iría hasta su silla.

Ho, se mi scius, kiamaniere mi povas Lin trovi, Veni al Lia trono!

Ordenaría juicio delante de él, Y henchiría mi boca de argumentos.

Mi prezentus al Li juĝan aferon, Kaj mian buŝon mi plenigus per argumentoj.

Yo sabría lo que él me respondería, Y entendería lo que me dijese.

Mi ekscius la vortojn, kiujn Li respondus al mi; Mi komprenus, kion Li dirus al mi.

¿Pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No: antes él la pondría en mí.

Ĉu en la grandeco de Sia forto Li luktus kontraŭ mi? Ne, Li nur atentu min;

Allí el justo razonaría con él: Y escaparía para siempre de mi juez.

Tiam pravulo procesus kun Li, Kaj mi liberiĝus por ĉiam de mia Juĝanto.

He aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré; Y al occidente, y no lo percibiré:

Sed jen mi iras antaŭen, kaj Li tie ne estas; Mi iras malantaŭen, kaj mi Lin ne rimarkas;

Si al norte él obrare, yo no lo veré; Al mediodía se esconderá, y no lo veré.

Se Li faras ion maldekstre, mi Lin ne trovas; Se Li kaŝas Sin dekstre, mi Lin ne vidas.

Mas él conoció mi camino: Probaráme, y saldré como oro.

Sed mian vojon Li konas; Se Li min elprovos, mi eliros kiel oro.

Mis pies tomaron su rastro; Guardé su camino, y no me aparté.

Sur Lia irejo forte teniĝas mia piedo; Lian vojon mi konservis, kaj ne forkliniĝis.

Del mandamiento de sus labios nunca me separé; Guardé las palabras de su boca más que mi comida.

Mi ne deturnas min de la ordonoj de Liaj lipoj; Pli ol mian propran leĝon mi konservis la dirojn de Lia buŝo.

Empero si él se determina en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, é hizo.

Sed Li estas sola: kiu kontraŭstaros al Li? Kion Lia animo deziras, tion Li faras.

Él pues acabará lo que ha determinado de mí: Y muchas cosas como éstas hay en él.

Kio estas destinita por mi, tion Li plenumos; Kaj Li havas multe da similaj aferoj.

Por lo cual yo me espanto en su presencia: Consideraré, y temerélo.

Tial mi tremas antaŭ Lia vizaĝo, Mi primeditas, kaj mi timas Lin.

Dios ha enervado mi corazón, Y hame turbado el Omnipotente.

Dio senkuraĝigis mian koron, Kaj la Plejpotenculo min konfuzis.

¿Por qué no fuí yo cortado delante de las tinieblas, Y cubrió con oscuridad mi rostro?

Ĉar mi ne estas neniigita antaŭ la mallumo, Kaj antaŭ mia vizaĝo Li ne kovris la mallumon.