John 6

PASADAS estas cosas, fuése Jesús de la otra parte de la mar de Galilea, que es de Tiberias.

Nakon toga ode Isus na drugu stranu Galilejskog, Tiberijadskog mora.

Y seguíale grande multitud, porque veían sus señales que hacía en los enfermos.

Slijedilo ga silno mnoštvo jer su gledali znamenja što ih je činio na bolesnicima.

Y subió Jesús á un monte, y se sentó allí con sus discípulos.

A Isus uziđe na goru i ondje sjeđaše sa svojim učenicima.

Y estaba cerca la Pascua, la fiesta de los Judíos.

Bijaše blizu Pasha, židovski blagdan.

Y como alzó Jesús los ojos, y vió que había venido á él grande multitud, dice á Felipe: ¿De dónde compraremos pan para que coman éstos?

Isus podigne oči i ugleda kako silan svijet dolazi k njemu pa upita Filipa: "Gdje da kupimo kruha da ovi blaguju?"

Mas esto decía para probarle; porque él sabía lo que había de hacer.

To reče kušajući ga; jer znao je što će učiniti.

Respondióle Felipe: Doscientos denarios de pan no les bastarán, para que cada uno de ellos tome un poco.

Odgovori mu Filip: "Za dvjesta denara kruha ne bi bilo dosta da svaki nešto malo dobije."

Dícele uno de sus discípulos, Andrés, hermano de Simón Pedro:

Kaže mu jedan od njegovih učenika, Andrija, brat Šimuna Petra:

Un muchacho está aquí que tiene cinco panes de cebada y dos pececillos; ¿mas qué es esto entre tantos?

"Ovdje je dječak koji ima pet ječmenih kruhova i dvije ribice! Ali što je to za tolike?"

Entonces Jesús dijo: Haced recostar la gente. Y había mucha hierba en aquel lugar: y recostáronse como número de cinco mil varones.

Reče Isus: "Neka ljudi posjedaju!" A bilo je mnogo trave na tome mjestu. Posjedaše dakle muškarci, njih oko pet tisuća.

Y tomó Jesús aquellos panes, y habiendo dado gracias, repartió á los discípulos, y los discípulos á los que estaban recostados: asimismo de los peces, cuanto querían.

Isus uze kruhove, izreče zahvalnicu pa razdijeli onima koji su posjedali. A tako i od ribica - koliko su god htjeli.

Y como fueron saciados, dijo á sus discípulos: Recoged los pedazos que han quedado, porque no se pierda nada.

A kad se nasitiše, reče svojim učenicima: "Skupite preostale ulomke da ništa ne propadne!"

Cogieron pues, é hinchieron doce cestas de pedazos de los cinco panes de cebada, que sobraron á los que habían comido.

Skupili su dakle i napunili dvanaest košara ulomaka što od pet ječmenih kruhova pretekoše onima koji su blagovali.

Aquellos hombres entonces, como vieron la señal que Jesús había hecho, decían: Éste verdaderamente es el profeta que había de venir al mundo.

Kad su ljudi vidjeli znamenje što ga Isus učini, rekoše: "Ovo je uistinu Prorok koji ima doći na svijet!"

Y entendiendo Jesús que habían de venir para arrebatarle, y hacerle rey, volvió á retirarse al monte, él solo.

Kad Isus spozna da kane doći, pograbiti ga i zakraljiti, povuče se ponovno u goru, posve sam.

Y como se hizo tarde, descendieron sus discípulos á la mar;

Kad nasta večer, siđoše njegovi učenici k moru,

Y entrando en un barco, venían de la otra parte de la mar hacia Capernaum. Y era ya oscuro, y Jesús no había venido á ellos.

uđoše u lađicu i krenuše na onu stranu mora, u Kafarnaum. Već se i smrklo, a Isusa još nikako k njima.

Y levantábase la mar con un gran viento que soplaba.

More se uzburkalo od silnog vjetra što je zapuhao.

Y como hubieron navegado como veinticinco ó treinta estadios, ven á Jesús que andaba sobre la mar, y se acercaba al barco: y tuvieron miedo.

Pošto su dakle isplovili oko dvadeset i pet do trideset stadija, ugledaju Isusa gdje ide po moru i približava se lađici. Prestraše se,

Mas él les dijo: Yo soy; no tengáis miedo.

a on će njima: "Ja sam! Ne bojte se!"

Ellos entonces gustaron recibirle en el barco: y luego el barco llegó á la tierra donde iban.

Htjedoše ga uzeti u lađicu, kadli se lađica odmah nađe na obali kamo su se zaputili.

El día siguiente, la gente que estaba de la otra parte de la mar, como vió que no había allí otra navecilla sino una, y que Jesús no había entrado con sus discípulos en ella, sino que sus discípulos se habían ido solos;

Sutradan mnoštvo, koje osta s onu stranu mora, zapazi da ondje bijaše samo jedna lađica i da Isus nije bio ušao zajedno sa svojim učenicima u lađicu, nego da oni odoše sami.

Y que otras navecillas habían arribado de Tiberias junto al lugar donde habían comido el pan después de haber el Señor dado gracias;

Iz Tiberijade pak stigoše druge lađice blizu onog mjesta gdje jedoše kruh pošto je Gospodin izrekao zahvalnicu.

Como vió pues la gente que Jesús no estaba allí, ni sus discípulos, entraron ellos en las navecillas, y vinieron á Capernaum buscando á Jesús.

Kada dakle mnoštvo vidje da ondje nema Isusa ni njegovih učenika, uđu u lađice i odu u Kafarnaum tražeći Isusa.

Y hallándole de la otra parte de la mar, dijéronle: Rabbí, ¿cuándo llegaste acá?

Kad ga nađoše s onu stranu mora, rekoše mu: "Učitelju, kad si ovamo došao?"

Respondióles Jesús, y dijo; De cierto, de cierto os digo, que me buscáis, no porque habéis visto las señales, sino porque comisteis el pan y os hartasteis.

Isus im odgovori: "Zaista, zaista, kažem vam: tražite me, ali ne stoga što vidjeste znamenja, nego stoga što ste jeli od onih kruhova i nasitili se.

Trabajad no por la comida que perece, mas por la comida que á vida eterna permanece, la cual el Hijo del hombre os dará: porque á éste señaló el Padre, que es Dios.

Radite, ali ne za hranu propadljivu, nego za hranu koja ostaje za život vječni: nju će vam dati Sin Čovječji jer njega Otac - Bog - opečati."

Y dijéronle: ¿Qué haremos para que obremos las obras de Dios?

Rekoše mu dakle: "Što nam je činiti da bismo radili djela Božja?"

Respondió Jesús, y díjoles: Ésta es la obra de Dios, que creáis en el que él ha enviado.

Odgovori im Isus: "Djelo je Božje da vjerujete u onoga kojega je on poslao."

Dijéronle entonces: ¿Qué señal pues haces tú, para que veamos, y te creamos? ¿Qué obras?

Rekoše mu onda: "Kakvo ti znamenje činiš da vidimo pa da ti vjerujemo? Koje je tvoje djelo?

Nuestros padres comieron el maná en el desierto, como está escrito: Pan del cielo les dió á comer.

Očevi naši blagovaše manu u pustinji, kao što je pisano: Nahrani ih kruhom nebeskim."

Y Jesús les dijo: De cierto, de cierto os digo: No os dió Moisés pan del cielo; mas mi Padre os da el verdadero pan del cielo.

Reče im Isus: "Zaista, zaista, kažem vam: nije vam Mojsije dao kruh s neba, nego Otac moj daje vam kruh s neba, kruh istinski;

Porque el pan de Dios es aquel que descendió del cielo y da vida al mundo.

jer kruh je Božji Onaj koji silazi s neba i daje život svijetu."

Y dijéronle: Señor, danos siempre este pan.

Rekoše mu nato: "Gospodine, daj nam uvijek toga kruha."

Y Jesús les dijo: Yo soy el pan de vida: el que á mí viene, nunca tendrá hambre; y el que en mí cree, no tendrá sed jamás.

Reče im Isus: "Ja sam kruh života. Tko dolazi k meni, neće ogladnjeti; tko vjeruje u mene, neće ožednjeti nikada.

Mas os he dicho, que aunque me habéis visto, no creéis.

No rekoh vam: vidjeli ste me, a opet ne vjerujete.

Todo lo que el Padre me da, vendrá á mí; y al que á mí viene, no le hecho fuera.

Svi koje mi daje Otac doći će k meni, i onoga tko dođe k meni neću izbaciti;

Porque he descendido del cielo, no para hacer mi voluntad, mas la voluntad del que me envió.

jer siđoh s neba ne da vršim svoju volju, nego volju onoga koji me posla.

Y ésta es la voluntad del que me envió, del Padre: Que todo lo que me diere, no pierda de ello, sino que lo resucite en el día postrero.

A ovo je volja onoga koji me posla: da nikoga od onih koje mi je dao ne izgubim, nego da ih uskrisim u posljednji dan.

Y ésta es la voluntad del que me ha enviado: Que todo aquel que ve al Hijo, y cree en él, tenga vida eterna: y yo le resucitaré en el día postrero.

Da, to je volja Oca mojega da tko god vidi Sina i vjeruje u njega, ima život vječni i ja da ga uskrisim u posljednji dan."

Murmuraban entonces de él los Judíos, porque había dicho: Yo soy el pan que descendí del cielo.

Židovi nato mrmljahu protiv njega što je rekao: "Ja sam kruh koji je sišao s neba."

Y decían: ¿No es éste Jesús, el hijo de José, cuyo padre y madre nosotros conocemos? ¿cómo, pues, dice éste: Del cielo he descendido?

Govorahu: "Nije li to Isus, sin Josipov? Ne poznajemo li mu oca i majku? Kako sada govori: 'Sišao sam s neba?'"

Y Jesús respondió, y díjoles: No murmuréis entre vosotros.

Isus im odvrati: "Ne mrmljajte među sobom!

Ninguno puede venir á mí, si el Padre que me envió no le trajere; y yo le resucitaré en el día postrero.

Nitko ne može doći k meni ako ga ne povuče Otac koji me posla; i ja ću ga uskrisiti u posljednji dan.

Escrito está en los profetas: Y serán todos enseñados de Dios. Así que, todo aquel que oyó del Padre, y aprendió, viene á mí.

Pisano je u Prorocima: Svi će biti učenici Božji. Tko god čuje od Oca i pouči se, dolazi k meni.

No que alguno haya visto al Padre, sino aquel que vino de Dios, éste ha visto al Padre.

Ne da bi tko vidio Oca, doli onaj koji je kod Boga; on je vidio Oca.

De cierto, de cierto os digo: El que cree en mí, tiene vida eterna.

Zaista, zaista, kažem vam: tko vjeruje, ima život vječni.

Yo soy el pan de vida.

Ja sam kruh života.

Vuestros padres comieron el maná en el desierto, y son muertos.

Očevi vaši jedoše u pustinji manu i pomriješe.

Éste es el pan que desciende del cielo, para que el que de él comiere, no muera.

Ovo je kruh koji silazi s neba: da tko od njega jede, ne umre.

Yo soy el pan vivo que he descendido del cielo: si alguno comiere de este pan, vivirá para siempre; y el pan que yo daré es mi carne, la cual yo daré por la vida del mundo.

Ja sam kruh živi koji je s neba sišao. Tko bude jeo od ovoga kruha, živjet će uvijeke. Kruh koji ću ja dati tijelo je moje - za život svijeta."

Entonces los Judíos contendían entre sí, diciendo: ¿Cómo puede éste darnos su carne á comer?

Židovi se nato među sobom prepirahu: "Kako nam ovaj može dati tijelo svoje za jelo?"

Y Jesús les dijo: De cierto, de cierto os digo: Si no comiereis la carne del Hijo del hombre, y bebiereis su sangre, no tendréis vida en vosotros.

Reče im stoga Isus: "Zaista, zaista, kažem vam: ako ne jedete tijela Sina Čovječjega i ne pijete krvi njegove, nemate života u sebi!

El que come mi carne y bebe mi sangre, tiene vida eterna: y yo le resucitaré en el día postrero.

Tko blaguje tijelo moje i pije krv moju, ima život vječni; i ja ću ga uskrisiti u posljednji dan.

Porque mi carne es verdadera comida, y mi sangre es verdadera bebida.

Tijelo je moje jelo istinsko, krv je moja piće istinsko.

El que come mi carne y bebe mi sangre, en mí permanece, y yo en él.

Tko jede moje tijelo i pije moju krv, u meni ostaje i ja u njemu.

Como me envió el Padre viviente, y yo vivo por el Padre, asimismo el que me come, él también vivirá por mí.

Kao što je mene poslao živi Otac i ja živim po Ocu, tako i onaj koji mene blaguje živjet će po meni.

Éste es el pan que descendió del cielo: no como vuestros padres comieron el maná, y son muertos: el que come de este pan, vivirá eternamente.

Ovo je kruh koji je s neba sišao, ne kao onaj koji jedoše očevi i pomriješe. Tko jede ovaj kruh, živjet će uvijeke."

Estas cosas dijo en la sinagoga, enseñando en Capernaum.

To reče Isus naučavajući u sinagogi u Kafarnaumu.

Y muchos de sus discípulos oyéndolo, dijeron: Dura es esta palabra: ¿quién la puede oír?

Mnogi od njegovih učenika čuvši to rekoše: "Tvrda je to besjeda! Tko je može slušati?"

Y sabiendo Jesús en sí mismo que sus discípulos murmuraban de esto, díjoles: ¿Esto os escandaliza?

A Isus znajući sam od sebe da njegovi učenici zbog toga mrmljaju, reče im: "Zar vas to sablažnjava?

¿Pues qué, si viereis al Hijo del hombre que sube donde estaba primero?

A što ako vidite Sina Čovječjega kako uzlazi onamo gdje je prije bio?"

El espíritu es el que da vida; la carne nada aprovecha: las palabras que yo os he hablado, son espíritu y son vida.

"Duh je onaj koji oživljuje, tijelo ne koristi ništa. Riječi koje sam vam govorio duh su i život su."

Mas hay algunos de vosotros que no creen. Porque Jesús desde el principio sabía quiénes eran los que no creían, y quién le había de entregar.

"A ipak, ima ih među vama koji ne vjeruju." Jer znao je Isus od početka koji su oni što ne vjeruju i tko je onaj koji će ga izdati.

Y dijo: Por eso os he dicho que ninguno puede venir á mí, si no le fuere dado del Padre.

I doda: "Zato sam vam i rekao da nitko ne može doći k meni ako mu nije dano od Oca."

Desde esto, muchos de sus discípulos volvieron atrás, y ya no andaban con él.

Otada mnogi učenici odstupiše, više nisu išli s njime.

Dijo entonces Jesús á los doce: ¿Queréis vosotros iros también?

Reče stoga Isus dvanaestorici: "Da možda i vi ne kanite otići?"

Y respondióle Simón Pedro: Señor, ¿á quién iremos? tú tienes palabras de vida eterna.

Odgovori mu Šimun Petar: "Gospodine, kome da idemo? Ti imaš riječi života vječnoga!

Y nosotros creemos y conocemos que tú eres el Cristo, el Hijo de Dios viviente.

I mi vjerujemo i znamo: ti si Svetac Božji."

Jesús le respondió: ¿No he escogido yo á vosotros doce, y uno de vosotros es diablo?

Odgovori im Isus: "Nisam li ja vas dvanaestoricu izabrao? A ipak, jedan je od vas đavao."

Y hablaba de Judas Iscariote, hijo de Simón, porque éste era el que le había de entregar, el cual era uno de los doce.

Govoraše to o Judi, sinu Šimuna Iškariotskoga, jednom od dvanaestorice, jer on ga je imao izdati.