Job 18

Y RESPONDIÓ Bildad Suhita, y dijo:
Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
¿Cuándo pondréis fin á las palabras? Entended, y después hablemos.
Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.
¿Por qué somos tenidos por bestias, Y en vuestros ojos somos viles?
Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?
Oh tú, que despedazas tu alma con tu furor, ¿Será dejada la tierra por tu causa, Y serán traspasadas de su lugar las peñas?
Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?
Ciertamente la luz de los impíos será apagada, Y no resplandecerá la centella de su fuego.
La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.
La luz se oscurecerá en su tienda, Y apagaráse sobre él su lámpara.
La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.
Los pasos de su pujanza serán acortados, Y precipitarálo su mismo consejo.
Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.
Porque red será echada en sus pies, Y sobre red andará.
Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.
Lazo prenderá su calcañar: Afirmaráse la trampa contra él.
La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.
Su cuerda está escondida en la tierra, Y su torzuelo sobre la senda.
Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.
De todas partes lo asombrarán temores, Y haránle huir desconcertado.
De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.
Su fuerza será hambrienta, Y á su lado estará aparejado quebrantamiento.
Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.
El primogénito de la muerte comerá los ramos de su piel, Y devorará sus miembros.
Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.
Su confianza será arrancada de su tienda, Y harále esto llevar al rey de los espantos.
Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.
En su tienda morará como si no fuese suya: Piedra azufre será esparcida sobre su morada.
Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.
Abajo se secarán sus raíces, Y arriba serán cortadas sus ramas.
Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.
Su memoria perecerá de la tierra, Y no tendrá nombre por las calles.
La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.
De la luz será lanzado á las tinieblas, Y echado fuera del mundo.
Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.
No tendrá hijo ni nieto en su pueblo, Ni quien le suceda en sus moradas.
Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.
Sobre su día se espantarán los por venir, Como ocupó el pavor á los que fueron antes.
La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.
Ciertamente tales son las moradas del impío, Y éste será el lugar del que no conoció á Dios.
Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.