Psalms 77

Al Músico principal: para Jeduthún: Salmo de Asaph. CON mi voz clamé á Dios, Á Dios clamé, y él me escuchará.

Zborovođi. Po Jedutunu. Asafov. Psalam.

Al Señor busqué en el día de mi angustia: Mi mal corría de noche y no cesaba: Mi alma rehusaba consuelo.

Glasom svojim Bogu vapijem, glas mi se Bogu diže i on me čuje.

Acordábame de Dios, y gritaba: Quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah.)

U dan nevolje tražim Gospodina, noću mi se ruka neumorno pruža k njemu, ne može se utješit' duša moja.

Tenías los párpados de mis ojos: Estaba yo quebrantado, y no hablaba.

Spominjem se Boga i uzdišem; kad razmišljam, daha mi nestane.

Consideraba los días desde el principio, Los años de los siglos.

Vjeđe moje držiš, potresen sam, ne mogu govoriti.

Acordábame de mis canciones de noche; Meditaba con mi corazón, Y mi espíritu inquiría.

Mislim na drevne dane i sjećam se davnih godina;

¿Desechará el Señor para siempre, Y no volverá más á amar?

razmišljam noću u srcu, mislim, i duh moj ispituje:

¿Hase acabado para siempre su misericordia? ¿Hase acabado la palabra suya para generación y generación?

"Hoće li Gospodin odbaciti zauvijek i hoće li ikad još biti milostiv?

¿Ha olvidado Dios el tener misericordia? ¿Ha encerrado con ira sus piedades? (Selah.)

Je li njegova dobrota minula zauvijek, njegovo obećanje propalo za sva pokoljenja?

Y dije: Enfermedad mía es ésta; Traeré pues á la memoria los años de la diestra del Altísimo.

Zar Bog je zaboravio da se smiluje, ili je gnjevan zatvorio smilovanje svoje?"

Acordaréme de las obras de JAH: Sí, haré yo memoria de tus maravillas antiguas.

I govorim: "Ovo je bol moja: promijenila se desnica Višnjega."

Y meditaré en todas tus obras, Y hablaré de tus hechos.

Spominjem se djela Jahvinih, sjećam se tvojih pradavnih čudesa.

Oh Dios, en santidad es tu camino: ¿Qué Dios grande como el Dios nuestro?

Promatram sva djela tvoja, razmatram ono što si učinio.

Tú eres el Dios que hace maravillas: Tú hiciste notoria en los pueblos tu fortaleza.

Svet je tvoj put, o Bože: koji je bog tako velik kao Bog naš?

Con tu brazo redimiste á tu pueblo, Á los hijos de Jacob y de José. (Selah.)

Ti si Bog koji čudesa stvaraš, na pucima si pokazao silu svoju.

Viéronte las aguas, oh Dios; Viéronte las aguas, temieron; Y temblaron los abismos.

Mišicom si izbavio narod svoj, sinove Jakovljeve i Josipove.

Las nubes echaron inundaciones de aguas; Tronaron los cielos, Y discurrieron tus rayos.

Vode te ugledaše, Bože, ugledaše te vode i ustuknuše, bezdani se uzburkaše.

Anduvo en derredor el sonido de tus truenos; Los relámpagos alumbraron el mundo; Estremecióse y tembló la tierra.

Oblaci prosuše vode, oblaci zatutnjiše gromom i tvoje strijele poletješe.

En la mar fué tu camino, Y tus sendas en las muchas aguas; Y tus pisadas no fueron conocidas.

Grmljavina tvoja u vihoru zaori, munje rasvijetliše krug zemaljski, zemlja se zatrese i zadrhta.

Condujiste á tu pueblo como ovejas, Por mano de Moisés y de Aarón.

Kroz more put se otvori tebi i tvoja staza kroz vode goleme, a tragova tvojih nitko ne vidje. [ (Psalms 77:21) Ti si svoj narod vodio kao stado rukama Mojsija i Arona. ]