I Chronicles 11

ENTONCES todo Israel se juntó á David en Hebrón, diciendo: He aquí nosotros somos tu hueso y tu carne.

Kaj kunvenis ĉiuj Izraelidoj al David en Ĥebronon, kaj diris: Jen ni estas via osto kaj via karno.

Y además antes de ahora, aun mientras Saúl reinaba, tú sacabas y metías á Israel. También JEHOVÁ tu Dios te ha dicho: Tú apacentarás mi pueblo Israel, y tú serás príncipe sobre Israel mi pueblo.

Ankaŭ hieraŭ kaj antaŭhieraŭ, kiam Saul estis ankoraŭ reĝo, vi elkondukadis kaj enkondukadis Izraelon; kaj la Eternulo, via Dio, diris al vi: Vi paŝtos Mian popolon Izrael, kaj vi estos estro de Mia popolo Izrael.

Y vinieron todos los ancianos de Israel al rey en Hebrón, y David hizo con ellos alianza delante de JEHOVÁ; y ungieron á David por rey sobre Israel, conforme á la palabra de JEHOVÁ por mano de Samuel.

Kaj ĉiuj plejaĝuloj de Izrael venis al la reĝo en Ĥebronon, kaj David faris kun ili interligon en Ĥebron antaŭ la Eternulo; kaj ili sanktoleis Davidon reĝo super Izrael, konforme al la vorto de la Eternulo per Samuel.

Entonces se fué David con todo Israel á Jerusalem, la cual es Jebus; y allí era el Jebuseo habitador de aquella tierra.

Kaj David kaj ĉiuj Izraelidoj iris en Jerusalemon (tio estas, en Jebuson). Tie la Jebusidoj estis la loĝantoj de la lando.

Y los moradores de Jebus dijeron á David: No entrarás acá. Mas David tomó la fortaleza de Sión, que es la ciudad de David.

Kaj la loĝantoj de Jebus diris al David: Vi ne eniros ĉi tien. Sed David venkoprenis la fortikaĵon Cion, tio estas, la urbon de David.

Y David había dicho: El que primero hiriere al Jebuseo, será cabeza y jefe. Entonces Joab hijo de Sarvia subió el primero, y fué hecho jefe.

Kaj David diris: Kiu la unua venkobatos la Jebusidojn, tiu estos ĉefo kaj estro. Kaj la unua supreniris Joab, filo de Ceruja, kaj li fariĝis ĉefo.

Y David habitó en la fortaleza, y por esto le llamaron la ciudad de David.

Kaj David ekloĝis en tiu fortikaĵo; pro tio oni donis al ĝi la nomon: Urbo de David.

Y edificó la ciudad alrededor, desde Millo hasta la cerca: y Joab reparó el resto de la ciudad.

Kaj li ĉirkaŭkonstruis la urbon ĉiuflanke, de Milo en la tuta ĉirkaŭo; kaj Joab restarigis la ceterajn partojn de la urbo.

Y David iba adelantando y creciendo, y JEHOVÁ de los ejércitos era con él.

Kaj David fariĝadis ĉiam pli kaj pli granda, kaj la Eternulo Cebaot estis kun li.

Éstos son los principales de los valientes que David tuvo, y los que le ayudaron en su reino, con todo Israel, para hacerle rey sobre Israel, conforme á la palabra de JEHOVÁ.

Jen estas la ĉefaj herooj, kiuj estis ĉe David, kaj kiuj tenis sin forte kun li dum lia reĝado, kune kun la tuta Izrael, por reĝigi lin super Izrael konforme al la vorto de la Eternulo.

Y éste es el número de los valientes que David tuvo: Jasobam hijo de Hachmoni, caudillo de los treinta, el cual blandió su lanza una vez contra trescientos, á los cuales mató.

Jen estas la nombro de la herooj, kiuj estis ĉe David: Jaŝobeam, filo de Ĥaĥmoni, estro de la tridek; li levis sian lancon kontraŭ tricent kaj mortigis ilin per unu fojo.

Tras de éste fué Eleazar hijo de Dodo, Ahohíta, el cual era de los tres valientes.

Post li estis Eleazar, filo de Dodo, la Aĥoĥido; li estis el la tri herooj.

Éste estuvo con David en Pasdammin, estando allí juntos en batalla los Filisteos: y había allí una suerte de tierra llena de cebada, y huyendo el pueblo delante de los Filisteos,

Li estis kun David en Pas-Damim, kie la Filiŝtoj kolektiĝis por batalo; tie estis kampoparto plena de hordeo; kaj la popolo forkuris antaŭ la Filiŝtoj.

Pusiéronse ellos en medio de la haza, y la defendieron, y vencieron á los Filisteos; y favoreciólos JEHOVÁ con grande salvamento.

Sed tiuj stariĝis meze de la kampoparto, kaj savis ĝin kaj venkobatis la Filiŝtojn; kaj la Eternulo helpis per granda helpo.

Y tres de los treinta principales descendieron á la peña á David, á la cueva de Adullam, estando el campo de los Filisteos en el valle de Raphaim.

Kaj tri el la tridek ĉefoj iris sur la rokon al David, en la kavernon Adulam, dum la tendaro de la Filiŝtoj staris en la valo Refaim.

Y David estaba entonces en la fortaleza, y había á la sazón guarnición de Filisteos en Beth-lehem.

David tiam estis en la fortikaĵo, kaj la garnizono de la Filiŝtoj estis tiam en Bet-Leĥem.

David deseó entonces, y dijo: ¡Quién me diera á beber de las aguas del pozo de Beth-lehem, que está á la puerta!

Kaj David esprimis deziron kaj diris: Kiu trinkigus al mi akvon el la puto Bet-Leĥema, kiu estas apud la pordego?

Y aquellos tres rompieron por el campo de los Filisteos, y sacaron agua del pozo de Beth-lehem, que está á la puerta, y tomaron y trajéronla á David: mas él no la quiso beber, sino que la derramó á JEHOVÁ, y dijo:

Tiam tiuj tri trarompe penetris en la tendaron de la Filiŝtoj, ĉerpis akvon el la puto Bet-Leĥema, kiu estis apud la pordego, prenis kaj alportis al David. Sed David ne volis trinki ĝin; li elverŝis ĝin al la Eternulo,

Guárdeme mi Dios de hacer esto: ¿había yo de beber la sangre de estos varones con sus vidas, que con peligro de sus vidas la han traído? Y no la quiso beber. Esto hicieron aquellos tres valientes.

kaj diris: Gardu min mia Dio, ke mi ne faru tion: ĉu mi trinku la sangon de tiuj viroj, kiuj riskis sian vivon? ĉar kun risko por sia vivo ili alportis ĝin. Kaj li ne volis trinki ĝin. Tion faris la tri herooj.

Y Abisai, hermano de Joab, era cabeza de los tres, el cual blandió su lanza sobre trescientos, á los cuales hirió; y fué entre los tres nombrado.

Abiŝaj, frato de Joab, estis estro de tiuj tri; li mortigis per sia lanco tricent homojn, kaj li havis gloran nomon inter la tri.

De los tres fué más ilustre que los otros dos, y fué el principal de ellos: mas no llegó á los tres primeros.

El la tri li estis honorata de du kaj estis ilia estro, sed en la trion li ne eniris.

Benaías hijo de Joiada, hijo de varón de esfuerzo, de grandes hechos, de Cabseel: él venció los dos leones de Moab: también descendió, é hirió un león en mitad de un foso en tiempo de nieve.

Benaja, filo de Jehojada, filo de homo kuraĝa, granda pro siaj faroj, el Kabceel: li mortigis la du fortulojn de Moab; li ankaŭ malsupreniris, kaj mortigis leonon en kavo en neĝa tago.

Él mismo venció á un Egipcio, hombre de cinco codos de estatura: y el Egipcio traía una lanza como un enjullo de tejedor; mas él descendió á él con un bastón, y arrebató al Egipcio la lanza de la mano, y matólo con su misma lanza.

Li ankaŭ mortigis Egipton, viron, kiu havis la alton de kvin ulnoj; en la mano de la Egipto estis lanco kiel rultrabo de teksisto; li aliris al li kun bastono, elŝiris la lancon el la mano de la Egipto, kaj mortigis lin per lia propra lanco.

Esto hizo Benaía hijo de Joiada, y fué nombrado entre los tres valientes.

Tion faris Benaja, filo de Jehojada. Kaj li havis gloran nomon inter la tri herooj.

Y fué el más honrado de los treinta, mas no llegó á los tres primeros. Á éste puso David en su consejos.

Inter la tridek li estis plej honorata, sed en la trion li ne eniris. Kaj David faris lin lia korpogardistestro.

Y los valientes de los ejércitos: Asael hermano de Joab, y Elchânan hijo de Dodo de Beth-lehem;

La ĉefaj militistoj estis: Asahel, frato de Joab, Elĥanan, filo de Dodo, el Bet-Leĥem,

Samoth de Arori, Helles Pelonita;

Ŝamot, la Harorano, Ĥelec, la Pelonano,

Ira hijo de Acces Tecoíta, Abiezer Anathothita;

Ira, filo de Ikeŝ, la Tekoaano, Abiezer, la Anatotano,

Sibbechâi Husathita, Ilai Ahohíta;

Sibĥaj, la Ĥuŝaido, Ilaj, la Aĥoĥido,

Maharai Nethophathita, Heled hijo de Baana Nehtophathita;

Maharaj, la Netofaano, Ĥeled, filo de Baana, la Netofaano,

Ithai hijo de Ribai de Gabaath de los hijos de Benjamín, Benaías Phirathonita;

Itaj, filo de Ribaj, el Gibea de la Benjamenidoj, Benaja, la Piratonano,

Hurai del río Gaas, Abiel Arbathonita;

Ĥuraj, el Naĥale-Gaaŝ, Abiel, la Arbatano,

Azmaveth Baharumita, Eliaba Saalbonita;

Azmavet, la Baĥurimano, Eljaĥba, la Ŝaalbonano;

Los hijos de Asem Gizonita, Jonathán hijo de Sajé Hararita;

el la filoj de Haŝem, la Gizonano: Jonatan, filo de Ŝage, la Hararano,

Ahiam hijo de Sachâr Ararita, Eliphal hijo de Ur;

Aĥiam, filo de Saĥar, la Hararano, Elifal, filo de Ur,

Hepher Mechêrathita, Ahía Phelonita;

Ĥefer, la Meĥeratano, Aĥija, la Pelonano,

Hesro Carmelita, Nahari hijo de Ezbai;

Ĥecro, la Karmelano, Naaraj, filo de Ezbaj,

Joel hermano de Nathán, Mibhar hijo de Agrai;

Joel, frato de Natan, Mibĥar, filo de Hagri,

Selec Ammonita, Naarai Berothita, escudero de Joab hijo de Sarvia;

Celek, la Amonido, Naĥaraj, la Beerotano, armilportisto de Joab, filo de Ceruja,

Ira Ithreo, Yared Ithreo;

Ira, la Jetrido, Gareb, la Jetrido,

Uría Hetheo, Zabad hijo de Ahli;

Urija, la Ĥetido, Zabad, filo de Aĥlaj,

Adina hijo de Siza Rubenita, príncipe de los Rubenitas, y con él treinta;

Adina, filo de Ŝiza, la Rubenido, ĉefo de Rubenidoj, kaj kun li estis tridek,

Hanán hijo de Maachâ, y Josaphat Mithnita;

Ĥanan, filo de Maaĥa, Joŝafat, la Mitnido,

Uzzías Astarothita, Samma y Jehiel hijos de Hotham Arorita;

Uzija, la Aŝterotano, Ŝama kaj Jeiel, filoj de Ĥotam, la Aroerano,

Jedaiel hijo de Simri, y Joha su hermano, Thisaita;

Jediael, filo de Ŝimri, kaj lia frato Joĥa, la Ticano,

Eliel de Mahavi, Jeribai y Josabía hijos de Elnaam, é Ithma Moabita;

Eliel, la Maĥavido, Jeribaj kaj Joŝavja, filoj de Elnaam, Jitma, la Moabido,

Eliel, y Obed, y Jaasiel de Mesobia.

Eliel, Obed, kaj Jaasiel el Mecobaja.