Lamentations 3

YO soy el hombre que ha visto aflicción en la vara de su enojo.

Ja sam čovjek što upozna bijedu pod šibom gnjeva njegova.

Guióme y llevóme en tinieblas, mas no en luz.

Mene je odveo i natjerao da hodam u tmini i bez svjetlosti.

Ciertamente contra mí volvió y revolvió su mano todo el día.

I upravo mene bije i udara bez prestanka njegova ruka.

Hizo envejecer mi carne y mi piel; quebrantó mis huesos.

Iscijedio je moje meso, kožu moju, polomio kosti moje.

Edificó contra mí, y cercóme de tósigo y de trabajo.

Načinio mi jaram, glavu obrubio tegobama.

Asentóme en oscuridades, como los ya muertos de mucho tiempo.

Pustio me da živim u tminama kao mrtvaci vječiti.

Cercóme por todos lados, y no puedo salir; agravó mis grillos.

Zazidao me, i ja ne mogu izaći, otežao je moje okove.

Aun cuando clamé y dí voces, cerro los oídos á mi oración.

Kada sam vikao i zapomagao, molitvu je moju odbijao.

Cercó mis caminos con piedra tajada, torció mis senderos.

Zazidao mi ceste tesanim kamenom, zakrčio je putove moje.

Como oso que acecha fué para mí, como león en escondrijos.

Meni on bijaše medvjed koji vreba, lav u zasjedi.

Torció mis caminos, y depedazóme; tornóme asolado.

U bespuća me vodio, razdirao, ostavljao me da umirem.

Su arco entesó, y púsome como blanco á la saeta.

Napinjao je luk svoj i gađao me kao metu za svoje strelice.

Hizo entrar en mis riñones las saetas de su aljaba.

U slabine mi sasuo strelice, sinove svoga tobolca.

Fuí escarnio á todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.

Postao sam smiješan svome narodu, rugalica svakidašnja.

Hartóme de amarguras, embriagóme de ajenjos.

Gorčinom me hranio, pelinom me napajao.

Quebróme los dientes con cascajo, cubrióme de ceniza.

Puštao me da zube kršim kamen grizući, zakapao me u pepeo.

Y mi alma se alejó de la paz, olvidéme del bien.

Duši je mojoj oduzet mir i više ne znam što je sreća!

Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza de JEHOVÁ.

Rekoh: Dotrajao je život moj i nada koja mi od Jahve dolazi.

Acuérdate de mi aflicción y de mi abatimiento, del ajenjo y de la hiel.

Spomeni se bijede moje i stradanja, pelina i otrova!

Tendrálo aún en memoria mi alma, porque en mí está humillada.

Bez prestanka na to misli i sahne duša u meni.

Esto reduciré á mi corazón, por lo cual esperaré.

To nosim u srcu i gojim nadu u sebi.

Es por la misericordia de JEHOVÁ que no somos consumidos, porque nunca decayeron sus misericordias.

Dobrota Jahvina nije nestala, milosrđe njegovo nije presušilo.

Nuevas son cada mañana; grande es tu fidelidad.

Oni se obnavljaju svako jutro: tvoja je vjernost velika!

Mi parte es JEHOVÁ, dijo mi alma; por tanto en él esperaré.

"Jahve je dio moj", veli mi duša, "i zato se u nj pouzdajem."

Bueno es JEHOVÁ á los que en él esperan, al alma que le buscare.

Dobar je Jahve onom koji se u nj pouzdaje, duši koja ga traži.

Bueno es esperar callando en la salud de JEHOVÁ.

Dobro je u miru čekati spasenje Jahvino!

Bueno es al hombre, si llevare el yugo desde su mocedad.

Dobro je čovjeku da nosi jaram za svoje mladosti.

Sentaráse solo, y callará, porque lo llevó sobre sí.

Neka sjedi u samoći i šuti, jer mu On to nametnu;

Pondrá su boca en el polvo, por si quizá hay esperanza.

neka usne priljubi uz prašinu, možda još ima nade!

Dará la mejilla al que le hiriere; hartaráse de afrenta.

Neka pruži obraz onome koji ga bije, neka se zasiti porugom.

Porque el Señor no desechará para siempre:

Jer Gospod ne odbacuje nikoga zauvijek:

Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.

jer ako i rastuži, on se smiluje po svojoj velikoj ljubavi.

Porque no aflige ni congoja de su corazón á los hijos de los hombres.

Jer samo nerado on ponižava i rascvili sinove čovjeka.

Desmenuzar bajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra,

Kad se gaze nogama svi zemaljski sužnjevi,

Hacer apartar el derecho del hombre ante la presencia del Altísimo,

kad se izvrće pravica čovjeku pred licem Svevišnjeg,

Trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.

kad se krivica nanosi čovjeku u parnici, zar Gospod ne vidi?

¿Quién será aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?

Tko je rekao nešto i zbilo se? Nije li Gospod to zapovjedio?

¿De la boca del Altísimo no saldrá malo y bueno?

Ne dolazi li iz usta Svevišnjega i dobro i zlo?

¿Por qué murmura el hombre viviente, el hombre en su pecado?

Na što se tuže živi ljudi? Svatko na svoj grijeh.

Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos á JEHOVÁ.

Ispitajmo, pretražimo pute svoje i vratimo se Jahvi.

Levantemos nuestros corazones con las manos á Dios en los cielos.

Dignimo svoje srce i ruke svoje k Bogu koji je na nebesima.

Nosotros nos hemos rebelado, y fuimos desleales; tú no perdonaste.

Da, mi smo se odmetali, bili nepokorni, a ti, ti nisi praštao!

Desplegaste la ira, y nos perseguiste; mataste, no perdonaste.

Obastrt gnjevom svojim, gonio si nas, ubijao i nisi štedio.

Te cubriste de nube, porque no pasase la oración nuestra.

Oblakom si se obastro da molitva ne prodre do tebe.

Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.

Načinio si od nas smeće i odmet među narodima.

Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.

Razjapili usta na nas svi neprijatelji naši.

Temor y lazo fué para nosotros, asolamiento y quebrantamiento.

Užas i jama bila nam sudbina, propast i zator!

Ríos de aguas echan mis ojos, por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.

Potoci suza teku iz očiju mojih zbog propasti Kćeri naroda mojega.

Mis ojos destilan, y no cesan, porque no hay alivio,

Moje oči liju suze bez prestanka, jer prestanka nema

Hasta que JEHOVÁ mire y vea desde los cielos.

dok ne pogleda i ne vidi Jahve s nebesa.

Mis ojos contristaron mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.

Moje mi oko bol zadaje zbog kćeri svih mojega grada.

Mis enemigos me dieron caza como á ave, sin por qué.

Uporno me k'o pticu progone svi što me mrze, a bez razloga.

Ataron mi vida en mazmorra, pusieron piedra sobre mí.

U jamu baciše moj život i zatrpaše je kamenjem.

Aguas de avenida vinieron sobre mi cabeza; yo dije: Muerto soy.

Voda mi dođe preko glave, rekoh sam sebi: "Pogiboh!"

Invoqué tu nombre, oh JEHOVÁ, desde la cárcel profunda.

I tada zazvah ime tvoje, Jahve, iz najdublje jame.

Oíste mi voz; no escondas tu oído á mi clamor, para mi respiro

Ti oču moj glas: "Ne začepljuj uši svoje na vapaje moje."

Acercástete el día que te invoqué: dijiste: No temas.

Bliz meni bijaše u dan vapaja mog, govoraše: "Ne boj se!"

Abogaste, Señor, la causa de mi alma; redimiste mi vida.

Ti si, Gospode, izborio pravdu za dušu moju, ti si život moj izbavio.

Tú has visto, oh JEHOVÁ, mi agravio; defiende mi causa.

Ti, Jahve, vidje kako me tlače, dosudi mi pravdu.

Tú has visto toda su venganza; todos sus pensamientos contra mí.

Ti vidje svu osvetu njinu, sve podvale protiv mene.

Tú has oído el oprobio de ellos, oh JEHOVÁ, todas sus maquinaciones contra mí;

Čuo si, Jahve, podrugivanje njihovo, sve podvale protiv mene.

Los dichos de los que contra mí se levantaron, y su designio contra mí todo el día.

Usne protivnika mojih i misli njine protiv mene su cio dan.

Su sentarse, y su levantarse mira: yo soy su canción.

Kad sjede, kad ustaju, pogledaj samo: ja sam im pjesma-rugalica.

Dales el pago, oh JEHOVÁ, según la obra de sus manos.

Vrati im, Jahve, milo za drago, po djelu ruku njihovih.

Dales ansia de corazón, tu maldición á ellos.

Učini da srca im otvrdnu, udari ih prokletstvom svojim.

Persíguelos en tu furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, oh JEHOVÁ.

Goni ih gnjevno i sve ih istrijebi pod nebesima svojim, Jahve!